انقلاب اسلامی، فرصت ها و تهديد ها

گروه سیاسی: منظومه انقلاب پر از صحنه هاي تلخ، شيرين و حماسي است كه برگ برگ آن را پر از درس، عبرت، افتخار و جذابيت نموده است. اين درخت انقلاب در كوران حوادث روزگار، بي غيرتي اغيار و دشمني هاي استكبار، با حضور مردم و هشياري رهبر، روز به روز تنومندتر شده است و هرچه از عمرش مي گذرد ريشه هايش مستحكم تر و برگ وبالش در جهان گسترده تر مي شود و با اين وجود، روزي نيست كه اين انقلاب، با فرصت ها و تهديدهايي مواجه نباشد كه در اين مطلب به مهمترينِ اين فرصت ها و تهديدها مختصراً اشاره مي كنم:


ريزش ها و رويش ها:

به گزارش بولتن نیوز اگرچه ريزش و رويش در هر انقلاب و هر حركت اجتماعي وجود دارد و اتفاقاً نشانه سلامت و پويايي آن حركت نيز هست، ولي همين مشخصه طبيعي، تهديدها و فرصت هايي براي انقلاب ايجاد مي كند، همين امروز شاهديم كه برخي افراد انقلابي و باسابقه در كوران هاي انقلاب، دچار لغزش هايي شده اند كه هم خود و هم برخي حاميان خود و حتي بعضاً بخشي از بدنه اجتماع را به همراه خود به بيراهه كشاندند، هرچند جامعه خيلي سريع نسبت به راه و بيراهه بودن حركات بزرگان شناخت پيدا مي كند و غالباً يا همراه نمي شوند و يا خيلي سريع مسيرشان را عوض مي كنند و حتي مقابله مي كنند.


ريزشي ها به خاطر انحراف در اصول، هم خيلي سريع انگشت نما مي شوند و هم خيلي سريع توسط انقلابي هاي ثابت قدم محكوم مي شوند و هم رويش هاي جديد، چند برابر اين ريزش ها جايگزين مي گردند و اين مسير هرچند هزينه هايي بر انقلاب تحميل مي كند ولي موجب قوام و استحكام آن نيز مي شود.

اگر چه در بين رويش هاي انقلاب، رده هاي سني مختلفي مشاهده مي گردد ولي موج جوانان انقلابي شور شيرين ديگري با خود دارد كه چون خون تازه در رگهاي انقلاب در حال گردش است. انقلابيوني كه صحنه هاي گفتمان سازي، هنر انقلابي و پاسداري از انقلاب را به خوبي و حتي بهتر از با تجربه ها دنبال مي كنند.

گفتمان انقلاب:

گفتمان انقلاب يا بهتر بگويم نرم افزار انقلاب، مهمترين نقطه قوت انقلاب است كه فضا را براي رشد، توسعه و صدور انقلاب فراهم كرده است. هرچقدر كه گفتمان اصيل انقلاب براي انقلاب يك نقطه قوت است، براي خستگان و منحرفان و مخالفان انقلاب، به مثابه يك مانع سخت تلقي مي گردد و همين مسأله باعث شده است تا پس از اثبات مصئونيت انقلاب در برابر تهديدهاي سخت افزاري (ترور، تحريم، جنگ و ...)، تهديدهاي نرم افزاري، تهاجم فرهنگي و نفوذ به گفتمان انقلاب اسلامي شكل گيرد. عملاً مشاهده مي كنيم كه گفتمان انقلاب به محل تمركز دشمنان انقلاب تبديل شده است و دشمنان بيروني با مقابله مستقيم و دشمنان داخلي با تلاش براي تحريف و مقابله غيرمستقيم، اين گفتمان را مورد هدف قرار مي دهند.

