بایکوت مافیایی کارتونیست ضدانقلاب، بعد از ورود به ماجرای «م.ه»

گروه سیاسی: نیک آهنگ کوثر در یادداشتی در صفحه فیس بوک خود با عنوان «اعترافات یک کارتونیست بعد از ۱۰ سال کار با روزآنلاین» ، مطالبی را در انتقاد از عوامل شبکه بی بی سی و سیستم مافیایی حاکم بر رسانه های اپوزسیون در خارج از کشور مطرح کرد.


به گزارش بولتن نیوز، کوثر زیر عنوانی که در بالا ذکر شد نوشت:

تعداد خیلی کمی از کارتون‌هایم در روزآنلاین را دوست دارم.
همیشه یک حس بد داشته‌ام و الان مدتی‌است ندارم. اینکه بهنود کارم را قضاوت می‌کند. الان خوشبختانه کارتونی نمی‌فرستم که مورد قضاوت او قرار گیرد... کسی که زمانی خیال می‌کردم یک روزنامه‌نگار است، اما مدت کوتاهی کار با او و تجربه کارهای نهان و پیدای او و تمام بازی‌هایش، ناامیدم کرد.

الان که به کارهایم نگاه می‌کنم، حالم به هم می‌خورد. بخش بزرگی از ماجرا گردن خودم است. من باید بی‌توجه به سردبیر کاری را می‌کردم که دوست داشتم.

در تمام سال‌هایی که بهنود هم‌زمان با روزآنلاین و بی‌بی‌سی کار می‌کرد، یا حس می‌کردم سانسورم می‌کند، یا درباره کارم دروغ می‌گوید. اما وقتی خودش کارتون "بیانیه شماره ۳۰۰ موسوی" -که ابتدا تایید شده بود- را سانسور کرد، در برنامه عنایت فانی، دروغ گفت و حذف کارتون را گردن چیزهای دیگر گذاشت.
 
بی‌بی‌سی فارسی مطابق قوانین رسانه‌ای بی‌بی‌سی موظف بود واقعیت را بگوید که بهنود به عنوان سردبیر و مدیر روزآنلاین، ماجرای مرتبط با کارتون مرا که خودش سانسور کرده جوری دیگری نمایانده است.
 

واقعیت ماجرا را صادق صبا می‌دانست و قواعد را هم می‌دانست چیست؛ اما به خاطر روابط و نقش بهنود در لابی‌های آنجا، پا روی وظیفه حرفه‌ای‌اش گذاشت.

قاعده هم این بود که بهنود باید از بی‌بی‌سی به خاطر دروغ آگاهانه‌اش اخراج می‌شد. اما وقتی می‌گویم مطبوعات در ایران و خارج از ایران ساختاری مافیایی دارد، یکی از نشانه‌هایش همین است دیگر...
 
وقتی می‌بینم دوستانی در ایران، از سر ناآگاهی، تحت تاثیر بهنود و امثال او قرار می‌گیرند، می‌فهمم که دانش اجتماعی برخی شهروندان ما چقدر اشتباهی است.

امتی داریم هیپنوتیزم شده... فاقد هویت مستقل فکری و عاجز از بررسی و عاشق به اشتراک گذاشتن خزعبلات...
 
در سال ۱۳۹۱ هم [مسعود]بهنود و [امید]معماریان و [ابراهیم]نبوی و بقیه سر ماجرای «م.ه» مرا از هیأت مدیره اخراج کردند و به خاطر تعدادی از بچه‌های همکار که پناهنده بودند و به نان روزآنلاین محتاج، شکایتم را به حامیان مالی نبردم. شاید از نظر برخی دوستان اشتباه باشد، اما یاد گرفته‌ام که نان کسی را نبرم، هرچند دوستان حامی لابی روحانی و ظریف در واشینگتن خلافش را در موردم انجام داده‌اند.

به هر شکل، به عنوان یکی از مؤسسین «روز»، سعی کردم تا آخر بمانم. سعی کردم نشان بدهم که آدم‌های متفاوت می‌توانند در کنار هم کار کنند. اینکه می‌گویم سعی کردم، به این دلیل است که از ماندن در روزآنلاین تا روزهای آخر لذتی را که می‌خواستم نبردم.

تعدادی از کارهایم را در مجموع دوست دارم -که می‌گذارم‌شان در یک آلبوم فیسبوکی- از این پس هرازگاهی کاری خواهم کشید، منتهی دیگر هیچ ادعایی ندارم! اگر زمانی داشتم، دیگر زمان ادعا گذشته است . من نظرم را مصور می‌کنم. امیدوارم قابل درک باشد.

گفتنی است نوشته نیک آهنگ کوثر بیش از هر چیز دیگری بر وجود سیستم مدیریت واحد رسانه های اپوزیسیون دلالت دارد. این کارتونیست اصلاح طلب که در بدو خروج از کشور با استقبال گسترده رسانه های دولتی مثل بی بی سی فارسی، صدای آمریکا و سایر رسانه های اپوزیسیون روبرو شد و با گذشت زمان و به خصوص در دوران فتنه 88 به چهره ای شاخص و پای ثابت برنامه های این شبکه ها تبدیل گشت، پس از ورود به ماجرای «م.ه» و همکاری با دادگاه کانادایی، مورد بایکوت کامل این رسانه ها قرار گرفت و یکباره از آنتن شبکه های ماهواره ای فارسی زبان نظیر بی بی سی و صدای آمریکا و شبکه من و تو حذف شد.