مسئول شورای سیاستگذاری جشنواره مردمی فیلم عمار معتقد است: جریان روشنفکری، ایدئولوژیستترین جریان موجود در سینمای ایران است و در مقابل آن جریان انقلاب اسلامی ضمن التزام به مبانی اعتقادی خود تلاش میکند، واقعیتهای جامعه دینی ایران را که تحت سانسور و بایکوت شدید رسانهها و فضای پیرامونی سینماست، معرفی کند.
به گزارش بولتن نیوز، وحید جلیلی ۲۸ آذرماه در نشست خبری هفتمین جشنواره مردمی فیلم عمار که در دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار شد، بیان کرد: امروز چالش اصلی سینمای ایران دیگر سازمان تولید نیست بلکه سازمان تماشاست. اگر تعارفات را کنار بگذاریم، میبینیم که جریانهای رسانهای و فرهنگی خاصی توانستهاند در طی ۱۰ سال اخیر با حمایتهای بیشائبهای که از سوی قدرتها از آنها صورت گرفته است، سازمان تماشای متناسب با خود را ایجاد کنند.
او در این باره به فضای ماهوارهها اشاره و اظهار کرد: ورود ماهواره به فضای تبلیغات سینمایی و بسیج مخاطب یک واقعیت غیرقابل انکار است و اثراتش را در برخی فروشهای فیلمهای سینمای ایران میبینیم؛ فروشی که معنادار است و اگر سه، چهار سال قبل این فیلمها اکران میشدند یک دهم فروش امسال خود را هم به دست نمیآوردند.
وی افزود: این در حالی است که این آثار از جهت سینمایی، فنی و استانداردهای هنری و حرفهای کارهای متوسط یا ضعیفی هستند و میبینیم که با اتکا به همین سازمان تماشایی که او را حمایت میکند به فروش قابل توجهی دست پیدا میکند.
جلیلی گفت: در مقابل استراتژی تهدیدمحور و فرصتسوزی که از سوی مدعیان به دستگاههای فرهنگی ایران وجود دارد، باعث شده ما سازمان تماشای متناسب با انقلاب را نداشته باشیم، این در حالی است که به جرأت میتوان گفت سال گذشته از جهت تولیدات سینمایی یکی از بهترین سالهای تولید سینمای انقلاب در ۳۰ سال اخیر بود و «سیانور»، «یتیمخانه ایران» و «ایستاده در غبار» از فیلمهایی بودند که گاهی باید سالها انتظار میکشیدیم یکی از آنها ساخته شود اما امسال اعداد قابل توجهی از این گونه آثار تولید شد.
وی ادامه داد: این یعنی در سازمان تولید، سینمای ایران به فراز بلندی رسیده اما در سازمان تماشا با چالش جدی مواجه است.
رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره مردمی فیلم عمار در ادامه صحبتهای خود در این نشست اظهار کرد: اگر ابوالقاسم طالبی به جای فیلم «یتیمخانه ایران» یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقهای علیه انقلاب ساخته بود مطمئنا صدها تریبون نماز جمعه یا آنهایی که ادعای انقلاب دارند بسیج میشدند برای مرعوب کردن او اما جای تأسف است که الان به وضعیتی میرسیم که فیلمهایی که یک دهم «یتیمخانه»، «سیانور» و «ایستاده در غبار» قابلیت فنی و حرفهای ندارند به دلیل برخورداری از سازمان تماشا به موفقیت بیشتری میرسند.
جلیلی افزود: این در حالی است که بعضا چنین فیلمهای در دسته آثار روحوضی هستند، اما همین هم مخاطب خود را میتواند بسیج کند و فیلمهای بزرگ ملی ما به دلیل فرصتمحور و فرصتشناس نبودن بسیاری از مدعیان فرهنگی و مدعیان مهندسی فرهنگی در کشور، در ظاهر در مقابل آنها شکست میخورند.
وی خاطرنشان کرد: جشنواره فیلم عمار تلاشی برای بازسازی سازمان تماشا فیلمهای انقلاب است که در یکی، دو دهه اخیر به دلیل راهبرد غلط تهدیدمحور به شدت ضربه دیده است. امیدوار هستیم که تلاش کسانی که از اقصی نقاط کشور این بار بر زمین مانده را به دوش کشیده و با همت خود کار میکنند به ثمر برسد و سینمای انقلاب اسلامی به مخاطب خودش برسد و ما نیز به شرایط طبیعی سینمای ایران برسیم.
او در توضیح بیشتر صحبتهای خود به ویژه در بخشی که به تریبونهای نماز جمعه اشاره کرده بود، گفت: اگر آنها به سنت پیامبر اکرم (ص) معتقدند که هستند به نظر میرسد که بیشتر غافل باشند چون پیامبر اکرم و چالشهای فرهنگی، رسانهای و اجتماعی که وجود داشت، از هنرمندان مسلمان دفاع و تکریم میکردند اما اگر آن نسبت را با کسانی که امروز در جایگاه ایشان هستند مقایسه کنیم میبینیم یک صدم آن اقدامات انجام نمیشود. البته این نقد ممکن است به عدهای بربخورد اما ما نمیتوانیم ادعا کنیم که در یک جنگ فرهنگی هستیم و به این راحتی از کنار خطاهای راهبردی دوستانمان بگذریم.
