غرب با کمک مالی بدنبال ایجاد دموکراسی تحمیلی و مداخله در افغانستان است

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، کنفرانس بروکسل جهت کمک به افغانستان، 4 و 5 اکتبر در شهر بروکسل پایتخت بلژیک برگزار شد. این کنفرانس با شرکت نمایندگان 70 کشور جهان و 30 سازمان و نهاد بین‌المللی به منظور کمک به افغانستان در چهار سال آینده بود.

کنفرانس بروکسل پس از کنفرانس‌ لندن 2014  مهم‌ترین کنفرانس جامعه جهانی در مورد افغانستان بود و جامعه جهانی در این کنفرانس متعهد شد که تا سال 2020 میلادی، 15.2 میلیارد دلار به افغانستان کمک کند.

به بهانه مبارزه به تروریسم، برقراری امنیت و بازسازی افغانستان، تاکنون کنفرانس‌های متعددی برگزار شده است. متاسفانه با گذشت بیش از 15 سال حضور تمام عیار غربی‌ها در افغانستان هنوز این کشور آرامش ندارد، موج مهاجرت‌ها بسیار زیاد است و شبه نظامیان نیز مناطقی را تحت اشغال خود دارند.

در یک‌ونیم دهه گذشته نیز کنفرانس‌های متعدد بین‌المللی با موضوع کمک به افغانستان برگزار شده اما اینکه چه دستاوردی برای کشور افغانستان داشته و در تامین امنیت و صلح و بازسازی این کشور چقدر موثر بوده، سؤالی است که ذهن بسیاری از افکار عمومی را بخود جلب کرده است.

برای پاسخ به این سوال با «رضا سیمبر» استاد روابط بین‌الملل و کارشناس ارشد مسائل منطقه به گفتگو نشستیم.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس در رابطه با «دستاورهای نشست بروکسل» برای افغانستان گفت: بحث کمک‌های مالی و تجویز پول به افغانستان بهانه‌ای است برای کشورهای غربی که قصد مداخله‌جویی و ایجاد دموکراسی تحمیلی را در این کشورها دنبال می‌کنند.

این کارشناس ارشد مسائل منطقه تأکید کرد: این کمک‌ها تأثیرات کارآمدی را برای مردم افغانستان در بر نخواهد داشت، در واقع ادامه مداخله‌گری‌ها و سلطه نظامی این کشورها در افغانستان را در پی دارد و افغانستان نیز با کمک‌های کشورهای غربی راه به جایی نمی‌برد.

عضو هیات علمی دانشگاه گیلان با بیان اینکه کمک کشورهای خارجی به افغانستان بر اساس نیت خالصی نیست، خاطرنشان کرد: افغانستان به کمک دولت و با همت و تلاش مردم خود و همچنین خروج نیروهای بیگانه می‌تواند به صلح و امنیت پایدار دست یابد، تجربه نشان داده که کشورهای غربی همواره به دنبال منافع خودشان بوده‌اند.

سیمبر در بخش دیگری از این مصاحبه با تأکید بر نقش مردم سالاری در افغانستان، گفت: تجارب گذشته نشان داده که حضور نیروهای بیگانه در افغانستان تنش‌آفرین است و افغانستان با کمک مردم و برنامه‌ریزی درست می‌تواند به ناأمنی در این کشور پایان داد.

اینکه کشورهای غربی به دنبال کمک به افغانستان و برقراری امنیت در این کشور هستند، یک توهم بزرگ است و نگاه منفعت طلبی همواره وجود دارد.

***متن کامل این گفتگو به شرح زیر است***

وعده کمک 15 میلیارد دلاری کشورهای خارجی در نشست بروکسل به افغانستان چقدر می‌تواند به برقراری صلح و امنیت در افغانستان کمک کند؟‌

سیمبر: کشورهای غربی نگاه دموکراسی تحمیلی به کشورهایی مانند افغانستان و عراق دارند و این نشست‌ها بهانه‌ای است برای کشورهای غربی بویژه آمریکا و اعضای ناتو تا دموکراسی تحمیلی را در این کشورها برقرار کنند.

 آنها ایده و اندیشه مداخله‌گری را دارند و به همین جهت وارد خاک کشور افغانستان شده‌اند و برگزاری این نشست‌ها زمینه‌ای برای مداخله در افغانستان است.

