پاییز را باید در خوزستان دید، در سیستان و بلوچستان. باید به بوشهر رفت که پنکههای سقفی چرخان، تا خود زمستان، پاییز را ریشخند میکنند. یا در کهگیلویه و بویر احمد و خراسان جنوبی که باید چشم به آسمان دوخت تا شاید قطرهای، فقط قطرهای…
به گزارش بولتن نیوز، تصویر پاییز را در گردنه حیران و جاده چالوس فراموش کنید. مه سنگین و نم باران و بوی خاک خیس. ویترین زیبایی از پاییز. همهاش این نیست. تنها استانهای شمالی و غربی وضعیت نسبتاً خوبی به لحاظ بارش دارند. بر اساس اعلام مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور، میزان بارندگی در استانهای بوشهر، خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد از اول مهرماه امسال تاکنون صفر میلیمتر بوده است. یعنی در این استانها هیچ بارانی نباریده است. سال زراعی گذشته نیز برای استانهای بوشهر، خراسان رضوی، خوزستان، سیستان و بلوچستان و کهگیلویه و بویراحمد، بدون باران سپری شده است. اصفهان، البرز، تهران، زنجان، سمنان، قزوین، قم، کرمان، کردستان، کرمانشاه، هرمزگان و یزد نیز با میانگین بارش زیر یک میلیمتر از ابتدای پاییز و همچنین سال زراعی گذشته، اوضاع و احوال خوبی نداشتهاند.
میانگین بارش بلندمدت در این استانها نیز حاکی از کاهش بارش و وقوع خشکسالی در این مناطق است. بر اساس جدولی که از سوی مرکز ملی خشکسالی ارائه شده، ۲۱ استان امسال با بارشی کمتر از میانگین بارش بلند مدت، مواجه بودهاند. از میان ۱۰ استان باقی مانده نیز ۷ استان، افزایشی ناچیز نسبت به میانگین بارش بلند مدت دارند و تنها ۳ استان شمالی هستند که میزان بارندگی امسال در آنها با افزایشی نه چندان چشمگیر در مقایسه با میانگین بلندمدت مواجه بوده است.
میانگین بارش در یک سال زراعی، در کل کشور، ۲۳۶ میلیمتر بوده. این در حالی است که ۹ استان شامل اصفهان، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، سمنان، سیستان و بلوچستان، قم، کرمان، هرمزگان و یزد، میانگین بارشی کمتر از میانگین بارش کل کشور داشتهاند که در این میان استان یزد با ۹/۸۷ میلیمتر، کمترین میزان بارندگی را در طول یک سال زراعی به خود اختصاص داده است. استانهای سیستان و بلوچستان، کرمان، خراسان جنوبی، قم، سمنان، هرمزگان، اصفهان و خراسان رضوی نیز به ترتیب دارای کمترین بارشها بودهاند. حدس زدن اینکه کدام استانها بیشترین بارندگی را داشتهاند هم کار زیاد سختی نیست. جدول بارشها نشان میدهد که گیلان با ۷/۸۹۶ و مازندران با ۲/۶۹۴ میلیمتر بارندگی، پربارشترین استانهای کشور در طول یک سال زراعی بودهاند.
پاییز سال گذشته بود که نام پدیده «ال نینو» سر زبانها افتاد. اداره ملی اقیانوس شناسی و هواشناسی امریکا گزارش داد که ال نینو در حال شکلگیری در قویترین حالت خود از سال ۱۹۵۰ میلادی یعنی زمان پیدایش آن تاکنون است. ال نینو همان چرخههای مشهور آب و هوایی جهان است که هر ۲ تا ۷ سال یکبار باعث ایجاد ناهنجاریهای بزرگی در آب و هوای سراسر زمین میشود. سال گذشته بر اساس پیشبینیها، خاورمیانه و ایران نیز تحت تأثیر این پدیده قرار میگرفت و زمستانی سرد و پربارش، از جمله پیامدهای آن پیشبینی میشد. گرچه تغییرات شدید آب و هوایی موسوم به پدیده ال نینو با پیامدهای منفی همچون وقوع سیلاب و اپیدمی، امری خوشایند در سراسر جهان شمرده نمیشود، اما دست کم برای ایرانیها، این پدیده نوید زمستانی سرد و پر بارش را میداد. خصوصاً برای پایتختنشینها که چند سالی بود حسرت بارش یک برف زمستانی به دلشان مانده بود. خیلیها دنبال خرید لباسهای گرمتر از معمول بودند و کاپشنهای لایهدار را از گوشه انبارها بیرون آورده بودند. به هرحال ال نینو در راه بود.
شوخیهای زیادی هم بین مردم رواج پیدا کرده بود. تا نم بارانی میزد، بعضیها شوخ طبعیشان گل میکرد و میپرسیدند: «حالا این باران است یا ال نینو؟!»
سال گذشته ال نینو آمد. اثراتش را هم دیدیم. گرچه باز هم نه در تهران و خیلی شهرهای خشک دیگر. چه بسا سال گذشته هم با وجود وعده و وعیدهایی که ال نینو داده بود، باز هم حسرت برف به دل زمستان تهران و برخی شهرهای دیگر ماند اما اوضاع بارش در کل کشور بد نبود. حجم آب سدها بالا رفت و دغدغهها در زمینه تأمین آب، کمتر شد. به همیناش هم راضی بودیم، گرچه آنطور که باید و شاید موفق به دیدار روی ماه النینو نشدیم.
امسال اما باید منتظر خواهر یا برادر ال نینو باشیم؛ «لانینو». این یکی برایمان به خوش یمنی قبلی نیست. تحفه لانینو، سالی کم بارش است. شروع سال آبی جدید هم روی این مسأله مهر تأیید میزند؛ سالی که خشک و بیبارش آغاز شده است.
شرکت مدیریت منابع آب ایران گزارش داده است که در نخستین هفته سال آبی ٩۶-٩۵، ۵ حوضه از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور بدون بارش گزارش شدهاند و تنها در حوضه خزر بارش داشتهایم که بارش در این حوضه هم تنها ۵ میلیمتر گزارش شده است.
بر اساس اعلام دفتر برنامهریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو، در سال آبی پیشرو احتمال کاهش حدود ٢٠درصدی بارندگیها نسبت به میانگین بلندمدت وجود دارد و این کمبارشی بیشتر مناطق شرقی و غربی کشور را تحتتأثیر قرار میدهد.