نباید مقابل رفتارنادرست با نسلجوان موسیقی سکوتکنیم. پرداختهای سالپیش خارج از عرف بود
به گزارش بولتن نیوز، میدیا فرجنژاد میگوید سال گذشته جشنواره موسیقی به جُنگی از مجموعه کنسرتهای مورد پسند برگزارکنندگان تبدیل شد و عدهای در کنار هم به این نتیجه رسیدند که بخش مسابقه را حذف و در کنار یکدیگر و به صورت محفلی کنسرتهایی را اجرا کنند.
آنچه سال گذشته در سیویکمین جشنواره موسیقی فجر گذشت با اعتراض تعدادی از هنرمندان و اهالی موسیقی همراه بود. امسال سیودومین دوره جشنواره موسیقی فجر به دلیل تقارن با ایام فاطمیه، یک ماه زودتر از موعد همیشگی سالانه و از 22 دی تا اول بهمن برگزار خواهد شد اما این رویداد هنری که ریاست آن مجددا بر عهده حمیدرضا نوربخش است، این روزها در فضای مجازی با چالشی به نام کمپین گواهی دست چپ مواجه شده است. پویشی که از جمله هنرمندان موافق آن میتوان به میدیا فرجنژاد اشاره کرد.
میدیا فرجنژاد آهنگساز و نوازنده تار در رابطه با کمپین گواهی دست چپ که در اعتراض به آنچه در سیویکمین جشنواره موسیقی فجر گذشت تشکیل شده است گفت: «زمانی که کمپین گواهی دست چپ را در فضای مجازی دیدم برایم جذاب بود. چون احساس کردم پرداختن به استعدادهای نسل جوان که از جمله دغدغههای من نیز هست در این کمپین لحاظ شده است و گمان کردم این کمپین میتواند راهی برای اثبات این نکته باشد که ما تنها سنگ خود را به سینه نمیزنیم و صحبت منافع شخصی من یا دیگری نیست.»
فرجنژاد با اشاره به سابقه حضور خود در جشنواره موسیقی فجر توضیح داد: «من جز حضور در بخش «نسلی دیگر» جشنواره بیستونهم در سال 92 در هیچ کدام از دورههای جشنواره شرکت نکردهام. با وجود آن که در همان دوره از من خواسته شد موسیقی با کلام اجرا کنم، نپذیرفتم و با تار و تنبک روی صحنه رفتم تا بر اهمیت آن جنس از موسیقی که مهجور مانده است تاکید کنم. وگرنه برای پر کردن سالن به واسطه حضور دوستان شهیر خوانندهام که برای آنها آهنگسازی کردهام نیازی به حضور در جشنواره ندارم و به صورت مستقل هم میتوانم این کار را انجام دهم.»
او در مورد پیوستن به کمپین اعتراضی گواهی دست چپ تصریح کرد: «با توجه به این که اهداف کمپین را با دغدغههای خود هم سو دیدم به آن پیوستم و باید تاکید کنم در برخورد اول پیگیر این نکته که توسط چه کسی راه اندازی شده است نبودم و کلیت آن برایم جذاب بود. پس از صحبت با هنرمند عزیز، علی قمصری متوجه شدم او این حرکت را آغاز کرده و حرفش این است که نباید در مقابل رفتارهای اشتباهی که با نسل جوان موسیقی انجام میشود سکوت کنیم که بسیار عقیده درستی است.»
آهنگساز آلبوم «طغیان» در مورد مکانیسم برگزاری سیویکمین جشنواره موسیقی فجر و مقایسه آن با سالهای گذشته افزود: «من همواره گفتهام مکانیسم جشنواره فجر باید براساس پر شدن فرم درخواست توسط افراد و گروهها، ارائه فیلم آثار به داوران و انتخاب شدن برای حضور در این رویداد هنری باشد. چیزی که در دورههای قبل شاهد آن بودیم و ضعف بزرگش این بود که پس از حضور در جشنواره و تقدیر از استعدادهای برتر، اتفاق مهم و تاثیرگذاری برای افراد برگزیده رخ نمیداد و در ادامه ساز و کاری برای حمایت از آنها وجود نداشت اما دوستان برگزارکننده جشنواره سیویکم از اساس این مکانیسم را بهم ریختند. ظاهرا از نظر آنها جشنواره فجر به این دلیل مهم نیست که استعدادهای جوان را به مخاطبان و اهالی موسیقی معرفی کند بلکه مهم است چون هنرمندانی که پیش از این دیده شدهاند میتوانند مجددا در سالنهای بزرگ با حداقل هزینه و حداکثر دستمزد کنسرت بدهند. برداشتی که من اعتقادی به آن ندارم چرا که این جشنواره از محل بودجه دولتی سود میبرد و باید اهداف رفیعتری داشته باشد.»
