چطور کودکان​تان را خوش اشتها کنید

گروه روانشناسی : قبل از پرداختن به دلایل عمده بی اشتهایی کودکان بر این موضوع تاکید می شود که رشد سریع نوزادان در سال دوم و سوم نسبت به سال اول زندگی که وزن تولدشان به ۳برابر افزایش می یابد (یعنی حدود ۹تا ۱۱ کیلوگرم) و همچنین افزایش قدی بین ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر نسبت به قد زمان تولد خود دارند، بسیار کاهش می یابد و این تفاوت سرعت وزن گیری و افزایش قد طبعا در میزان نیاز آنها به مقدار انرژی و مواد مغذی و حجم غذای خورده شده آنها نیز تاثیر گذاشته و کم غذایی آنها را موجب می شود که نباید با بی اشتهایی یا کم اشتهایی اشتباه گرفته شود؛ اگر شما عزیزان به ریشه یابی علل به وجودآورنده بی اشتهایی پی برده و این عوامل را از پیش پای خود بردارید، خواهید دید که چه ساده، روند رشد و بالندگی بچه در چارچوب ظرفیت های ژنتیک بهتر از سابق خواهد شد و علاقه او به غذاهای مختلف نمود خواهد یافت.

 

1— از غذاهای مناسب هرسن استفاده کنید
در پایان ششمین ماه زندگی نوزادان یعنی نیمه دوم سال اول زندگی، باید به صورت سیستماتیک و برنامه ریزی شده تغییراتی در نوع و قوام غذای روزانه کودکان به عمل آورده شود یعنی نه تنها به طور تدریجی به تنوع مواد غذایی دریافتی کودک اقدام شود، بلکه قوام آنها نیز از حالت مایعات صرف به سوی غذاهای سفت تر تغییر یابد.

در آغاز با دادن فرنی رقیق یا حریره بادام به صورت تدریجی اولین قدم در تغییر یکنواختی و قوام غذاها برداشته می شود. حال اگر در سال دوم زندگی نیز به جای تغذیه بچه با غذاهای مناسب این سن و سال فقط حریره بادام ، فرنی و سوپ داده شود، به طور حتم مورد استقبال و علاقه کودک قرار نخواهد گرفت.

۲ — در دادن شیرمادر افراط نکنید
گاهی عده ای از شما عزیزان تصور می کنید هرچه بچه شیر بیشتری بخورد، برای رشد و نمو او مفیدتر خواهد بود. گرچه شیر مادر یا فرمولا در سال دوم نیز از ارزش بالایی برخوردار است ولی در سال دوم زندگی وعده های اصلی روزانه باید به طور مرتب از غذاهای مناسب این سن و سال تامین شود ولی در میان وعده ها و شب ها بچه را باید از شیر مادر بهره مند کرد.

توجه کنید که دادن شیر مادر به تنهایی به جای غذاهای مغذی قادر به تامین نیاز رشدی بچه نخواهد بود؛ چه رسد به پر کردن معده کوچک کودک با انواع جوشانده ها یا شیرخشک یا شیرگاو که علاوه بر زمینه سازی کم خونی ناشی از کمبود آهن، عامل بی اشتهایی کودک و چه بسا ابتلای او به عفونت های گوارشی خواهد شد.

۳ — بگذارید با غذا بازی کند
درقبال وقت گذرانی کودک هنگام غذا خوردن که در حد معقول، طبیعی تلقی می شود، نباید بچه را وادار به خوردن سریع کرد زیرا با ایجاد واکنش منفی، او را به وقت گذرانی بیشتر هدایت خواهید کرد.

کودکان در سنین ۹ماهگی تا پایان ۵/۲سالگی با غذا بازی می کنند و می خواهند که با انگشتان خود غذا را لمس کنند. در این سنین دادن مواد غذایی انگشتی مثل کتلت، شامی و کوکو سیب زمینی یا بر ش های کوچک از ساندویچ های تهیه شده در منزل تحت نظارت مادر هیچ اشکالی نخواهد داشت.

ضمنا شکایت همیشگی شما از نحوه غذا خوردن و عدم رغبت بچه به غذاهای داده شده، کودک را متوجه خواهد کرد که قادر است از این حربه استفاده کرده و خواسته های خود را به پدرومادر تحمیل کند.

مطمئن باشید کودکان به عکس العمل های شما در قبال خوردن یا نخوردن ماده ای یا انجام یا عدم انجام عملی کاملا واقفند و آگاهی دارند و از این طریق انتقام زورگویی ها و مجبور ساختن به انجام عملی که برخلاف میل و خواسته شان باشد را می گیرند و از حرص خوردن و عصبانیت درونی شما کاملا اطلاع دارند و از اینکه توانسته اند چنین موفقیتی را با نخوردن غذایی یا عدم انجام عملکردی به دست آورند، غرق لذت می شوند.
خونسردی و عدم نشان دادن عکس العمل مثب یا منفی شما در برابر چنین عملکردی، نتایج شگفت انگیزی را موجب خواهد شد.

۴ — مشارکت کودک در غذا خوردن
با مشارکت کودک خود در خوردن غذا به هر نحوی که دلخواهش باشد و هر زمانی که میل دارد، حس استقلال طلبی و اتکا به نفس او را تقویت کنید؛ باور کنید در مدت زمان کوتاهی بچه شما قادر خواهد بود به طور دقیق لیوان و قاشق خود را مورد استفاده قرار دهد، ریخت و پاش های فعلی او را تحمل کنید و اجازه دهید به تدریج رفتارهای تغذیه ای و منش های رفتاری او تکامل و پختگی لازم را به دست آورد.