غریبگی کارگاههای ساختمانی با ایمنی/ ایران رکوردار حوادث ساختمانی شد

گروه اقتصادی: الهام صمدزاده: نيروي كار هر كشور، به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، بخش با اهميتي از سرمايه ملي به حساب می آید و بدون شک شكوفایی و خودکفایی اقتصاد و صنعت بدون داشتن نيروي كار سالم امكان پذير نخواهد بود.


از اين رو حفاظت از سلامت نيروي كار و بهسازي محيط كار از اهميتي قابل توجه ای برخوردار است. آمار منتشر شده از طرف كشورها و مجامع مختلف بين‏ المللي نشان مي‌دهد در مراكز بزرگ و كوچك صنعتي هر سال، ميليون‏ها نفر به علت حوادث ناشي از كار جان خود را از دست مي‌دهند و يا دچار نقص عضو، بيمار و يا از كارافتاده مي‌شوند و متاسفانه تا به امروز اين دور باطل همچنان ادامه دارد.

به گزارش بولتن نیوز، آنچه مسلم است هر کاری که در آن نیروی انسانی دخیل است به هر دلیل بدون حادثه نخواهد بود، اما آمار بالای حوادث کارگری در حوزه ساختمان، سبب پیشی گرفتن کشور ما نسبت به سایر کشورهای دیگر در این حوزه شده است. آمار بالای حوادث ناشی از کار، ورود بی چون و چرای صنعت بیمه در میان کارگران ساختمان را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل نموده است. اما این در حالی است که هم اکنون بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار کارگر ساختمانی در کشور وجود دارد که تنها ۸۰۰ هزار نفر بیمه شده اند و مابقی از خدمات بیمه ای محروم هستند.


بی تردید آنچه که  صنعت ساختمان سازی را در زمره مشاغل پرخطر گنجانده ماهیت خشن و فعالیت های سخت و پر خطر مانند گود برداری ، پی سازی ، تخریب ، کار در ارتفاع، ریسک کارگران ساختمانی در مراحل مختلف اجرا ، پایین بودن سطح سواد ، مقطعی بودن فعالیت های ساختمان و عدم امکان نظارت کافی و موثر بر رعایت مقررات ایمنی در کارگاه ها، توسط بازرسان است. به گونه ای که کارگاههای ساختمان سازی بیشترین میزان مرگ و میر در حوادث ناشی از کار را به نام خود ثبت کرده است.

گفتنی است امروزه متاسفانه رعایت نکات ایمنی در بخش ساختمان تنها در حد شعار بوده و مواردی چون حفاظ کشی پله ها، استفاده از کمربند وکلاه ایمنی برای نماکاری و دیگر نکات ایمنی در کارگاه های ساختمانی به ندرت رعایت می شود. به گونه ای که عبارت نام آشنای "اول ایمنی، بعد کار" تنها در برخی ازپروژه های بزرگ و تنها به صورت یک تابلوی کوچک که شاید چندان به آن توجه هم نشود، خودنمایی می کند و به راحتی می توان این ادعا را داشت که در پروژه های کوچک نه تنها نکات ایمنی از سوی کارگران ساختمانی اجرا نمی شود حتی همان  تابلوی معروف نیز هرگز به چشم نمی خورد. طبق آمارهای موجود  درایران از 100 حادثه کار، نیمی مربوط به کارگران ساختمانی است اما این در حالی است که در دیگر کشورها، از 100 حادثه کار تنها  17 حادثه مربوط به کارگران ساختمانی می باشد.


طبق بررسی های به عمل آمده، حدود80 درصد حوادث ریشه در فاكتورهاي انساني دارد و به اشتباهات انساني باز مي‌گردد. بنابراين جهت رسيدن به محيط امن و سالم، نگهداشتن نيروي كار و در نتيجه رسيدن به يك صنعت پويا كه فاكتوري اساسي در توسعه پايدار است، بايد به‏ طور ريشه‌اي با حوادث مقابله كرد و مشکلات این حوزه را به صورت ريشه‏ اي و بنيادي مرتفع و حذف نمود. عامل فوق‏ العاده مهمي كه مي‏تواند در اين راه به ما كمك كند فرهنگ ايمني است. با بررسي حوادث مي‏توان به این نتیجه رسید كه ريشه اصلي اكثر حوادث کار در فاكتورهاي انساني و فرهنگ ايمني در سطوح مختلف پرسنلي مي‌باشد، باید توجه داشت که فرهنگ ايمني نيز كه جزیي از فرهنگ سازماني به حساب می آید که باید در راستاي ايجاد محيطي ايمن و بهداشتي تغيير کرده و رفتار ايمن و نوع نگرش به ايمني نیز در سطح سازمان را ارتقا بخشید. نکته قابل تامل اینجاست که  فرهنگ ايمني قوي در سازمان مي‌تواند عامل تعيين‏ كننده‌اي جهت كاهش حوادث نيروي انساني در کارگاههای ساختمانی تلقی می شود.