ترکیه باردیکر لرزید/ خبری که جای تعجب نداشت

گروه بین الملل-دیگر شنیدن اخبار انفجار در ترکیه خبر تازه ای نیست و بمب های پی در پی که منفجر می شوند نشان می دهد ترکیه دیگر روزهای خوش گذشته را باید به فراموشی بسپارد. تازه ترین خبر هم در این خصوص  که روز دوشنبه رسانه ها بر روی خروجی های خود قرار دادند این است.در اثر انفجار یک بمب در مسیر اتوبوس حامل نیروهای امنیتی ترکیه در شهر دیاربکر واقع در شرق این کشور حداقل 4 نظامی کشته و 17 تن دیگر بشدت مجروح شده اند.

به گزارش بولتن نیوز،بنابر این گزارش، بمبی به وزن بیش از 10 کیلورم در یک سطل زباله در مسیر عبور اتوبوس حامل نظامیان ترکیه جاسازی شده بود که به محض عبور آن منفجر شده است. این سومین حمله انفجاری در شهر دیاربکر علیه اتوبوسهای حامل نظامیان طی یک هفته اخیر می باشد. دیاربکر دارای بافت قومیتی اکثریت کرد تبار بوده و از کانونهای اصلی درگیری میان نیروهای امینتی و دولتی ترکیه با پ.ک.ک بشمار می رود.حزب کارگران کردستان ترکیه موسوم به پ.ک.ک که از روز دوشنبه گذشته به طور رسمی به نیروهایشان در این کشور دستور داده بود نیروهای ترکیه را هدف قرار دهند به نظر می رسد می خواهند نشان دهند دستورشان جدی بوده و ترکیه باید آماده روزهای سختی در تاریخ سیاسی خود باشد. این گروه که از دیدگاه ترکیه یک سازمان تروریستی است بطور صریح و روشن وارد عملیاتهای مسلحانه شده است.



تفاوت این عملیاتها با سایر عملیاتها این است که آنها نیروهای امنیتی را هدف قرار می دهند هرچند در این میان مردم نیز هدف قرار می گیرند. پ.ک.ک این عملیاتها را حیاتی برای خود توصیف کرده است و صراحتا تهدید کرده اند یا نابود می شوند یا به حاکمیت اردوغان در این کشور پایان می دهند. به نظر می رسد دولت اردوغان نیز چندان بی میل نیست این عملیاتها ادامه داشته باشد چون از آن به عنوان یک اهرم سیاسی جهت افزایش فشارهای داخلی بهره می گیرد و همزمان خواهد کوشید در بعد بین المللی وجه تسمیه تروریستی را بر گروههای حاکم بر مناطق کردنشین سوریه نیز که نزدیک به پ.ک.ک هستند بچسباند. لذا می توان گفت که دو طرف از تشدید درگیریها در ترکیه استقبال می کنند.

سیستم سیاسی مطلوب اردوغان که در تلاش برای تحصیل حاصل برای سلطنت طولانی مدت امپراطوری نوین عثمانی است در این فضا موفق خواهد شد تا قانون اساسی ترکیه را تغییر دهد و همزمان دهن تمامی مخالفین خود را محکم ببندد بخصوص که در این شرایط کشورهای خارجی هم با توجه  به رویکرد عملیاتهای پ.ک.ک سخنی برای اعمال فشار بر ترکیه نخواهند داشت. ترکیه در طول چند سال گذشته در سیاست خارجی نیز کوشیده است با این رویکرد عمل کند و در فضای گل آلود ماهی بگیرد. داستان ساقط کردن جنگنده روسی در سوریه نیز در چهارچوب این سیاست رخ داد. حضور ارتش ترکیه در خاک عراق نیز بخشی از این ماجراست. به عبارت بهتر ترکیه در تلاش برای گسترش نفوذ خود در سایه گسترش بحران و درگیریها در منطقه است. سیاست تنش زایی که ترکیه در منطقه در پیش گرفته است سیاست خطرناکی است که اگر مد نظر قرار نگیرد می تواند بحران ساز باشد.



دلیل این سیاست ترکیه هم این است که اصولا ترکیه در خارج کشور بازیگران تاثیرگذار سیاسی همسو دور از گروههای تندرو ندارد و تمامی بازیگرانی که اندک میلی به سوی ترکیه دارند تندرو و رادیکال بوده که افکار عمومی آنها را نمی پذیرد و البته باید اضافه کرد که  تنش بین تندروها نیز بحرانها را پیچیده تر می کند. پیروی کردن ترکیه از این سیاست در داخل نیز همانگونه که به آن اشاره شد می رود ترکیه ای را که مدعی دمکراسی نوین در خاورمیانه بود با ترکیه ای دیکتاتورگونه عوض کند که جز حاکمیت  کنونی دیگر کسی توان حضور در صحنه سیاسی را ندارد. تاثیرات عمیق این بحران داخلی بر وضعیت اقتصادی نیز بحث جدی است که تاکنون سردمداران این کشور را نگران نکرده است تا دست از تشدید بحران در داخل و خارج بردارد. ترکیه می تواند به نقش و جایگاه مهم خود برگردد درصورتی که استراتژی خود را از تنش زایی به تنش زدایی تغییر دهد. حال سوال مهم این است که آیا این کشور آمادکی این تغییر سیاست را دارد؟

سوالی مهم که باید حاکمان این کشور جواب بدهند اما آنچه مشهود است این است که این کشور تمایل دارد سیاست های کنونی خود را با حفظ روابط با برخی کشورهای منطقه از جمله ایران ادامه دهد که قطعا کار بسیار سختی است.با تاکید مجدد بر این شاخص که  بحران داخلی نیز این کشور را روبروی بحران بیشتر داخلی قرار خواهد داد  ولی ظاهرا این بحرانها نگرانی برای حاکمان درست نکرده است . از این روست که می توان گفت  دیگر لرزیدن ترکیه با انفجار چیزی نیست که کسی را متعجب بکند.