یک نویسنده فلسطینی با مقایسه رفتار سعودیها در قبال فاجعه منا و حادثه سفارت، دوگانگی عجیب در برخورد با این دو واقعه را شگفتآور دانست.
به گزارش بولتن نیوز، خالد الجیوسی تحلیلگر روزنامه فرامنطقهای رأی الیوم در یادداشتی با اشاره به حادثه سفارت و کنسولگری عربستان در ایران نوشت: چه بسا تصاویر منتشر شده از حادثه حمله به سفارت و کنسولگری عربستان، از نظر مقامات سعودی "تحریک آمیز" و "غیر قابل توجیه" باشد، اما هرچه باشد مقامات ایرانی اولا بر مشکوک بودن حادثه و حضور عوامل نفوذی در این قضیه تاکید کرده اند و ثانیا بدون فوت وقت، نسبت به آن ابراز تاسف کردند و قول دادند عوامل آن را مورد پیگرد قرار دهند.
به نوشته رأی الیوم، اما عربستان در موارد مشابه از جمله مسأله فوت هزاران حاجی در منا – که بخش زیادی از آنان ایرانی بودند- کاملا برعکس عمل کرد. کشورهایی که حجاج خود را در این حادثه از دست داده بودند، فقط خواهان کشف علت واقعی حادثه بودند و تا جایی که ما به یاد داریم، سعودی ها یک "کمیته تحقیق" برای بررسی ابعاد حادثه تشکیل دادند و تنها نتیجه ای که از "تحقیقات" این حادثه منتشر شد، این بود که قضا و قدر مسؤول جان باختن آن همه حاجی در منا بوده است!
به نوشته جیوسی، "پادشاهی نفت" به جای پاسخگویی، تمام کسانی را که خواهان مشخص شدن سرنوشت حجاج خود بودند، به "دخالت در امور داخلی عربستان" و "تهدید استقلال و حاکمیت" آن متهم کرد.
وی افزود: بدیهی است که ما از ایران دفاع نمی کنیم و علاقهای به ایران نداریم؛ و جز توجه و اهتمام ایران به کشور اشغال شده مان فلسطین و حمایت ایران از مقاومت، موضوع دیگری برایمان مهم نیست؛ اما یک مقایسه ساده، واقعیت را نشان می دهد. اکنون خیلی ساده و بیپیرایه می پرسیم: آیا عربستان سعودی، همان شاعری است که خود را تافته جدابافته می داند و برای خود حقوقی قائل است که دیگران آن حق را ندارند؟! البته مثل همیشه توقع شنیدن جوابی را هم نداریم!
ایران و دیگر کشورها می توانستند با ارائه ادله و شواهد موجود، علیه مقامات عربستان به دادگاه های بین المللی شکایت کنند و دست کم آنان را به سوء مدیریت و اهمال در قربانی شدن هزاران تن از اتباع خود متهم و محکوم کنند؛ اما وقتی دست روی دست گذاشتند و مماشات کردند، فرصت برای عربستان فراهم می شود که از پذیرش مسئولیت جان هزاران مهمان خدا به سادگی شانه خالی کند و با گستاخیِ بینظیر، به خاطر پرتاب سنگ و ترقه به چند دیوار؛ که کسی هم در آن آسیب ندید و معلوم نیست از سوی چه کسانی و با چه هدفی انجام شده، ایران را در شورای امنیت محکوم کنند!