تمایل فطری یک دختربچه به عروسکبازی در تمام ادوار تاریخ سابقه دارد و ایران، آسیا، آفریقا، اروپا و آمریکا نمیشناسد. ابراز علاقه به عروس شدن و مادر بودن در بازیهای کودکانه نیز به همین ترتیب. آیا میشود این امر بدیهی و فطری را انکار کرد؟ آری! میشود. جادوی رسانه این توان را دارد.
به گزارش بولتن نیوز، بیبیسی فارسی بهتازگی در رادیو، تلویزیون و سایت خود صفحه ویژهای با عنوان «صد زن» راهاندازی کرده که شامل مطالب متنوعی از جمله گفتوگو، گزارش و یادداشت از نقاط مختلف جهان در مورد زنان، شخصیتهای تأثیرگذار و دغدغههای آنها است.
یکی از موضوعاتی که مورد توجه بیبیسی فارسی در این بخش قرار دارد و طی مطالب مختلفی به آن پرداخته، بحث مادرشدن و بچهداری است. در ادامه برخی از آنها را با هم مرور میکنیم.
۱. "من مادرم، اما مجرد" (تاریخ انتشار: ۸ آذر)قانون فرزندخواندگی چند ماهی است تغییراتی داشته و شرایط فرزندخواندگی را سهلتر و در عین حال محکمتر از قبل کرده است. در یک نمونه، بر اساس قانون جدید، بیمه، تملیک اموال و برخورداری از حق مستمری ولی (فوت و از کارافتادگی) برای فرزندخوانده مثل کودکان معمولی پیشبینی شده است.
بیبیسی در گزارشی با عنوان "من مادرم، اما مجرد" موضوع دختران مجردی که علاقمند به نگهداری از کودکان هستند را مورد بررسی قرار داده است.
امکان واگذاری فرزند دختر به دختران مجرد بالای ۳۰ سال و زنان بدون شوهر، تنها بخشی از قانون جدید فرزندخواندگی است که بیبیسی فارسی به آن پرداخته است.
در این گزارش، یک رواندرمانگر ازدواج زنان و مادر شدن آنها را دو امر مجزا و بیارتباط دانسته و میگوید: "مگر قرار است همیشه مرد با زن ازدواج کند. مثلاً اگر زن یا مردی تمایلی به هم جنس خود داشت، تکلیفش چیست. او حق دارد بتواند فرزندی بزرگ کند و نباید او را از حق انسانیاش محروم کرد."
زینب ۳۶ ساله و فوق لیسانس مامایی هم دختر دیگری است که در این رابطه مورد توجه بیبیسی قرار گرفته. او میگوید: "هیچ وقت به ازدواج علاقهای نداشتم، هیچ علاقهای به مردان نداشتم؛ اما اینکه کودکی را بزرگ کنم و مادرش باشم، همیشه آرزویم بوده است."
۲. "نمیخواهم بچهدار شوم" (تاریخ انتشار: ۱۰ آذر)این مطلب دلایل دو زن را که میخواهند از قید بچه و بچهدارشدن آزاد باشند، گزارش کرده است. نفر اول هالی براکول ۲۹ ساله اهل لندن است که تلاش کرده خود را با روشهای "بازگشتناپذیر" عقیم کند. به اذعان او "از روی پاسخهای دیگران اینطور به نظر میرسد که هر کس بچهدار شده، از تصمیمش بینهایت راضی است." وی درعین حال میگوید این مسئله "در مورد همه حقیقت ندارد، چون برای مادر خودم اتفاق افتاده است."
وی که به شدت درگیر کار بیرون از خانه است، گفته یک وبسایت فناوری راهاندازی کرده که تنها فرزندی است که خواهد داشت.
نفر بعدی، نینا نیکو از تهران (به گفته bbc این، اسم واقعی او نیست) است. او که گفته هیچ چیز به اندازه کارش او را ارضا نمیکند، اذعان کرده: "خیلی خوش شانسم که زن هستم ولی بر خلاف بسیاری از زنان من هیچگاه احساس مادرشدن نداشتم."
خانم نیکو که در نظر او اصالت با شغل است، بچهدارشدن را در ایران، برای زنان تحصیلکرده به دلیل عدم تمرکز روی شغل و محدودشدن آزادی بسیار سنگین میداند.
۳. "چرا سقط جنین کردم؟" (تاریخ انتشار: ۱۱ آذر)در این مطلب، زنی ۴۱ ساله که قبلاً با کمال اشتیاق صاحب دو فرزند شده، در مورد سقط جنینش توضیح میدهد.
