گروه ورزشی:المپیک که تمام شد تصور خیلی ها این بود؛از همین حالا تیم های ورزشی با هدایت کمیته ملی المپیک کار را برای المپیک ژاپن آغاز می کنند تا ورزش ایران هم مثل ورزش سایر کشورهای پیشرفته شود و 4 سال دیگر خبری از ناکامی های متعدد نباشد.
به گزارش بولتن نیوز،اما نه تنها این اتفاق نیفتاد،بلکه آتش زیر خاکستر اختلاف ها که همیشه در ورزش ایران وجود دارد زودتر از موعود شعله ور شد.انگار نه انگار؛یکی در روزنامه خبر ورزشی تیتر می زند وطن فروشی و یکی دیگر در رسانه اش عنوان می کند بی تفاوتی.واقعا هم که بی تفاوتی است.منافع ملی در اولویت نیست و اصلا کک کسی هم نمی گزد که ممکن است ورزش ایران تعلیق شود.
همه چیز از ارسال نامه کمیته ملی المپیک به فدراسیون ها و البته وزارت ورزش و جوانان آغاز شد.نامه ای که ظاهرا در آن عنوان شده بود دولت در امور فدراسیونها دخالت میکند و بر اساس آن کمیته بینالمللی المپیک خواستار ارسال اساسنامه فدراسیونهای ورزشی ایران شده است.
جالب اینجاست که ارسال همین نامه خودش ابهامات زیادی دارد.چه کسی به ioc این اطلاعات را می دهد و مسئولان کمیته بین المللی المپیک از کجا متوجه می شوند که در داخل ایران چه اتفاقاتی دارد می افتد؟آیا از این اتفاقات کسی سود می برد یا اینکه همه چیز به انتخابات یک سال و خرده آینده کمیته بر می گردد که قرار است رییس را در آن تعیین کنند؟
سال های قبل صابون تعلیق به بدن ورزش ایران خورده است.زمانی که علی آبادی در راس سازمان تربیت بدنی قرار داشت اما گویا آن اتفاق ها درس عبرتی نمی شود برای کسانی که حالا روی صندلی ریاست نشسته اند.آیا تکیه زدن بر این صندلی و جنگیدن در میدان قدرت ارزش این را دارد که سایه شوم تعلیق بر سر ایران سایه بیاندازد؟تا چه زمانی قرار است اختلاف های شخصی و جنگ قدرت داخلی منافع ملی را فدا کند؟
نکته دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که کمیته ملی المپیک فعلا از فدراسیون ها خواسته تا انتخابات خودشان را برگزار نکنند.این در حالی است که اصلا IOC اشارهای به برگزار نکردن انتخابات فدراسیونها نداشته است. حال پرسش این است که چرا کمیته ملی المپیک ایران چنین موضعی گرفته است؟اصلا سوال دیگری که خیلی ها از خودشان می پرسند این است که چرا کمیته ملی المپیک نامه را منتشر نمیکند و به طور شفاف نمیگوید IOC دقیقا از ایران چه چیزی میخواهد؟
ظاهرا برای طرفین تنها چیزی که اهمیت ندارد منافع ملی است. متاسفانه باید این طور برداشت کرد که همه به دنبال منافع شخصی خودشان هستند.مثل هاشمی رییس فدراسیون تیراندازی که با وجود دو شغله بود،بازنشسته بودن و ...همچنان برای ریاست در فدراسیون می جنگد و حتی نامه وزارت ورزش و دیوان عدالت اداری هم تاثیری بر روند کاری او ایجاد نمی کند!
مسئولان کمیته ملی المپیک و البته وزارت ورزش و جوانان پاسخی به اتفاق های افتاده ندارند و در حالی که سرنوشت ورزش ایران در گرو حل و فصل اختلافات این دو نهاد است آنها ....
به نظر می رسد مسئولان کمیته ملی المپیک باید در این زمینه پیشقدم شوند.آنهایی که خودشان بیشتر از هر کسی می دانند ترکش این اختلاف ها به بدن ورزش فرو می رود و تعللی در رفع این مشکل بدون شک تعلیق ورزش ایران را به همراه خواهد داشت.منافع ملی که همیشه مسئولان ورزش کشور از آن حرف می زنند اینجا باید به کار آید نه زمانی که از کمیته بین المللی نامه ای به ایران برسد که روی آن نوشته شده باشد"تعلیق".
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com