آهنگساز آلبوم «جرس» با اشاره به تغییرات جشنواره سیویکم نسبت به دورههای پیشین ادامه داد: «جشنواره فجر، جشنوارهای مورد حمایت دولت با اهدافی مشخص است. اهدافی که اساسنامه جشنواره براساس آنها مدون شده است. البته به شخصه با وجود جستوجوی بسیار تاکنون نتوانستهام نسخهای از این اساسنامه را از نزدیک ببینم. این اساسنامه باید مشخص کند جشنواره موسیقی فجر به چه دلیل شکل گرفته است، اهداف آن چیست و شامل چه بخشهایی میشود. هر گاه مدیری بخواهد مانند آنچه در سیویکمین جشنواره موسیقی فجر شاهدش بودیم، تغییراتی در این روند به وجود آورد باید برای اهالی موسیقی توضیح دهد ایجاد تغییر به چه دلیل بوده است و حتی آن را رسانهای کرده و به اطلاع عموم برساند که چنین چیزی رخ نداد و از آن محروم بودیم.»
میدیا فرجنژاد افزود: «برگزارکنندگان جشنواره پارسال تصمیم گرفتند بر سلیقه شخصی مدیر جشنواره متکی باشند و باید به این سوال پاسخ دهند که چرا باید به یک مدیر اجازه داد در جشنوارهای دولتی هر کاری که دوست دارد انجام دهد. آیا به فرض اگر من یا هنرمند دیگری که سیاستهای همسو با جریانات فعلی مدیران ندارد هم مدیر جشنواره فجر شدیم میتوانیم سلیقه شخصی خود را اعمال کنیم و پاسخگو نباشیم؟»
او با اشاره به اعتراضات اهالی موسیقی نسبت به آنچه در جشنواره سیویکم گذشت توضیح داد: «سال گذشته بخش رقابتی جشنواره به راحتی حذف شد در صورتی که تا پیش از آن یکی از دلایل برگزاری جشنواره فجر یافتن استعدادهای جدید از طریق رقابت بود.»
فرجنژاد ادامه داد: «پیش از این یکی از انتقادات ما این بود که جوانان شرکتکننده در جشنواره حتی اگر به مقامی دست پیدا میکنند از هیچ گونه امتیاز مادی یا معنوی برخوردار نمیشوند. یعنی تبلیغات خاصی برایشان انجام نمیشود، اجرای ویژهای برایشان گذاشته نمیشود و سرمایهگذاری خاصی برای تولید اثر با حضور این برگزیدگان انجام نمیپذیرد. با وجود این سال گذشته برگزارکنندگان جشنواره اساسا منکر همه چیز شدند و جشنواره موسیقی را به جُنگی از مجموعه کنسرتهای مورد پسند خود تبدیل کردند. به این معنا که عدهای در کنار هم به این نتیجه رسیدند که بخش مسابقه را حذف و در کنار یکدیگر و به صورت محفلی کنسرتهایی اجرا کنند.»
آهنگساز آلبوم «راه بینهایت» تصریح کرد: «بنای جشنواره موسیقی فجر از ابتدا بر این اساس بوده که به جریانهای مختلف موسیقی بها دهد و تنها به دنبال ایجاد گیشههایی پررونق برای موسیقی نبوده است. خواننده، نوازنده و آهنگسازی که مطرح است و مخاطبان خود را پیدا کرده است خارج از جشنواره هم میتواند کنسرت دهد و درآمدزایی کند و هیچ ایرادی هم ندارد اما این موضوع نباید هدف جشنواره فجر که با بودجه و حمایت دولتها برگزار میشود باشد.»
میدیا فرجنژاد ادامه داد: «به نظر من یکی از مهمترین دلایل برگزاری جشنواره یافتن استعدادهای جدید است و جمع شدن گروههایی که مخاطب خود را دارند در کنار یکدیگر بیشتر به جُنگِ موسیقی شبیه است تا جشنواره موسیقی. این تغییرات ناگهانی در درجه اول ناشی از عدم آشنایی مدیران با شکل برگزاری جشنوارهها و سپس عدم شفافیت اهداف مورد نظر آنهاست.»
