آیا پیامبر گناه ما را می بیند؟

گروه مذهبی: ۲۵ شوال سالروز شهادت مظلومانه مؤسس مذهب جعفری و يکی از افتخارات بزرگ جهان تشيّع،حضرت امام جعفر صادق(ع) است. شخصيتی که به تعبير علامه جوادی آملی بيشترين اشک ما در فقدان معارف بلند ايشان جاری است و بعد برای مظلوميت و شهادت ایشان. گفتار حکيمانه و رفتار صادقانه آن امام راستين در عصر خود، راهگشای هميشگی مسلمين جهان بوده و خواهد بود.


به گزارش بولتن نیوز، در اين مجال از بيانات ارزشمند يکی ازشاگردان ممتاز مکتب آن امام همام، آيت الله جوادی آملی در بيان معارف والای آن حضرت بهره خواهيم برد؛ در قرآن كریم آمده است:

"قل اعملوا فسیری الله عملكم ورسوله والمؤمنون"(1)؛ ای پیامبر! به مردم بگو: هر چه خواستید انجام دهید ولی بدانید كه خدا و رسول او و مؤمنان، اعمال شما را می‌بینند.

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود:

منظور از مؤمنان در این آیه ما هستیم؛ إیّانا عنی (2)، المؤمنون هم الأئمة (3)؛ مؤمنان، همان ائمه هستند.

بنابراین، همه‌ی‌ كارهای ما در مشهد و محضر آنان است، نه تنها اعمال ما را می‌بینند و از آن خوشحال یا ناراحت می‌شوند، بلكه در قیامت، مطابق آنچه دیده‌اند شهادت می‌دهند.

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود:

چرا رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را ناراحت می‌كنید؟ گفتند: چگونه ناراحتش می‌كنیم؟ فرمود: مگر نمی‌دانید كه اعمال شما بر او عرضه می‌شود و اگر معصیت خدا را در آن ببیند موجب ناراحتی او می‌شود؟ آنگاه سفارش كرد: تلاش كنید رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را خوشحال كنید و موجبات ناراحتی او را فراهم نكنید؛ "ما لكم تسوؤن رسول الله صلّی الله علیه و آله وسلّم؟ ـ فقال له رجلٌ: كیف نسوؤهُ؟ فقال علیه السلام: ـ أما تعلمون أنّ أعمالكم تُعْرض علیه فإذا رأی فیها معصیةً سائه ذلك؟ فلا تسوؤا رسول الله وسرّوه"(4).

یكی از شیعیان به نام داود رقّی می‌گوید:

پسر عمویی داشتم كه شخصی معاند و خبیث بود، در حال حركت به سوی مكه بودم كه متوجه شدم وضع زندگی او و خانواده‌اش پریشان است. مقداری كمك‌ برای او فرستادم و به سوی مقصدم حركت كردم. در مدینه به محضر امام صادق (علیه‌السلام) شرفیاب شدم(5)، نزد آن حضرت نشسته بودم كه ابتدا به سخن كرد و فرمود: ای داود! روز پنجشنبه اعمال شما را بر من عرضه كردند وقتی در میان اعمال تو صله‌ای را كه به پسر عمویت داده بودی مشاهده كردم، خوشحال شدم. می‌دانم كه این صله‌ی‌ تو [و جفای او] موجب تسریع در اجل او خواهد شد؛ كنت جالساً عند أبى عبدالله علیه السلام إذ قال لى مبتدئاً من قِبَل نفسه: "یا داود! لقد عُرضتْ علىّ أعمالُكم یوم الخمیس، فرأیتُ فیما عُرض علىّ من عملك، صِلَتَك لابنِ عمّك فلان، فسَرّنى ذلك. إنّى علمتُ أنّ صِلَتَك له أسْرع لفَناء عُمره وقطْع أجله...". قال داود: وكان لى ابن عمٍّ معاندٍ خبیثٍ بلغنى عنه وعن عیاله سوء حاله، فصككت له نفقةً قبْل خروجى إلی مكة، فلمّا صِرت بالمدینة أخبرنى أبو عبدالله علیه السلام بذلك(6).

عبد الله بن ابان از امام رضا (علیه‌السلام) درخواست دعا كرد. آن حضرت با استناد به همین آیه فرمود:

مگر من از شما غافلم و شما را دعا نمی‌كنم؟؛ قلت للرضا علیه‌السلام: أُدع لى ولأهل بیتى، قال علیه‌السلام: "أو لستُ أفعل؟ والله إنّ أعمالكم لتعرض علىّ فى كل یومٍ ولیلةٍ. ـ فاستعظمت ذلك. فقال علیه‌السلام: ـ أما تقرأ كتاب الله "قل اعملوا فسیری الله عملكم ورسوله والمؤمنون"(7).

این گونه احادیث نشان می‌دهد كه اهل بیت عصمت (علیهم‌السلام) با دیدن اعمال نیك، نه تنها خوشحال می‌شوند، بلكه در حق نیكان دعا نیز می‌كنند.

از مجموع آیه‌ی‌ مزبور و این روایات، كه نمونه‌های فراوانی دارد، می‌توان استنباط كرد كه اخبار غیبی بر ائمه (علیهم‌السلام) نازل می‌شود.

پی نوشت ها ___________

(1) سوره‌ی‌ توبه، آیه‌ی‌ 105.

(2) تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 263، ذیل آیه؛ بحار، ج 23، ص 353، باب عرض الأعمال علیهم.

(3) همان.

(4) بحار، ج 23، ص 349؛ نور الثقلین، ج2، ص263.

(5) در روایات اسرار حجّ از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است: مردم مأمور به طواف این سنگ‌ها (كعبه) شدند تا پیش ما بیایند و با پذیرش ولایت ما، نصرت خودشان را بر ما عرضه كنند؛ "إنّما أُمر الناس أن یأتوا هذه الأحجار فیطوفُوا بها ثمّ یأتونا فیُخْبرونا بولایتهم ویُعْرضوا علینا نصرَهم" (بحار، ج 96، ص 374).

(6) بحار، ج23، ص339.

(7) بحار، ج23، ص347.