آخرین جایی که گندم‌ش برداشت می‌شود کجاست؟

دشت «زرینه اوباتو» یکی از مرتفع‌ترین و سردترین دشت‌های ایران با ارتفاع 2220 متر از سطح دریاست که دارای زمین‌های کشاورزی مسطح در استان بوده و غالب کشت آن گندم و نخود است.

به گزارش بولتن نیوز،  اکثریت مردم شهر زرینه با 54 روستای اطراف آن، کشاورز هستند که یکی از منابع درآمدی اصلی آنها کشت گندم است.

زمان کشت این محصول استراتژیک در فصل پاییز می‌باشد و برداشت آن در اواسط تابستان است.

شهر زرینه آخرین نقطه کشور است که گندم‌های آن برداشت می‌شود و این اطلاعات را رانندگان کمباین ادعا می‌کنند.

رانندگان کمباین همه ساله از مناطق گرمسیر اهواز شیراز شروع به برداشت محصول گندم می‌کنند و تا به استان کردستان می‌رسند در آخرین نقطه برداشت کشور دستگاه‌ها را به تعمیر و سرویس یا پارکینگ هدایت می‌کنند و تا برداشت سال دیگر از وسیله خود استفاده نمی‌کنند.

قوت لایموت در این منطقه (اکثرا بخاطر همسطح بودن) توسط کمباین برداشت و تحویل سیلو می‌شود ولی برخی از خانوارها برای کاشت گندم سال آینده بخشی از گندم را با داس درو می‌کنند که گندم داس بخاطر کم بودن شکستگی و ضایعات، قیمت بیشتری دارد.

فصل برداشت گندم در منطقه اوباتو دارای جذابیت خاصی است و مردم از گندم غذاهای مختلفی همانند «قاووت»، «دانوله»، «شلم» و «دوینه» درست می‌کنند.

برخی برای تولید آرد گندم را به آسیاب‌های سنتی آبی می‌برند و مایحتاج آرد را در انبارک‌های فلزی نگهداری می‌کنند.

علاوه بر محصول گندم، مزرعه‌های این منطقه هم تا یک ماه محیط مناسبی برای چرای دام‌ها می‌باشد اما بعضا مشاهده شده است دام‌ها به دلیل مصرف زیاد گندم تلف می‌شوند.

متاسفانه چند سالی است بخاطر کم شدن دامداری، پس از برداشت محصول، مزارع گندم به آتش کشیده می‌شود که این مسئله باعث آسیب به محیط زیست می‌شود؛ انتظار می‌رود مردم توجه لازم را به این مسئله مبذول دارند تا مبادا باعث نابودی محیط زیست شوند.

در پایان امید است مسئولان از کشاورزان مناطق سردسیر که گندم آنها دیر برداشت می‌شود و در زمانی است که تقریبا انبارها اشباع شده، همانند دیگر مناطق از کشاورزان حمایت کنند، مخصوصا زمان پرداخت بهای گندم را به تاخیر نیندازند تا آنها بیشتر به کشت این محصول راغب باشند.