اقتصاد بهداشت در ایران و جهان

به گزارش بولتن نیوز، بودجه‌ی وزارت بهداشت سال 2017 در آمریکا یک هزار و صد و پنجاه میلیارد دلار است. جمعیت ایالات متحده در سال 2016 حدود 323 میلیون نفر است. سرانه‌ی بودجه‌ی دولتی بهداشت و درمان در آن کشور  به دلار 3800 تومان می‌شود حدود 13 و نیم میلیون تومان.

بودجه‌ی وزارت بهداشت ایران در سال 1396 حدود 48 هزار و سیصد میلیارد تومان است. لذا سرانه‌ی سهم هر ایرانی از بهداشت و درمان در سال آینده، 603 هزار تومان است. تازه این در دولت روحانی است. خدا می‌داند و برخی از دردمندان و مریض‌دارها، که در دولت قبل وضع به چه فلاکتی بوده است.

در برخی کتابهای معتبر پزشکی که در ایالات متحده چاپ می‌شود هزینه‌ای را که هر بیماری بر نظام سلامت تحمیل می‌کند می‌نویسد. به عنوان مثال هاریسون نوشته است در همه‌گیری آنفولانزا که در فواصل پاندمی‌ها رخ می‌دهد سالانه 87 میلیارد دلار به جامعه‌ی آمریکا هزینه تحمیل می‌شود و اگر پاندمی رخ دهد هزینه از 89.7 میلیارد دلار تا 209.4 میلیارد دلار افزون می‌شود.

ما که از کره‌ی مریخ نیامده‌ایم. فرقی هم در خلقت با انسان آمریکایی نداریم در عوض تا دلتان بخواهد از شاخص‌های زندگی مدرن و استاندارد نسبت به آنها بسیار عقب هستیم. لذا اگر آنفولانزا به سراغ ما بیاید (مثل آنچه پارسال به وقوع پیوست) در اینجا همان هزینه را برجای می‌گذارد. منتها به نسبت جمعیت ما می‌شود حدود 21 میلیارد دلار. یعنی جامعه‌ی ما باید بخش عمده‌ی این 21 میلیارد دلار را از جیب مبارک پرداخت کند. چون دولت ندارد.

چرا دولت ما نمی‌تواند مثل دولت آمریکا 13 و نیم میلون تومان سرانه‌ی درمان به ملتش بپردازد؟ چون ما تولید و درآمد آمریکا را نداریم. چون بودجه‌ی سال 2017 آمریکا حدود 4 هزار و صد میلیارد دلار است که 28 درصد آن سهم درمان است، حال آنکه در مملکت ما بودجه‌ی سال آینده 320 هزار میلیارد تومان است که 15 درصد آن سهم وزارت بهداشت است. به دلار 3800 تومان بودجه‌ی سال آینده‌ی ما 84 میلیارد دلار است که سهم هر نفر می‌شود 158 دلار آمریکا.

اگر هر ازگاهی می‌شنوید که اتفاقات ناگوارکننده‌ای در جریان درمان بیماران رخ می‌دهد در کنار همه‌ی عوامل بد نیست به یاد آن حرف کارل مارکس بیفتیم که می‌گفت اقتصاد زیربناست.