وی که قبل از آن هم در سن ۲۴ سالگی یک بار دیگر سقط جنین انجام داده، ضمن بیان سختیهای ناشی از سروکله زدن با دو کودک خردسال و فشارهای مالی بزرگ کردن آنها و دلایل سقط جنین دوباره خود میگوید: "از اینکه این مورد بارداریام را به این روش تجزیه و تحلیل کردم نه شرمندهام و نه پشیمان."
بیبیسی در میان این مطلب، به نقل از "اداره بهداشت عمومی بریتانیا" و "موسسه "گاتمچر" در آمریکا به نرخ بالای سقط جنین در برخی کشورها به ویژه در میان زنانی که قبلاً مادر شدهاند، اشاره کرده است:
• در سال ۲۰۱۴ حدود ۵۴ درصد از زنانی که در انگلستان و ولز سقط جنین کردند، چندی پیش از این عمل بچهدار شده بودند.
• در سال ۲۰۰۴ تعداد زنان گروه سنی ۳۰ تا ۳۴ سال که سقط جنین کردند حدود ۱۴.۵ در یک هزار نفر بود. در سال ۲۰۱۴ این رقم کمی افزایش یافته و به ۱۶.۵ در هر هزار نفر رسید. درصد زنان بالای سن ۳۵ سال نیز از ۶.۸ به ۷.۴ در هر هزار نفر افزایش یافته است.
• از هر ۱۰ زن آمریکایی که عمل سقط جنین را انجام میدهد، شش نفرشان مادر هستند.
در پایان این مطلب آمده: "چه موافق باشیم و چه نباشیم، سقط جنین یکی از روشهای کنترل و پیشگیری از بارداری زنان است. سقط جنین میلیونها خانواده را از فشارهای عصبی و ناشادمانی محصول بارداریهای ناخواسته نجات میدهد... زنان نباید مجبور شوند که با تداوم بارداری و وضع حمل، هزینه این تصادفها را بپردازند."
۴. "عوضکردن جهان از عوضکردن پوشک مهمتر است" (تاریخ انتشار: ۱۲ آذر)در این مطلب، بیبیسی به سراغ یک نویسنده زن فرانسوی به نام کورین مایر رفته که دو فرزند دارد؛ ولی درعینحال به شدت مخالف بچهدارشدن است. به گفته بیبیسی خانم مایر آرزو دارد که فرزند دومش نیز هر چه زودتر مستقل شود و از خانه برود. او گفته: "من چند بچه دارم و درعینحال دلایلی هم برای بیزاری از بچه دارم... به نظرم پنهانکردن خود در پشت تبلیغات به نفع بچهدار شدن هم دوریی است."
خانم مایر که ظاهراً از وقت گذاشتن برای فرزندانش در طول این سالها، پشیمان است، شادی ناشی از مادر شدن را یک توهم دانسته و گفته: "وقت آن رسیده که به این شعار تبلیغاتی و بازاری پایان دهیم که گویا داشتن فرزند شادی میآورد. باید به این "توهم بچهدار شدن" پایان داد."
از نظر مایر، لذت بردن از مادر شدن و یا پدر شدن به یک امر اجباری بدل شده. وی میگوید "اما نتیجه تجربه شخصی من چیز دیگری است. به نظرمن بزرگ کردن بچه ۱ درصد شادی و ۹۹ درصد نگرانی است... بزرگ کردن فرزندانم نه تنها بهشدت مرا خسته کرد، بلکه مرا ورشکسته هم کرد."
***
نکته جالب توجه در مطالب فوق، آن است که انتشار آنها به ترتیب، دوران مختلف زندگی یک زن از قبل ازدواج تا مادر شدن را در برگرفته است. این مطالب از دختران مجرد شروع شده، پس از آن به زنان تازه متأهل که هنوز بچهدار نشدهاند رسیده، سپس زنانی که بچهدار شدهاند و به فکر سقط جنین هستند و در نهایت، نمونه یک زن با موقعیت اجتماعی مناسب که صاحب دو بچه است، اما احساس پشیمانی و ورشکستگی میکند.
محورهای اصلی مجموع این مطالب عبارتند از:
۱. امکانپذیر دانستن دستیابی به احساسات مادرانه بدون ازدواج؛
۲. طبیعی جلوهدادن زندگی مجردی یا گرایش به همجنس؛
۳. در تقابل نشاندادن تربیت فرزند با کار و فعالیت اجتماعی و تلاش برای پیشرفت؛
۴. عادی نشاندادن سقط جنین به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری همچون سایر روشها؛
۵. توجه به حق زن در سقط جنین برای رهایی از مشکلات بارداری بدون توجه به حق زندگی برای جنین؛
۶. تلاش برای نفی شادی ناشی از بچهدار شدن؛
۷. کمارزش نشاندادن تربیت فرزند و وقتگذاشتن برای آنها؛
۸. بیاساس نشاندادن تمایل فطری زن به ازدواج و احساس مادری.
منبع: رسانه ایران