از مدیریت اشرافی تا گور خوابی؛ پیدا کنید پرتقال فروش را!

گروه اقتصادی: 3 هزار میلیارد تومان! نه آن ۳ هزار میلیارد تومان پولی که خاوری به جیب زد و رفت، نه. این یک ۳ هزار میلیارد تومان دیگر است. ۳ هزار میلیاردی که مطالبه تک تک ملت ایران از یک برند معروف تولید لوازم الکترونیکی است که هزاران کالا وارد ایران کرده و بخاطر این واردات، می‌بایست این رقم را پرداخت می‌کرد. اما به لطف وزارت بازرگانی و لطیف‌تر از آن، گمرک ایران، حتی یک تومان هم از این پول به جیب ملت واریز نشده.

به گزارش بولتن نیوز، چه کسی جرأت دارد این داستان تلخ را که معلوم نیست در گذشته، چندتای دیگر مثل آن اتفاق افتاده، به ... به این گور خواب‌های تازه عزیز شده بگوید؟ اصلاً واکنش آنها به این خبر چه خواهد بود؟ حتماً اول از هر چیزی فکر می‌کنند با این مقدار پول، چندتا خانه ۴۰ - ۵۰ متری می‌شود خرید که فقط بشود در آنها زنده بود. زندگی کردن پیش‌کش.

حالا گفتن خبر هپلی هپو شدن این مبلغ یک طرف، چطور می‌شود این خبر را به مردم تازه داغ دیده از گور خوابی گفت که رئیس همین گمرک که از طرف ۸۰ میلیون ایرانی، آن ۳ هزار میلیارد تومان را بخشیده، به مناسبت تعطیلات کریسمس، به کشور دوست و برادر، پرتغال تشریف برده‌اند تا کمی خستگی بخشش ۳ هزار میلیارد تومانی را از کت و کول‌شان بیاندازند. باشد که اینگونه، آماده شوند برای خدمت‌رسانی بیشتر و از جیب ملت، بخشیدن‌های دیگر.

احتمالاً حضرت‌شان فکر کرده‌اند بقیه مردم هم برای تعطیلات، چنین سورپرایزهایی رو می‌کنند و گور خواب‌ها، تریلر جدیدترین فیلم روز آمریکاست که صاف صاف پول واردات به کشور را با یک امضا به باد هوا می‌دهند. نه آقای مدیر! این مردم، نه نرخ تورمِ به قول شما دولتی‌ها، کاهش یافته به نسبت سال پیش را لمس کرده‌اند و نه رمقی دارند که از خودشان سورپرایز دَر کنند.

تا وقتی مدیرانی مثل شما وجود دارند که زمان خودکشی کارگر ساختمانی در شهرستان شفت یا خودسوزی آن دیگری در شهرستان نور، لیوان آب پرتقالشان را با خون دل مردم در کشور پرتغال پر می‌کنند، جایی برای زندگی مستضعفین این کشور وجود ندارد چه رسد به تفریح‌شان.

آقای مدیری که وسط فقر و گرفتاری مردم، دلت هوس فرنگ می‌کند! تو هم روزی گور خواب خواهی شد. تو هم روزی سرمای زمستان را بین فشار قبر لمس خواهی کرد. اما فرق تو با این گور خواب‌ها در این است که ایشان، کشف شده و مورد شفقت ملت قرار گرفتند. اما تو در کفن می‌مانی و مورد لعنت ملت خواهی بود.

مدیری که فکر آبروی کارگر ایرانی نیست، مدیری که اصلاً نمی‌فهمد حسرت فرزندان کارگران ایرانی یعنی چه، مدیری که رژه رفتن کالای خارجی پیش درماندگی کارگر ایرانی را افتخار گسترش توسعه می‌داند، همان بهتر که برود پرتغال. فقط مواظب باشد گذرش به گاوبازی‌های معروف این کشور نیفتد. چون آنقدر رنگ پوستش از شدت رفاه‌زدگی سرخ شده که حتماً خشم گاوهای وحشی این بازی را بر خواهی انگیخت. که اگر برانگیخته شود، یک راست از پرتغال باید برود سراغ گور خوابی.

نمی‌دانیم صدای ما به آنهایی که همین دو سه روز پیش برای گور خواب‌ها گریه و شیون می‌کردند، می‌رسد یا نه؟ شما را بخدا اگر در اشک ریختن‌های‌تان صداقت دارید، فکری به حال در معرض گور خوابی قرار گرفته‌ها بکنید. تدبیر امروز شما برای آنها، تکلیف شماست نه گریه فردای شما به حال نذار آتی‌شان.

البته ملتی که از خود یادگاری همچون ″چو عضوی به درد آورد روزگار ...″ بجای گذاشته، برای التیام درد دیگر اعضای پیکر واحد ایران، منتظر کسی نمی‌ماند. میلیون‌ها ایرانی که امروز در رفاه نسبی هستند، وقتی گور خوابی را دیدند، انگار خودشان را گور خواب دیدند. همین ملت، خوب بلد است چطور دست کارگر ایرانی را بگیرد تا حتی اگر بعضی مدیران کشور هم خواستند آنها را زمین بزنند، نتوانند.

اگر من از برادر کارگر خودم حمایت نکنم، فردا باید برای حسرت فرزندانش اشک بریزم. پس امروز، شرافتمندانه دست او را خواهم گرفت تا فردا، از سر ترحم، بر سر فرزندانش دست نکشم. حالا چه در این میان، دولتی‌ها بیایند به میدان چه نیایند.

لازم به ذکر است جناب کرباسیان هنگام سفر رویایی به پرتغال بدون سرو صدا و در نهایت خفا رفته است ولیکن هنگام بازگشت ضمن سرکشی به تمام قسمت های فرودگاه امام (ره)به مسائل مربوطه نظارت کرده است وبولتن بزودی گزارش شرکت سامسونگ هم منتشر می کند