میدیا فرجنژاد در مورد مسائل مالی جشنواره سیویکم افزود: «مسئله کم و زیاد بودن مبلغ قراردادها نیست بلکه شکسته شدن عرف است. آیا هیچ گروهی در تهران هست که بتواند بابت یک شب اجرا در تهران در سالنی مانند برج میلاد از تهیهکننده صد میلیون، صد و پنجاه میلیون یا دویست میلیون تومان پول بگیرد؟ آیا چنین امکانی بابت یک شب اجرا وجود دارد؟ به عنوان یک فعال عرصه موسیقی با صراحت میگویم وقوع چنین چیزی امکان ندارد و اگر چنین مبالغی پرداخت شده باید دلیل آن را پیدا کرد.»
فرجنژاد ادامه داد: «مضاف بر این که یکی از کم اهمیتترین مشکلات من با جشنواره سال گذشته مسئله مالی بود و آن قدر که خورده شدن حق کسانی که در مناطق محروم و شهرهای کوچک و دور افتاده هستند برایم مهم است مسئله مالی برایم مهم نیست. دوستان و عزیزانی که میتوانستند در بستری به نام جشنواره فجر دیده شوند حقشان خورده شده است و من نمیتوانم در برابر این اتفاق سکوت کنم.»
آهنگساز آلبوم «بادآباد» ادامه داد: «ما به اندازه کافی شاهد جریانهایی مخالف موسیقی هستیم و این که خود بخواهیم ریشه نسل جوان و مستعد موسیقی را هم با این تغییرات ناگهانی در رویدادی مانند جشنواره بزنیم دور از انصاف است. نهایتا حل کردن بحث مسائل مالی کاری بسیار ساده است و کافی است مسئولین برگزاری جشنواره برای دستمزدهایی که میدهند تعرفه مشخصی داشته باشند. تعرفه هم باید در هیئت مدیره خانه موسیقی با حضور اعضا و رای جمعی آنها مصوب شود. طبیعتا مصوبات هیئت مدیره به مدیر داده میشود و در نهایت مدیر جشنواره آن را اجرایی میکند. وقتی ما نمیدانیم مصوبات چه بودهاند نمیتوانیم سراغ هیئت مدیره یا مدیران ارشد هم برویم و بپرسیم چطور اجازه دادهاند این دستمزدها پرداخت شود؟»
او تاکید کرد: «این نکته از حوزه کنکاش بنده خارج است و بهترین کار این است که یک متخصص امور مالی پروندهها را بررسی کند و به یک بازرس پاسخ دهد. امیدواریم همه آنچه گفته شده شایعه بوده باشد و ما اشتباه فکر کرده باشیم. باز هم تکرار میکنم حضور در جشنواره و برخورداری از امتیازات مالی و معنوی حق جوانان مناطق محروم هم هست و تنها مختص کسانی نیست که مخاطب خود را پیدا کردهاند و بازار خود را دارند وگرنه لزومی به بودجه دولتی نبود و با یک اسپانسر توانا هم میشد جشنواره خصوصی برگزار کرد.»
فرجنژاد در پایان گفت: «جشنواره علاوه بر شناساندن جریانات مختلف هنر موسیقی در ژانرهای گوناگون مکانی برای گروههای مستعد و کسانی است که در جای دیگر امکان دیده شدن ندارند وگرنه دعوت از گروههای شناخته شده و برگزاری کنسرت برای آنها واقعا کاری دشوار نیست. به شما قول میدهم موسسات و کنسرتگذاران تهران به بهترین شکل و بسیار بهتر از دفتر موسیقی و بهتر از مدیر فعلی جشنواره میتوانند کنسرت برگزار کنند. طی سالهای گذشته یکی از بزرگترین و قابل احترامترین اهداف جشنواره فجر بها دادن به انواع موسیقی از موسیقی مقامی تا موسیقی شهرستانهای مختلف و حتی موسیقی آلترناتیو بوده است چیزی که به راحتی و با تصمیمی شخصی نادیده گرفته شد.»
تاکنون نظر کیوان ساکت از مخالفان و داود گنجهای و نوید دهقان از موافقان جشنواره سال گذشته در خبرآنلاین منتشر شده است که میتوانید مشروح آن را اینجا، اینجا و اینجا بخوانید. در روزهای آینده، ادامه نظرات موافقان به همراه صحبتهای منتقدان شیوه برگزاری سیویکمین جشنواره موسیقی فجر منتشر خواهد شد.