کارنامه کشورهای غربی در گذشته نشان داده است، تحمیل اندیشه‌ها به کشورهای دیگر جزیی از اهداف آنها بوده است، بحث تجویز پول و کمک مالی به افغانستان بهانه‌ای است جهت رسیدن به اهداف کشورهای غربی که همان مداخله جویی و دموکراسی تحمیلی است.

این کمک‌ها تأثیرات کارآمدی را برای مردم افغانستان در بر نخواهد داشت و در واقع ادامه مداخله گری‌ها و از جمله مداخله نظامی در افغانستان است و کمک‌های کشورهای غربی در افغانستان راه به جایی ندارد.

 هرچند ایده‌های خوبی در نشست بروکسل مطرح شد اما باید گفت که کمک کشورهای خارجی به افغانستان بر اساس نیت خالصی نیست.

 کشور افغانستان به کمک دولت و با همت و تلاش مردم و ارتقای مردم سالاری در این کشور و خروج نیروهای بیگانه می‌تواند به صلح و امنیت دست یابد و تجربه نشان داده است که کشورهای غربی همواره به دنبال منافع خودشان بوده اند.

چرا با گذشت 15 سال از حضور نیروهای ناتو در افغانستان شاهد وجود ناأمنی در این کشور هستیم؟

سیمبر: همسایگی با کشور ایران یکی از دلایل حضور نیروهای ناتو در این کشور است. آمریکا به دنبال مهار و بازدارندگی ایران، حضور نظامی در افغانستان دارد.

آنها به بهانه مقابله با تروریست و تشکیل دولت وحدت ملی در این کشور حضور پیدا کردند اما با گذشت زمان شاهد کم رنگ شدن این روند بودیم، اقدام آمریکایی‌ها جهت ایجاد دموکراسی تحمیلی است و آنها تنها تجربه مداخله‌گری دارند.

آیا آمریکایی‌ها در برقراری صلح در افغانستان موفق بوده‌اند؟

سیمبر: با وجود ادعای نیروهای آمریکایی برای تروریست‌زدایی و مقابله با خشونت در افغانستان، این کشور محل پرورش گروه‌های تروریستی شده و حضور آمریکایی‌ها در افغانستان تنها نقش بازدارندگی دارد.

با توجه به گفته « فدریکا موگرینی» مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا در رابطه با اینکه «سرمایه‌گذاری در افغانستان جهت پیشرفت اروپا است»، آیا کشورهای اروپایی در اهداف خود موفق بوده‌اند؟

سیمبر: کشورها غربی بدون منفعت اقتصادی و سرمایه گذاری به افغانستان کمک نمی‌کنند دیدگاه آمریکا و نیروهای آمریکایی بر پایه منافع اقتصادی است و اینکه کشورهای غربی به دنبال کمک به افغانستان و برقراری امنیت در این کشور هستند، یک توهم بزرگ است و نگاه منفعت طلبی همواره وجود دارد.

با توجه به شرایطی که کشور افغانستان از نظر قومیتی دارد حضور نیروهای خارجی در این کشور تنش آفرین است و منجر به ایجاد تفرقه می‌شود آنها تنها به دنبال منافع خود در افغانستان هستند.

تجارب گذشته هم نشان داده که حضور نیروهای بیگانه در افغانستان تنش‌آفرین است و افغانستان با ایجاد مردم سالاری و برنامه‌ریزی درست می‌تواند به ناأمنی در این کشور پایان دهند.

ایران چه نقشی در صلح و ثبات افغانستان دارد؟

سیمبر: با توجه به خواسته ایران در برقراری صلح و ثبات در افغانستان این کشور نقش مهمی در افغانستان دارد و افغانستان می‌تواند از تجارب ایران استفاده کنند و تجارب این کشور را جهت ارتقا بخشیدن به سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار دهد.

کشور پاکستان در نشست بروکسل چه نقشی را ایفا کرد و این کشور تا چه میزان در برقراری پروژه صلح در این کشور تأثیرگذار است؟

سیمبر: نگاه پاکستان به افغانستان متفاوت از نگاه ایران است و پاکستان روی گروه خاصی در افغانستان تأکید دارد، بنابراین دولت افغانستان باید احتیاط لازم را در این رابطه داشته باشد.