او در ادامه گفت: هم در زمان شاه هم بعد از انقلاب اسلامی، ایران و کویت به جز روابط تجاری، فرهنگی و اقتصادی، روابط دوستی و برادری نیز داشتند. با وجود این روابط محکم تاریخی بعضی از افراد به خصوص در رسانهها در چند وقت اخیر شروع به بدنام کردن جمهوری اسلامی و رهبران آن کردند و به دنبال تخریب روابط ایران و کویت بودند و بعضی از روزنامهنگاران مدعی شدند که روابط بین کویت و اسراییل بهتر از رابطه بین کویت و ایران است.
وی در ادامه افزود: در زمان شاه، در مارس 1973 زمانی که نظام بعثی عراق به فرماندهی صدام وارد کویت شد، امیر شیخ سعدعبدالله و حبیب جوهر، وزیر مسکن آن زمان به ایران روی آوردند و شیخ ناصرمحمد، نخست وزیر پیشین کویت، در آن زمان رییس هیات دیپلماسی در ایران بوده و این روابط تاریخی ایران و کویت را نشان میدهد.
جلیال الطباخ تاکید کرد که همکاری کویت و ایران بعد از انقلابهای عربی به یک ضرورت تبدیل شد. زیرا ابرقدرتها و بهخصوص آمریکا پشت دوستانشان را خالی میکردند، همانطور که پشت حسنی مبارک و زین العابدین بن علی را خالی کردند.
او در مورد انجمن دوستی کویت و ایران گفت: این انجمن سه ماه پیش و با هدف تحکیم روابط فرهنگی کویت و ایران تشکیل شد و 15 عضو آن را تشکیل میدهند.
این مقام کویتی در ادامه گفت: روابط کویت و ایران از زمان گذشته نشاط و پویایی داشت زیرا علاوه بر تجارت در بنادر کویت، خرمشهر، بوشهر و بندرعباس، شاهد مهاجرت ایرانیان به کویت و بلعکس بودیم. بعد از استقلال حکومت کویت در سال 1961 میلادی، روابط کویت و ایران پیشرفت چشمگیری داشت و ایران در این سال حکومت کویت را به رسمیت شناخت، در سال 1962 سفارت ایران در کویت افتتاح شد و در سال 1973 در تجاوز عراق به خاک کویت، ایران جانب کویت را گرفت و آمادگی خود را برای ارسال نیروهای نظامی اعلام کرد، علاوه بر آن نخستوزیر ایران در آن زمان اعلام کرد که ایران اجازه هیچ تغییرات جغرافیایی و سیاسی در منطقه را نخواهد داد و بعد از انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، کویت جزء اولین کشورهایی بود که جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت و شیخ صباح الاحمد، معاون نخستوزیر و وزیر خارجه کویت، اولین مقام عالیرتبه در منطقه بود که بعد از انقلاب اسلامی به ایران رفت. لازم به ذکر است که روابط ایران و کویت در سه دهه اخیر نسبت به دیگر کشورهای حاشیه خلیجفارس پویاتر بوده است.
وی در رابطه با موضع ایران در جنگ عراق و کویت گفت: در سال 1990 میلادی، در جنگ عراق با کویت شاهد موضعگیری ایران بودیم زیرا از همان ابتدا این اشغالگری را محکوم کرد، همچنین هرگونه اصلاح در مرزهای کویت را رد کرد. رییسجمهور ایران در آن زمان اعلام کرد که حتی اگر کشورهای عربی پیوستن کویت به عراق را قبول کنند، ما قبول نخواهیم کرد. این موضعگیری صریح تاثیر فراوانی بر روابط ایران و کویت بعد از آزادی کویت داشته است. این دو کشور به اهمیت همکاری در زمینه امنیت داخلی و خارجی پیبردند و به همین منظور در سال 1998 تفاهمنامه توسعه همکاریهای امنیتی و مبارزه با قاچاق مواد مخدر امضا کردند. در اکتبر سال 2000 وزیر کشور ایران و کویت انجمن مشترک مبارزه با قاچاق مواد مخدر تشکیل دادند و در رابطه با امنیت خارجی در سال 2002 وزیر دفاع کویت و ایران تفاهمنامه دفاعی امضا کردند.
جلیل الطباخ در آخر گفت: بحرانهای موجود نه تنها روابط ایران و کویت را تضعیف نکرد بلکه آن را محکمتر کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
دولت کویت همیشه دشمن ایران بوده است