شاعری از سلسله پر افتخار شاعران آل‌الله

به گزارش بولتن نیوز، مراسم بزرگداشت شاعر آئینی و انقلابی «کلامی زنجانی» در روز سه‌شنبه 18 آبان ساعت 16 در موسسه اوج برگزار خواهد شد. به همین مناسبت «رضا اسماعیلی» شاعر آیینی کشورمان که همواره یکی از مُعرف‌های شعر آئینی و انقلاب اسلامی بوده است، یادداشتی را در اختیارمان قرار داده است که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.

شاعری از سلسله پر افتخار شاعران آل الله

حاج ولی الله کلامی شاعری خوشنام و دلسوخته از سلسله پر افتخار شاعران آل الله (علیهم السلام) است. شاعری از دیار غیرت و مردی و مردمی «زنجان» که هر چند از سن هفت سالگی به شعر وو شاعری علاقه داشته، ولی رسما از سن 13 سالگی پا در وادی ادبیات گذاشته است.

کلامی در عین حال، یکی از ذاکران و مداحان صاحب نام کشور است که حنجره اش را وقف بیان مناقب و فضایل اهل بیت (علیهم السلام) کرده است. شاعر و مداحی مکتبی، انقلابی و ولایت محور که به برکت درک محضر حضرت امام (قدس سره الشریف) و مقام معظم رهبری، با پیوند شعر انقلاب و شعر آیینی با افتخار و سربلندی در مسیر نشر و ترویج آموزه های وحیانی و قرآنی، خدمت به آرمان های انقلاب و همنوایی با مظلومان جهان گام بر می دارد. وی همچنین در محضر بزرگانی چون استاد «رحیم منزوی اردبیلی» و «تاج الشعرا یحیوی» افتخار شاگردی داشته است.

کلامی در زمره شاعرانی ست که رسالت شاعر دینی و آیینی را فقط مدح و مرثیه نمی داند، بلکه همچنان که امین شعر انقلاب خطاب به شاعران فرمودند، یکی از وظایف مهم شاعران انقلاب را پرداختن به مسائل انقلاب و کشور و جهان اسلام و همچنین روایت شاعرانه حماسه های هشت سال دفاع مقدس می داند. چنان که در اعتراض به شهادت «شیخ نمر» توسط رژیم عربستان سعودی در غزلی مسلمانان را به وحدت دعوت می‌کند و می‌گوید: «فتنه‌ها زیر سر عمال آمریکا بُود»:

سینه‌ای از معرفت سرشار می‌خواهیم ما

در دیار بی‌پناهان یار می‌خواهیم ما

فتنه آخر زمان بگرفته شرق و غرب را

جلوه‌ای از مشرق انوار می‌خواهیم ما

خواهد آمد آن که برچیند بساط ظالمان

غرشی چون حیدر کرار می‌خواهیم ما

پشت کردند اشعری‌های منافق بر علی

از زبیر اسمی مبر، عمار می‌خواهیم ما

فتنه‌ها زیر سر عُمال آمریکا بُود

چون نُه دی وحدتی پربار می‌خواهیم ما

با ولایت بر ولایت تاختن نامردی است

لحظه‌ای اندیشه در گفتار می‌خواهیم ما

ای امام المسلمین، ای نور چشم عاشقان!

خاطرت را چون گل بی‌خار می‌خواهیم ما

به یاد دارم که مقام معظم رهبری در یکی از دیدارها بعد از شعرخوانی کلامی زنجانی خطاب به ایشان فرمودند: « کلامی را کلام از دل بر آید.» این شاعر و ذاکر روشن اندیش اهل بیت نیز خود در مصاحبه ای به صراحت گفته است که: «تشویق ‌مقام معظم رهبری مرا به سرایش شعر دلگرم کرد.»

استاد کلامی شاعری عاشورایی ست که به دو زبان ترکی آذری و فارسی اشعار و نوحه های فاخری را تقدیم ساحت ملکوتی آن امام همام کرده است و هر سال به عشق اباعبدالله (ع) در ایام مُحرم در حسینیه اعظم زنجان مدیحه سرایی یا به قول خودش دکلمه می‌خواند. او در مصاحبه ای گفته است که 50 درصد کل آذری ‌زبان‌های داخلی و خارجی اشعار ترکی و فارسی او را می‌خوانند.

او از ویژگی های یک مداح خوب را تواضع و حسن خلق می داند و بر این اعتقاد و باور است که دلیل ماندگاری مکتب عاشورا بعد از این همه سال صاحب اخلاق بودن پیامبر آن است.

این شاعر دل شده بر رعایت ادب و آداب در عرصه شاعری و مداحی اهل بیت تاکید دارد و رسالت شاعران آیینی را معرفت افزایی و بصیرت آفرینی می داند. او نیز همچون سلسله بیدار شاعران اصیل آیینی بر این باور است که شاعر آیینی باید اهل تهذیب نفس ، مراقبه و محاسبه باشد و با خلوص و معرفت در این راه روشن گام بردارد. او می گوید امروز نیز عاشورای دیگری ست و ما به عنوان یک شاعر آگاه آیینی و عاشورایی، اگر جانی بصیر، فطرتی بیدار و گوشی شنوا داشته باشیم، ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین(ع) را بلندتر و رساتر از مُحرم سال 61 خواهیم شنید و امروز نیز توفیق همراهی و هم‌رکابی با حضرتش را خواهیم داشت؛ چرا که شعار هنوز و همیشه حسینی شعاران چیزی جز این نیست که در راه پر افتخار آن امام همام به فیض شهادت نائل گردند: «یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیما».

با آرزوی درخشش و توفیق روز افزون برای شاعر فرهیخته آیینی حاج ولی الله کلامی زنجانی، پایان این نوشتار را به غزلی مهدوی از او مزین می کنم:

بیا که جز تو مرا نیست آرزوی کسی

خموشم و ننشینم به گفتگوی کسی

از آن دمی که تو رفتی، به مهر آب قسم

نرفته آب گوارایی از گلوی کسی

سبوی دل بشکست و بریخت باده صبر

خدا کند که دگر نشکند سبوی کسی

بنای عدل نه، ای آبروی عالمیان

قیام کن که نریزد کس آبروی کسی

ولایت تو نخواهد گذاشت یا مولا

کنیم دست ارادت دراز سوی کسی

ز لشگر تو سرود سرور می شنوم

به کشور تو نباشد کسی عدوی کسی

«کلامی» ام، به سلامم اگر جواب دهی

به حق هو، نهراسم ز های و هوی کسی