نکاتی درباره بی‌خوابی نیمه‌شب

بی‌خوابی نیمه‌شب برای هر کسی در مقاطعی از زندگی رخ می‌دهد. در واقع باید گفت این مسئله، یک واکنش مناسب و طبیعی نسبت به استرس است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از الودکتر، این سناریویی شایع است که حتما برایتان پیش آمده: وقتی زمان خواب فرامی‌رسد به راحتی می‌خوابید اما ساعت ۲ یا ۳ صبح یک‌باره از خواب بیدار می‌شوید. بعد از نیم ساعت یا بیشتر خیره شدن به سقف دوباره خوابتان می‌برد. این بی‌خوابی نیمه‌شب برای هر کسی در مقاطعی از زندگی رخ می‌دهد. در واقع باید گفت این مسئله، یک واکنش مناسب و طبیعی نسبت به استرس است.
اما برای تعداد قابل‌توجهی از مردم، این مسئله می‌تواند نوعی بیماری مزمن باشد. در واقع، این نوع بی‌خوابی یکی از شایع‌ترین انواع بی‌خوابی بوده به نحوی که از مشکلاتی که در شروع خواب برایتان پیش می‌آید، شایع‌تر است.
تحقیقات نشان می‌دهد حدود ۳۰ درصد از افراد بزرگسال در آمریکا در سال دچار اَشکال مختلفی از بی‌خوابی می‌شوند. در کل بی‌خوابی مزمن به این شکل تعریف می‌شود: داشتن مشکل در خوابیدن حداقل سه روز در هفته و به مدت سه ماه یا بیشتر.
مشکلات مزمن خوابیدن اغلب با تشویش و استرس مرتبط است. زود بیدار شدن هم اغلب با افسردگی پیوندی نزدیک دارد. عامل هر نوع بی‌خوابی می‌تواند بروز اختلال در ریتم شبانه‌روزی بدن باشد، که در آن بین ساعت بیولوژیکی بدن و ساعت طبیعی خواب، اختلال و اختلاف ایجاد می‌شود.
برخی بیماری‌ها مانند وقفه تنفسی خواب، درد مزمن و یا بیماری ریفلاکس معدی‌روده‌ای می‌تواند مسبب بیداری‌های نیمه‌شب شود. افراد میان‌سال بیشتر عادت دارند نیمه‌شب بیدار شوند. گرُگرفتگی ناشی از یائسگی و برخی بیماری‌های پروستات می‌تواند مسبب تکرر ادرار شده و فرد را مجبور کند تا نیمه‌شب به توالت برود.
بهترین روش برای پیشگیری از بی‌خوابی نیمه‌شب و تبدیل آن به مشکلات مزمن بسیار ساده است: «هیچ». در رخت‌خواب نمانید. چرت نزنید. شب بعد زود به تخت‌خواب نروید تا همه‌چیز به خوبی پیش برود.

لینک کپی شد

گزارش خطا