دلم برای مهران دوستی تنگ شده!
گروه فرهنگی-امروز دوم خرداد ماه، اولین سالروز درگذشت مهران دوستی است؛ گوینده‌ای که با صدای مخملی‌اش با شنوندگان رادیو اینگونه سخن می‌گفت، «سلام، من مهران دوستی، با همه آن‌هایی که اخم می‌کنند و نمی‌خندند قهرم! ... نه، نه شوخی کردم، ما با هیچکس قهر نیستیم، ولی اخم‌هایتان را باز کنید.»
به گزارش بولتن نیوز،برنامه‌های مرحوم دوستی تا آخرین روزهای فوتش پر بود از چنین جملاتی.
مهران دوستی در حالی که سی‌وسومین سال حضور در رادیو را می‌گذراند و در این مدت توانسته بود با اجرای برنامه‌هایی چون «نشانی»، «عصر پرتقالی»، «رادیو من» و «کافه رادیو» شنوندگان بسیاری را جذب این رسانه کند، صبح شنبه (دوم خرداد ماه 94) در سن 59 سالگی به طور ناگهانی درگذشت.
دوستی در بسیاری از برنامه‌های ارزشی، دینی و فرهنگی اجرا داشت و یکی از اصلی‌ترین گویندگان رادیو بود. مهران دوستی با آن صدای مخملی و اثرگذارش برای پیام انقلاب حرکت کرد و صدای ماندگارش همیشه در تاریخمان ثبت شد.
یکی از ویژگی‌های مهران دوستی این بود که هیچ‌وقت کتاب از دستش نمی‌افتاد و از صدای ویژه‌اش درست استفاده می‌کرد و شاید به جرأت بتوان گفت، رادیو جوان با صدای مهران دوستی رنگ و بویی متفاوت می‌گرفت.
دوستی در چند سال اخیر به عنوان گوینده برتر رادیو و نماینده ایران در ABU (اتحادیه رادیو تلویزیونی آسیا - اقیانوسیه) انتخاب شده بود.
همزمان با اولین سالگرد درگذشت مهران دوستی، به گفت‌وگویی با فرهنگ جولایی از تهیه‌کنندگان پیشکسوت رادیو که دوستی دیرینه‌ای هم با این هنرمند داشته است، پرداخت.
این تهیه‌کننده باسابقه درباره‌ی درگذشت زنده‌یاد مهران دوستی پس از یک سال
گفت: دلم برای مهران دوستی تنگ شده است. ما سال‌ها با هم سفر رفتیم،
برنامه‌های «رادیوکیش» را به راه انداختیم. برنامه زنده «عصر جمعه با
رادیو» را شروع کردیم، «راه شب» را داشتیم و همه اینها برای من خاطره است.
او که پدیده بود اما...
جولایی درباره‌ی نبود مهران دوستی در رادیو پس از یک سال مطرح کرد: اگر 10 سال پیش بود کمبود او بیشتر حس می‌شد. مهران دوستی با این‌که پدیده بود و توانمند بود، اما چون مخاطب رادیو ریزش داشته است شاید کمبود از دست رفتن این هنرمند کمتر حس شود.
وی گفت: در حال حاضر دیگر کسی رادیو گوش نمی‌کند اینقدر رادیو از لحاظ شنونده ریزش داشته است که حتی با وجود پدیده‌ای همچون مهران دوستی نبودش احساس نمی‌شود.
جولایی با بیان این‌که مهران دوستی در نوع خود پدیده بود، اظهار کرد: او گرداننده خوبی بود صدای ویژه‌ای داشت و برای هر برنامه‌ای مناسب بود و از لحاظ صدا و اجرای برنامه‌های زنده و تولیدی در نوع خود یک پدیده بود.
او در پاسخ به این پرسش که رادیو تا چه میزان تلاش می‌کند سرمایه‌های خود را در زمانی که در قید حیات هستند حفظ کند، بیان کرد: رادیو تلاشی نمی‌کند، تا زمانی که آدم‌هایش هستند و به درد می‌خورند به آنها توجه می‌کند، اما وقتی احساس می‌کند که کارایی ندارد آن را فراموش می‌کند.
وی با اشاره به همکاری‌هایش با مهران دوستی که به سال 1363 بر می‌گردد، گفت: مهران دوستی که از رشت آمد، گوینده جوان و توانمندی بود. برنامه زنده «عصر جمعه با رادیو» را شروع کردیم همچنین برنامه «راه شب» را با یکدیگر کار می‌کردیم و برنامه‌های ویژه زیادی را با یکدیگر کار کردیم.
دوستی هیچ گاه کم نمی‌آورد
جولایی برنامه «رادیو جبهه» را نیز از جمله برنامه‌هایی عنوان کرد که سال‌ها پیش با مهران دوستی کار کرده است و گفت: مهران دوستی همه‌جا موفق بود و هیچ گاه کم نمی‌آورد. او بعدها صاحب نظر شد و در کارش موفق بود.
این تهیه‌کننده با سابقه با بیان این‌که رادیو باید تا زمانی که هنرمندان در قید حیات هستند به آنها توجه داشته باشد، اظهار کرد: امیدوارم رییس جدید صدا‌وسیما بداند که پایه و اساس صدا‌وسیما، رادیوست و بیشتر هنرمندان مطرح کارشان را از رادیو شروع کردند. در نتیجه نسبت به رادیو توجه بیشتری داشته باشند.
جولایی در بخش پایانی گفت‌وگوی خود علت ضعف برخی گویندگان فعلی رادیو و بی‌توجهی به این امر مهم را اینگونه عنوان کرد: رادیو در حال حاضر دیگر حساسیت‌های سال‌های پیش را ندارد؛ از طرفی انگیزه‌ها تحت این شرایط ضعیف می‌شود مساله دیگری که در این سال‌ها به بدتر شدن اوضاع رادیو کمک کرده کمبود بودجه بوده است، شما از گوینده‌ای که زیر یک میلیون تومان حقوق بگیرد، توقع چه نوع کاری دارید. گویندگان باید تامین شوند و دغدغه معاش نداشته باشند تا بتوانند به بهترین نحو کارشان را به سرانجام برسانند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
