شکست بزرگ در قسطنطنیه

گروه بین الملل-همزمان با اجلاس سران کشورهای اسلامی بحث های داغی در خصوص رشوه های دولت عربستان برای ایجاد جبهه واحد علیه ایران و تنش زایی در منطقه در رسانه های منتشر شد که بر این اجلاس در ترکیه سایه افکند. یکی از این بحث ها رشوه عربستان سعودی به نخست وزیر مالزی بود.«عادل الجبیر» وزیر خارجه عربستان در پاسخ به سؤال خبرنگاران مالزیایی در استانبول، بار دیگر مدعی شد که موضوع 681 میلیون دلار، یک هدیه بوده و سعودی‌ها در قبال این هدیه هیچ انتظاری از نخست وزیر مالزی نداشته‌اند. دادستانی مالزی در تاریخ 6 بهمن 1394 اعلام کرده بود که مبلغ 681 میلیون دلاری که کمی پیش از انتخابات 2013 از سوی عربستان سعودی به حساب «نجیب رزاق» واریز شده بود.این سخنان جبیر را باید جوک سال نامید چرا که تو گویی هدیه ای بس ناچیز به نخست وزیر مالزی داده شده است.


به گزارش بولتن نیوز،بدون شک نمی توان در هیچ کجای دنیا چنین مبلغی را به عنوان هدیه به حساب آورد.681 میلیون دلار آن هم هدیه؟. البته این تنها حاشیه اجلاس سران در استانبول نبود بلکه حاشیه هایی دیگری هم وجود داشتند که رنگ از رخساز اجلاس سران بریده بودند.یکی دیگر از این حاشیه ها رفتارهای مصر در انتقاد به سیاستهای ترکیه بود.عدم حضور السیسی و نیز عدم رویکرد وزیر خارجه مصر به ترکیه در حالی که باید ریاست را به آنکارا واگذار می‌کرد را باید در چهارچوب بخشی از تنش هایی دید که عربستان و ترکیه هم نتوانستند راهکاری برای آن پیدا کنند. بخصوص آنکه قبل از سفر پادشاه عربستان سعودی به ترکیه وی به مصر سفر کرد تا کینه ها را از دل السیسی مصر در بیاورد و وی را تشویق بکند در ترکیه حضور داشته باشد اما این تلاشها هم عملی نشد و احتمالا اگر به طنز هم گفته باشیم باید بگوییم که هدیه مناسبی آل سعود به مصر نداده اند تا این کشور را با سیاستهای خود همراه کنند. واکنش مقامات مصری در ترکیه در بی توجهی به رئیس جمهوری ترکیه هم نشان داد کینه ها بسیار بزرگتر از این است که به این آسانی قابل حل شود لذا باید اذعان داشت ترکیه و اردوغان راه طولانی درپیش دارد تا بتواند بر شعار خود در راستای ایجاد وحدت اسلامی عمل کند.


ترکیه هنوز نتوانسته است نقش محوری خود را بر حول تجمیع آراء کشورهای مسلمان در خصوص مبارزه با تروریسم ایفاء بکند.البته بخش بزرگی از این عدم موفقیت به تحرکات عربستان سعودی و آل سعود برمی گردد که بجای تنش زدایی بر تنش زایی در بین کشورهای اسلامی تمرکز کرده و در این راه از رشوه و به عبارت سعودی ها هدیه هم کوتاهی نکرده اند. فتنه گری تا زمانی که  این سیاست و راهبرد آل سعود ادامه یابد متوقف نخواهد شد.ملک سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه عربستان از حدود یک هفته پیش سفری را به مصر و ترکیه آغاز کرد. وی پیش از نشست سران سازمان همکاری اسلامی به مصر رفت و بعدا برای شرکت در این نشست وارد ترکیه شد.به گفته منابع دیپلماتیک آگاه پادشاه عربستان در سفر به مصر تلاش زیادی برای حل اختلافات میان قاهره و آنکارا کرد اما به نظر می‌رسد این تلاش‌ها هیچ نتیجه‌ای نداده است.

پادشاه عربستان در سفر به قاهره موضوع پایان دادن به تنش با ترکیه را مطرح کرد اما مصر تأکید کرد که باید آنکارا گام‌هایی را برای اعتمادسازی بردارد و تحریک رسانه‌ای علیه مصر را متوقف کند اما ظاهرا ترکیه هیچ گام مثبتی را در این راستا برنداشته است.پادشاه عربستان با سفر به مصر قصد داشت مصر را با خود همراه سازد و ائتلاف سنی سه‌جانبه‌ای را تشکیل دهد که سه ضلع آن آنکارا، ریاض و قاهره باشند اما با وجود اختلافات میان قاهره و آنکارا، این تلاش‌ها مثمرثمر نبوده است .این سیاست آل سعود یعنی نفاق در جهان اسلام امروز بزرگترین وسیله برای موفقیت رژیم صهیونیستی در منطقه است تا در مقابل جنبش های آزادیخواه و مبارز قدعلم بکند.به عبارت بهتر آل سعود با بحران سازی بین کشورهای اسلامی و تلاش برای ایجاد جبهه های متعدد با رویکردهای مذهبی بزرگترین خوش خدمتی را به سران تل آویو کرده است. البته این راهبرد برای کشوری که بقایش را در تنش زایی در منطقه و خوش خدمتی به سرانشان در غرب می بیند چیز عجیب و غریبی نیست.



این حاشیه ها و دهها حاشیه دیگر در این اجلاس سبب شد تا بسیاری از مسائل مهم جهان اسلام در حاشیه بماند. مسائلی چون فلسطین، تروریسم، فاجعه منا و جلوگیری از تکرار آن، وضعیت بحرانی پناه‌جویان مسلمان در غرب، بحران سازی غرب در منطقه و... موجب خسارت برای جهان اسلام خواهد شد که متاسفانه این بحرانها  در سایه تنش زایی برخی کشورها به حاشیه رفت و عملا این اجلاس نتوانست راهکاری متحد گونه برای حل مشکلات مورد اشاره پیش پا بگذارد و از همین منظر است که ترکیه نتوانست در تحقق شعار ایجاد یکپارچگی و وحدت بین کشورهای اسلامی موفق عمل کند. اعتراضهای متعدد برخی از کشورها به برخی از بندهای بیانیه پایانی و عدم قرائت بیانیه نشست هم نشان داد این اجلاس یک شکست بزرگ  برای کسانی بود که می خواستند با تقوبت خط فتنه در میان کشورهای اسلامی به اهداف خود در نوکری رژیم صهیونیستی و غرب برسند.