خطر تحريف انقلاب، آنگاه شديدتر مي شود كه با خطر ريزش هاي انقلاب در هم مي آميزد، يعني آنان كه وجهه انقلاب و انقلابي گري و سابقه همراهي با حضرت امام(ره) را در كارنامه دارند، با تحريف و تأويل به رأي اصول و آرمان هاي انقلاب، و خاطره سازي هاي كذب و با اصالت دادن به ظواهري مثل عناوين جناحي «خط امام» و «بيت امام» به جاي «سيره امام» و «مشي رهبري» تلاش مي كنند تا از بازدارندگي گفتمان انقلاب در برابر نفوذ ضدانقلاب به جايگاه هاي تصميم گيري و تصميم سازي انقلاب جلوگيري كنند.

در تحريف گفتمان انقلاب شاهديم كه هر كدام از اصول و آرمان هاي انقلاب با يك عبارت ديگر تقبيح مي شوند، عباراتي مثل استكبارستيزي، ساده زيستي، پاكدستي، عدالت جويي، مطالبه گري، روحيه جهادي و ... را به تدريج با اصطلاحاتي مانند ماجراجويي، افراطي گري، پوپوليستي، خشونت طلبي و ... مترادف قرار مي دهند تا مردم نسبت به انقلاب و آرمان هاي انقلاب و خصوصيات انقلابي گري ديد منفي پيدا كنند.

نفوذ:

يكي از تهديدهايي كه از ابتداي انقلاب تاكنون همواره وجود داشته است، خطر نفوذ است، نفوذهايي كه بعضاً موجب ترورهاي سنگين، يا موجب خسارات عديده در دفاع مقدس، يا اختلاف افكني و فتنه انگيزي و يا گرا دادن به دشمنان گرديده است. خطر نفوذ همواره وجود دارد ولي اين عامل هم در برخي موارد، نمود و بروز بيشتري پيدا مي كند، در زمان دولت هايي كه حساسيت چنداني روي بحث نفوذ ندارند، ميزان آسيب پذيري در اين خصوص بيشتر مي گردد و به همين لحاظ، نهادهاي نظارتي و اطلاعاتي در چنين شرايطي، تكاليف شان سخت تر مي شود.


 در باب نفوذ، بيش از نفوذ شخصيت ها، نفوذ گفتماني خطرناك است، نفوذي كه در آن برنامه هاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي، امنيتي و فرهنگي كشور به جاي اين كه با گفتمان اسلام و انقلاب تنظيم شوند، بر اساس تئوري هاي غربي و ضدانقلابي ترسيم مي شوند، به نحوي كه مثلاً ساختار اقتصادي به جاي اين كه به سمت استقلال حركت كند، به علت حضور تئوريسين ها و تئوري هايي كه از اساس، با مقوله اي به اسم استقلال مشكل دارند، به يك اقتصاد وابسته و ريسك پذير در برابر عوامل خارجي تبديل مي گردد و يا در مقوله هاي فرهنگي، جريان و يا تفكري كه به فرهنگ اسلامي و ايراني اهتمام ندارد راه را براي تهاجم فرهنگي و استحاله هويتي باز مي كند و يا وقتي جرياني به لحاظ امنيتي فاقد حساسيت هاي انقلابي است، عملاً با تسامح و تساهل، گلوگاه هاي امنيتي را به افرادي كه فاقد صلاحيت لازم هستند واگذار مي كند.

البته در خصوص بحث نفوذ، وجود نهادهاي اطلاعاتي مستقل و هوشيار اعم از وزارت اطلاعات يا اطلاعات سپاه، بخشي از خطر نفوذپذيري را كاهش مي دهد.

نتيجه: اگر چه تهديدهايي كه انقلاب را مستمراً تهديد مي كند، بعضاً خيلي خطرناك طراحي و هدايت شده اند، ولي قدرت گفتماني انقلاب اسلامي و رويش هاي انقلاب اينقدر بالا هست كه مي تواند تمام تهديدها را خنثي و حتي تبديل به فرصت نمايد، به شرط اين كه نيروهاي انقلاب، مدام خودشان و روحيه شان را حفظ كنند و در خط امام و انقلاب و رهبري حركت نمايند.