به در مسیر مبارزه‌ی بزرگ ما در برابر سرطان، دانشمندان همواره به دنبال راه‌حل‌هایی هستند که هم موثر بوده و هم آسیب کمتری نسبت به درمان‌های رایج همانند شیمی‌درمانی داشته باشند. یک مفهوم تجربی به نام اپتوژنتیک، از نور برای کاهش یا حذف سلولهای سرطانی استفاده می‌کند. محققان دانشگاه یوتی سن آنتونیو با استفاده از این مکتب درمانی یک روش برای حمله به تومورهای غیر قابل جراحی یا تومورهایی که رسیدن به آنها سخت باشد، ارایه داده‌اند که می‌تواند گزینه‌هایی را برای بیمارانی که دارای ضریب بالایی از ریسک هستند، پیش رو بگذارد.
بر پایه‌ی گفته‌های مطرح شده در کنفرانس مطبوعاتی دانشگاه سن آنتونیو، این تکنیک شامل تزریق یک ترکیب شیمیایی به نام نیتروبنزالدهید (nitrobenzaldehyde) در داخل تومور و انتظار برای نفوذ و پخش این ماده درون تومور است. در ادامه نیز یک باریکه‌ی نور فرابنفش روی تومور و ماده‌ی شیمیایی پر شده درون آن هدفگیری می‌شود. این اتفاق به مقدار زیادی باعث اسیدی شدن داخل تومور می‌شود که در واقع به منزله‌ی نوعی خودکشی برای تومورها تلقی می‌شود. محقق مرتبط با این پژوهش برآورد کرده است که طی دو ساعت، ۹۵ درصد از سلولهای سرطانی هدف قرار داده شده در بدن موش مورد آزمایش، کشته شدند.
در حالی که این دستاورد هنوز در مراحل آزمایشی قرار دارد، اما به هر حال می‌تواند فرایند درمان را به یک منطقه‌ی خاص محدود کند؛ بر خلاف روش شیمی‌درمانی که روی همه‌ی سلولهای بدن تاثیر می‌گذارد. از آنجا که روش پیشنهادی تنها نیاز به یک تزریق دارد، بنابراین می‌توان آن را در ردیف درمان‌های غیر آسیب‌زننده قرار داد و از سویی می‌توان آن را برای مناطق پیچیده‌ای مانند ساقه مغز و ستون فقرات به کار برد.
مزایای دیگری نیز در رابطه با روش‌های اپتوژنتیک وجود دارند. از این میان می‌توان به گزارش پژوهش محققان دانشگاه تافتز اشاره کرد. آنها در پژوهش خودشان، به جنین قورباغه ژن‌هایی را تزریق کردند که این ژن‌ها هنگام قرارگیری در معرض نور آبی، کانال‌های یونی حساس به نور را در سلولهای تومور تولید می‌کنند. این کانال‌ها در حین قرارگیری در معرض نور آبی درخشش می‌کنند. این در حالی است که هیچ کدام از دو مورد روش یاد شده هنوز برای انجام آزمایش‌های انسانی آماده نیستند. اما واقعیت این است که آنها گزینه‌های امیدوارکننده‌ای برای بیمارانی در آینده خواهند بود که با روش‌های امروزی قابل درمان نیستند.
