جنگلبانان کشورهای آمریکای جنوبی مثل اکوادور دهههاست که دربارهی این درختان روندهی فوقالعاده جالب به جهانگردان توضیح میدهند. رایجترین داستانی که درباره این درختان گفته میشود این است که درختان رونده در جستوجوی نور آفتاب و با رشد ریشههایشان به سمت نور آهسته حرکت میکنند و در طی این فرایند ریشههای قدیمیشان خشک میشوند. ریشههای غیرعادی که کمی بالاتر از ریشه و روی زمین درمیآیند هم به این توهم که درختان پا دارند و راه میروند، دامن میزند.
پیتر ورانسکی، دیرینه-زمینشناس آکادمی علوم اسلواکی میگوید: همزمان با فرسایش خاک درخت درختان نیز رشد و ریشههای بلند آنها خاک سفتتر و تازهتری را پیدا میکنند که گاهی تا 20 متر جابجا میشوند. با ثابت شدن ریشهها در خاک تازه و متمایل شدن تدریجی درخت به سمت ریشههای جدید، ریشههای قدیمی نیز آرام به سمت هوا میروند. تمامی این فرایند جابجایی به نقطهی جدید و نورگیر و خاک سفتتر تا 12 سال به طول میانجامد.
البته بیشتر دانشمندان باور ندارند که درختان رونده میتوانند جابجا شوند. طبق مقالهای مربوط به سال 2012 در «لیو ساینس» : اینکه یک درخت در جستوجوی نور آفتاب حرکت میکند نظریهی عجیب و جالبی است هرچند درست نیست؛ قطعاً این درختان وجود دارند اما راه نمیروند. درخت در جایی که ریشه دوانده ثابت میماند و جز با تبر یا باد از جایش تکان نمیخورد.
جراردو آلواس، زیستشناس و مدیر مرکز مطالعات توسعه پایدار در کاستاریکا،
یکی از برترین متخصصان حوزه ی درختان «سوکراتی اِگزورهیزا» است می گوید بر
اساس تحقیقات بسیاری که سال 2005 انجام شد، این درختان واقعاً نمیتوانند
راه بروند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com