با این وجود باید تاکید کرد از آن روزها زمان زیادی گذشته و امروز وضعیت به گونه‌ای شده که با وجود مخالفت وزیر با کی‌روش اما فوتبال خودش برای خودش تصمیم می‌گیرد و نتیجه این تصمیم‌سازی درونی هم صعود به جام جهانی، قهرمانی فوتبال ساحلی در دنیا و قهرمانی فوتسال در آسیا بوده است.
حتی با وجود آنکه وزارت ورزش به شدت دوست داشت کفاشیان دوباره رای نیاورد و رئیس فدراسیون فوتبال نشود اما کفاشیان با استقلال حوزه فوتبال در رقابت با قریب در نهایت علی‌رغم میل وزیر ورزش باز هم رئیس فدراسیون فوتبال شد.
نکته اما اینجاست که تاریخ دوباره در حال تکرار شدن است و وزارت شاید تحت فشار مجلس سعی دارد که دوباره عنان اختیار فوتبال را با تعیین رئیس آن در انتخابات آتی به دست بگیرد آن هم با تعیین سرپرست و تعویق انتخابات و البته شاید با تغییر روسای هیات فوتبال‌ها و نهایتا انتخاب گزینه مد نظر خود در مجمع فوتبال.
شرایط نه تنها به شدت شبیه به دوران تعلیق شده بلکه هشدار‌ها هم در این رابطه هر روز بالا می‌گیرد. مهدی خبیری که طعم تلخ تعلیق فوتبال که سال‌ها ما را از رقبا عقب انداخت را کشیده و عضو کمیته انتقالی فوتبال هم بوده سعی می‌کند شرایط را هشدار دهنده توضیح دهد اما به نظر می‌رسد وزارت ورزش دوباره به دنبال در اختیار گرفتن لیوان در فدراسیون فوتبال است و می‌خواهد در برگزاری انتخابات با انتصاب سرپرست دخالت کند.
باید فعل و انفعالات را دید اما حتی اگر فیفا برخلاف مرتبه قبل کاری به کار انتخاب رئیس فدراسیون فوتبال ایران نداشته باشد باز هم باید گفت این حرکت یک بازگشت به عقب از سوی فوتبال ایران محسوب می‌شود و دست آوردهای فوتبال در رسیدن به استقلال را از بین خواهد برد و البته کیست که نداند هرگاه و در هر دوره‌ای که دولت مستقیم در فوتبال دخالت کرده و مثلا مربی تیم ملی را تعیین یا عزل کرده، به دلیل غیر تخصصی بودن، فوتبال ما توفیقی به دست نیاورده و همیشه از رسیدن به جام جهانی هم معذور بوده است.
باید دید این بار آیا این دخالت منجر به تعلیق می‌شود یا لیوان رئیس فدراسیون را به دست می‌گیرد؟ در هر دو حالت باید تاکید کرد که عملا این اتفاق بازگشت به ۱۰ سال قبل است.
