با وضعیت نامساعد اقتصاد آمریکا، گزینه نظامی وجود نخواهد داشت

به گزارش بولتن نیوز،پروفسور «پاتریک جیمز» با بیان اینکه مردم آمریکا از جنگ خسته شده‌اند و نباید انتظار تغییر سیاست خارجی بر مبنای گزینه نظامی را داشت، افزود: آمریکا کشوری است که مردمش از جنگ خسته شده‌اند و لذا نباید انتظار داشت تا در طی چند ماه سیاست خارجی تغییر چشمگیری داشته باشد؛ بنابراین زمان زیادی لازم است تا مردم آمریکا مجاب شوند تا سیاست خارجی ایالات متحد به یک لشکرکشی نظامی گسترده نیاز دارد تا منافع عمومی مردم آمریکا را تأمین کند. به عقیده من، احتمالاً نباید انتظار داشته باشیم تا اقدامات و فعالیت‌های ایالات‌متحده در سطح بین‌الملل تغییر بسیار گسترده‌ای را تجربه کند و این اصلاً به اینکه چه کسی پیروز انتخابات می‌شود ندارد. چراکه وضعیت اقتصادی آمریکا هنوز هم خوب نیست، هرچند کاخ سفید تلاش دارد تا با تبلیغات گسترده بر این موضوع سرپوش گذارد.

او در خصوص تأثیر انتخابات پیش رو ایالات‌متحده بر مذاکرات هسته‌ای با ایران گفت: اگر نامزدی از حزب دموکرات پیروز انتخابات ریاست جمهوری شود توافق هسته‌ای با ایران همچنان پابرجا، باقی خواهد ماند. اگر قرار باشد کسی از این حزب پیروز شود، احتمالاً هیلاری کلینتون خواهد بود. البته وقتی می‌توانیم دست به این پیش‌بینی بزنیم که کیفرخواست اف.بی.آی. قبل از انتخابات را علیه او را نادیده بگیریم؛ اما در صورتی‌ که یکی از نامزدهای حزب جمهوری‌خواه پیروز این انتخابات شود، ادامه پایبندی ایالات‌متحده به توافق هسته‌ای به این موضوع بستگی دارد که چه کسی بتواند کلید کاخ سفید را به دست آورد. اگر ترامپ پیروز شود باید گفت که او بسیار گزافه‌گو و سیاست‌های اعمالی او به‌روشنی قابل پیش‌بینی است. کروز هم چیزی بین این دو سیاست را در پیش خواهد گرفت البته احتمال دارد او به‌راحتی در برابر توافق هسته‌ای تسلیم نشود.

نویسنده‌ی کتاب «بازاندیشی رئالیسم در روابط بین‌الملل» سیاست اعمالی ترامپ و کروز را مخالفت با توافق هسته‌ای دانست و ادامه داد: در هر صورت اگر هرکدام از آن‌ها پیروز انتخابات شوند احتمالاً اعلام کنند که معامله هسته‌ای با ایران بهتر از پنجره به بیرون پرتاب شود. به‌عبارتی‌دیگر اگر جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری بتوانند پیروز شوند نمی‌شود با اطمینان در موردتوافق با ایران سخن گفت و باید منتظر مخالفت‌های شدیدی نسبت به آن باشیم.

او با اشاره به سیاست خارجی اوباما در خصوص خاورمیانه، احتمال تغییر در این سیاست‌ها را ممکن دانست و گفت: رویکرد سیاست خارجی اوباما کم‌وبیش تحت تأثیر نگرانی‌های او در مورد سیاست داخلی تعیین می‌شد. حتی می‌توان چنین ادعا کرد که او از سیاست خارجی متنفر بود و دوست داشت که سیاست خارجی را کنار گذارد؛ اما اگر بپذیریم که کلینتون پیروز می‌شود، در این صورت می‌توان سیاست خارجی او را برنامه‌ریزی‌شده‌تر نسبت به اوباما پنداشت که حتی می‌شود استفاده از نیروی نظامی برای حل مسائل را محتمل‌تر دانست.

استاد روابط بین‌الملل دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با اشاره به نقش کنگره در شکل‌گیری سیاست خارجی رئیس‌جمهور بعدی ایالات‌متحده، تأکید کرد: از سویی دیگر نباید کنگره را هم نادیده انگاشت چراکه اجرای چنین سیاستی تا حدی زیادی بر توانایی او در کنترل کنگره وابسته است؛ بنابراین این شرایط ممکن است به بن‌بستی بین کلینتون از یک‌سو و کنگره‌ای جمهوری‌خواه از سوی دیگر بینجامد. چراکه چنین کنگره‌ای احتمالاً علاقه‌ی چندانی به سیاست‌های کلینتون ندارد و دلیلی خوبی برای اعتماد به طرح او پیدا نمی‌کند.

وی عکس‌العمل اتحادیه اروپا را در مقابل احتمال لغو توافق هسته‌ای ایران، سیاست مماشات گرایانه عنوان کرد و گفت: اگر ایالات‌متحده بخواهد توافق هسته‌ای با ایران را نادیده بگیرد، فکر نمی‌کنم اتحادیه اروپا عکس‌العمل خاصی به‌جز همراهی از خود نشان دهد. چراکه آن‌ها با مشکلی بزرگ به اسم بحران پناهندگی درگیرند و کم‌وبیش سیاست مماشات را در پیش‌گرفته‌اند. علاوه بر این مشاجره جدیدی بین اعضای اتحادیه بر سر موضوع خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا خروج به وجود آمده است. البته این می‌تواند یک دوره بسیار فرار و گذرا باشد به‌خصوص اینکه به‌احتمال‌زیاد بریتانیا از اتحادیه اروپا جدا می‌شود و پس‌ازآن اسکاتلند با جدایی از بریتانیا، دوباره به اتحادیه اروپا می‌پیوندد.