وی اضافه کرد: اگر شبکه مساجد و نمازهای جمعه فرصتمحور به فضاهای فرهنگی کشور نگاه کنند، در مدت کوتاهی با یک تحول مثبت فرهنگی میتوانیم روبرو شویم، چرا که فیلمهایی که الان خیلی پرفروش هستند کمتر از پنج درصد جمعیت مخاطب ندارند. پس برای آن جمعیت میلیونی که در ۲۲ بهمن حاضر میشود، سازمان تماشایی وجود ندارد.
جلیلی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به مباحثی که با لیتین (فیلمساز خارجی) داشته است، گفت: این فیلمساز در صحبتهایی که با هم داشتیم، میگفت من کیارستمی را دوست دارم اما چرا دنیا، حاتمیکیا و طالبی را نمیشناسد و من فکر میکنم که این سوالی است که اهالی سینمای ایران باید حتما از خود بپرسند. همچنین این سوال را باید بپرسیم که چرا فیلمی در تراز «بازمانده» یک دهم فلان فیلمساز ضدانقلاب در دنیا شناخته نمیشود، در حالی که یک فیلمساز اثری میسازد که از کن تا مونترال برایش فرش قرمز پهش میکنند اما چرا فیلمی مثل «چ» را نمیگذارند از مرز بیرون برود؟
در پایان صحبتهای جلیلی که به دقایق انتهایی نشست هم نزدیک میشد، نادر طالبزاده دبیر جشنواره به دلیل کسالت با تأخیر به این نشست رسید و خبرنگاری نسبت به برخی صحبتهای جلیلی انتقاداتی را وارد کرد و گفت که او از نگاه ایدئولوژیکی خود این مطالب را بیان میکند و بسیاری از این تحلیلها به لحاظ سینمایی نمیتواند، درست باشد.
جلیلی در اینباره با اشاره به رسانه خبرنگار و تأکید بر اینکه همین صحبت نشان میدهد که در نهادهای رسمی با بودجه دولتی تلاش شده با نگاه آرمانی و اعتقادی به هنر و سینما نگاه شود، گفت: سوال من این است که در جامعه ۸۰ میلیونی ایران چرا کمتر از پنج درصد به سینما میروند؟ بعد از آن مشخص میشود که آیا سینمای روشنفکری ایدئولوژیک عمل و سانسور میکند یا سینمایی که دهها رسانه آن را متهم میکنند (یعنی سینمای انقلاب اسلامی).
او با تأکید بر اینکه جریان روشنفکری ایدئولوژیستترین جریان موجود در سینمای ایران است، گفت: اگر معیار سینما است، چرا حاتمیکیا به جهان معرفی نمیشود؟ چرا اگر کسی این سوالها را مطرح کرد باید بگوییم او ایدئولوژیکی حرف میزند؟
در بخش دیگری از این نشست نادر طالبزاده دبیر جشنواره با اشاره به اینکه در فضای امروز جهان موقعیت ایران خیلی فرق کرده و ما نیاز به یک رسانه قوی داریم تا بچههای انقلاب در آن نقش داشته باشند، با اشاره به فیلم «یتیم خانه ایران» که باید تلاش شود در مرکز اسلامی لندن نمایش داده شود، اظهار کرد: من مخالف فیلمهای دیگری که در ایران ساخته میشود نیستم اما بحثهای زیادی روی زمین مانده که کسی به آنها توجه نمیکند، مثل گاز خردل و بمبهای شیمیایی که در اوایل جنگ در ایران از آنها استفاده شد و هیچکس سراغ آنها نرفته که چه کسی گاز خردل را به صدام داد.
او گفت: پیگیری این موضوع اول به دولت، بعد به دادگاههای بینالمللی و بعد هم به رسانهها برمیگردد. این حقوق ایران است که نباید اینقدر بیارزش باشد. من نمیفهمم چطور میتوانیم اینقدر منفعل باشیم، انگار بعضیها حرام خوردهاند که زبانشان باز نمیشود، در این شرایط امید آقا (مقام معظم رهبری) به این نسل جوان است که از طریق فیلمسازی و مستندسازی کاری کنند.
طالبزاده در پایان خاطرنشان کرد که در هفتمین دوره جشنواره «عمار» بارقههای خوبی دیده اما هنوز باید روی بحث کیفیت فنی فیلمها تلاش شود.
به گزارش ایسنا، جشنوارهی فیلم مردمی عمار که اکران فیلمهای آن از ۲۰ آبان آغاز شده است، ۸ دیماه در سینما فلسطین تهران افتتاح میشود و پس از آن به مدت ۸ روز در این سینما، آثار بخش مسابقه اکران میشود.
مراسم اختتامیه هم ۱۷ دیماه در مجموعه شهدای فرهنگی «سرچشمه» برگزار میشود، یکی از بخشهای جنبی این جشنواره بزرگداشتی برای ابوالقاسم طالبی و شهید خزاعی و نیز مرضیه دباغ است.
در این نشست همچنین اعلام شد که ۲۹۶۰اثر به این دوره از جشنواره ارسال شده که نسبت به سال گذشته ۵۰۰ اثر افزایش داشته است. از این بین ۶۱۰ اثر مستند، ۲۷۰ اثر داستانی، ۲۲۱ اثر کلیپ و نماهنگ، ۱۶۴ اثر پویانمایی و ۴۷ اثر هم برنامه تلویزیونی هستند که موضوعات بیشتر آنها جنگ نرم، بیداری اسلامی و تاریخ معاصر است.
در این نشست سیدرسول منفرد دبیر اجرایی جشنوارهی فیلم عمار هم حضور داشت