دلایل جذابیت طلا در چین و هند

به گزارش بولتن نیوز ، این امر را این می‌داند که ذخایر طلا به ‌عنوان یک ماده معدنی ارزشمند، محدود و رو به اتمام است و کشورهایی مثل هند و چین با خرید و دپوی طلا به خوبی برای این موضوع برنامه‌ریزی کرده‌اند.

ابراهیم محمد‌ولی می‌گوید: هند یکی از مصرف‌کنندگان و واردکنندگان بزرگ طلا در بازار جهانی است که هرگونه نوسان در خرید یا گمانه در مورد تصمیمات احتمالی این کشور، روی قیمت اثر دارد. در عین حال چین نیز بزرگ‌ترین مصرف‌کننده طلا در جهان است.

او به رکوردهای خرید طلا توسط این کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: این کشور در سال چین 2013 یک رکورد در خرید شمش طلا ثبت کرد. در این سال 407 تن شمش طلا خریداری کرد. این رکورد البته دیگر تکرار نشد مثلاً در سال 2015 خرید این کشور 201 تن بود که البته در مقایسه با سایر کشورها رقم بسیار درشتی است. جالب است بدانید که این ارقام حدود 20 درصد از کل تقاضای طلا در بازار داخلی چین است. طبق آمار رسمی، تقاضا برای مصنوعات طلا یا همان طلای ساخته‌شده در سال 2015 در چین 783 تن بود که با توجه به شاخص‌های اقتصادی این کشور پیش‌بینی کرده‌اند این میزان در سال جاری میلادی به 984 تن برسد.

ولی می‌گوید: اگرچه تقاضا و بازار صادراتی در کشوری مانند چین بالاست اما دلیل دیگری که سبب می‌شود این کشورها به خرید طلا روی بیاوردند این است که این کشورها به محدود بودن ذخایر طلای جهانی توجه جدی دارند. هند دارد به 20 سال آینده نگاه می‌کند.

طبق برآوردها، مجموع ذخایر معادن طلای جهان نزدیک به 200 هزار تن است که تا سال 2012 حدود 170 هزار تن آن استخراج شده است. بنابراین ذخایر طلا به ‌عنوان یک ماده معدنی ارزشمند، محدود و رو به اتمام است و کشورهایی مثل هند و چین به خوبی برای این موضوع برنامه‌ریزی کرده‌اند و شاهدیم که از بزرگ‌ترین خریداران طلا در بازارهای جهانی هستند. ضمن اینکه هزینه‌های استخراج آن نیز رو به افزایش است، اگر 30 سال قبل دسترسی به ذخایر طلا در سطح زمین مقدور بود، امروز برای استخراج طلا باید به عمق دوکیلومتری زمین بروند.

او در پاسخ اینکه آیا ایران هم در میان سازندگان طلای جهانی نقشی دارد یا نه می‌گوید: بازار طلای داخل را طلاهای قاچاق از بین برده است. اما ایران می‌تواند طلای دست‌ساز خود را صادر کند. به خصوص که کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مصرف بالایی دارند و سلیقه‌شان برای تولید‌کنندگان ایرانی شناخته شده است. افغانستان و عراق هم به‌رغم حضور تولید‌کنندگان ترکیه‌ای، هنوز جای کار برای تولیدکنندگان ایرانی دارد و همین حالا اگر برای این بازارها برنامه‌ریزی کنیم، می‌توانیم سهم خوبی را به خودمان اختصاص دهیم‌.