هشدار معاون دبیر کل سازمان ملل درباره بیگان‌ستیزی در اروپا

وی درباره مواضع سختگیرانه و محدود کننده اتریش در قبال پناهندگان گفت: من می فهمم که شرایط سخت است، اما ما نباید اصول را که راهنمای ما در سطوح بین المللی و اروپایی است را فراموش کنیم که عبارتند از کنوانیسون پناهندگان، پروتکل الحاقی. برای اروپا این مسئله مطرح است که راه حل مشترکی پیدا کنیم و آنچه را که درباره آن توافق شده از جمله قواعد شنگن را برآورده کنیم.

این مقام سازمان ملل متحد در ادامه گفتگو با این روزنامه اتریشی تصریح کرد که بدون یک سیاست اروپایی قدرتمند راه حل های تکه پاره ای وجود خواهد داشت. بنابراین دبیر کل سازمان ملل همچنین یک کنفرانس بین المللی درباره مهاجران را برای ماه سپتامبر اعلام کرده است.

وی در ادامه از برگزاری نشست های دیگری تا آن زمان خبر داده و گفت: ما در فوریه کنفرانس کشورهای کمک کننده در لندن را داریم . در ماه مارس نشستی در ژنو درباره اسکان پناهندگان داریم. در پایان ماه می در استانبول اجلاس جهانی کمک های بشر دوستانه برگزار می شود. اجلاس بین المللی ماه سپتامبر جمع بندی این نشست ها خواهد بود.

الیاسون در ادامه گفت: ما باید بپذیریم که مهاجرت یک عنصر طبیعی همکاری های بین المللی است و باقی می ماند.

وی در ادامه اظهار داشت: هشتاد درصد پناهندگان در سطح جهان در کشورهای فقیر زندگی می کنند. میلیون ها پناهنده از افغانستان در پاکستان و ایران به سر می برند. تقریبا یک میلیون پناهنده از سومالی در کنیا  و یک میلیون در اتیوپی زندگی می کنند و این ها کشورهای فقیری هستند که بیشترین بار را بر دوش می کشند و این مهم است که ما این مسئله را در اروپا و آمریکا درک کنیم. این یک پدیده جهانی و یک مسئله سیاسی جهانی است.

وی در ادامه با اشاره به رویکردهای بیگانه ستیزانه در اروپا گفت: بحث هایی مبنی بر اینکه با پناهندگان افراط گراها یا تروریست ها می توانند بیایند به ترس هایی منجر می شود که توسط گروه های افراطی به آن دامن زده می شود. این امر به رویکردهای بیگانه ستیزانه در اروپا می انجامد.

این مقام سازمان ملل متحد در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد در دنیای امروز که در آن ما بر همکاری تاکید داریم بیگانه ستیزی رویکردی کاملا خطرناک است. ما باید مهاجرت را به عنوان چالشی برای یک جامعه دموکراتیک ببینیم نه به عنوان یک مسئله وحشتناک.

وی همچنین گفت: من امیدوارم که آمار پناهندگان و آوارگان داخلی کاهش پیدا کند. اما به صورت مستقیم در یک تا دو سال آینده ما باید به این مسئله بدبینانه بنگریم. شمار پناهندگان احتمالا افزایش می یابد. این امر به این مسئله بستگی دارد که آیا ما موفق می شویم صلح در سوریه را برقرار کنیم. درگیری های داخلی در این کشور یکی از دلایل این مسئله است. ما باید قدرتمندانه تر به مسئله دلایل پناهندگی بپردازیم.