به گزارش بولتن نیوز،این برنامه برخلاف دیگر برنامههای هنری رأس ساعت اعلامشده برگزار شد. فرزاد حسنی مجری این برنامه ضمن خوشامدگویی به حضار، توضیح مختصری درباره کارهای ماندگار احمدی داد و گفت: شاید برای هنرمندانی که امروز اینجا هستند سؤال پیش بیاید که چرا ما دهه 60 یا 70 اینجاییم؟ واقعاً چرا ما اینجاییم؟ ما اینجا هستیم تا به شما هنرمندان پیشکسوت نشان بدهیم قدردان هنر والای شما هستیم.
حسنی سپس از مدیر مجموعه سعدآباد برای سخنرانی دعوت کرد.
بزرگداشت یک هنرمند، بزرگداشت یک فرهنگ است
یوسف منصور زاده مدیر مجموعه کاخ سعدآباد
گفت: شب یلدا باعث شده تا امشب ما دور هم جمع شده و به یاد مرتضی احمدی
باشیم. از این بابت بسیار خوشحالم. به نظرم بزرگداشت یک هنرمند، بزرگداشت
یک فرهنگ یا یک ارزش فرهنگی در جامعه است.
وی افزود: خوشبختانه امروز ما در این مکان افتخار این را پیدا کردیم که از هنرمندی تجلیل کنیم که صدایش به گوش همه ما آشناست.
مدیر مجموعه سعدآباد در ادامه صحبتهایش گذری بر آثار این هنرمند والا انداخت.
بعد از پایان سخنرانی اول، کلیپی از عزت الله انتظامی و مرتضی احمدی در تئاتر پارس لالهزار که این روزها تبدیل به انبار شده پخش شد. در این کلیپ احمدی با آقای بازیگر مشغول یادآوری خاطرات قدیمی خود و پیشپردهخوانی بودند.
احمدی آخرین دوست من بود
دومین سخنران برنامه داریوش اسدزاده بود. او درباره احمدی اینطور گفت: هشت روز قبل از مرگش او را دیدم. حالش اصلاً خوب نبود. این هنرمند آخرین دوست من بود که رفت. دیگران مثل گرمسیری و.. همه رفتند و فقط من ماندم.
اسدزاده ادامه داد: چند وقت پیش به بهشت زهرا رفته بودم. سری به قطعه هنرمندان زدم. همه دوستان آنجا خوابیده بودند. مابین آنها نشستم و گفتم بهزودی من هم به شما میپیوندم.
وی افزود: مرتضی حس و حال متفاوتی داشت و دوستی با او بیمثال بود. به خاطر ندارم حتی یک بار پشت سر دیگری حرفی بزند. تا همین اواخر عمرش با هم کار میکردیم. یکی از ویژگیهایش این بود که با هرکس به اندازه مرتبهاش صحبت میکرد. جای او واقعاً خالی است.
بعد از سخنرانی اسدزاده، ضربخوانی احمدی در سالهای دور از نمایشگر داخل سالن پخش شد.
بابک چمنآرا مدیر مرکز موسیقی بتهوون بعد از حضور روی سن لیستی بلند بالا برای تشکر از افراد ارائه کرد و گفت: چندین یلدای پیش وقتی احمدی بزرگوار هنوز زنده بود مشغول تماشای بازی دربی با رقیب بیمثالش بهزاد فراهانی بودیم. خوب به خاطر دارم که همان سال پرسپولیس برد و مرتضی احمدی بسیار خوشحال شد. او نقدهایی میکرد که هیچ نقاد ورزشی نمیتوانست چنین نظراتی ارائه دهد.
چمنآرا افزود: ما برای ساخت آلبومهای ایشان در هفت ماه، هفتهای سه روز در استودیو بودیم. آلبوم "صدای طهرون" سال 89 با 13 قطعه منتشر شد. بعد از آن دو سال جنگیدیم تا توانستیم مجوز 13 قطعه دیگر را هم بگیریم. من به او قول دادم تا هرسال روز تولدش آلبوم منتشر کنم. سال گذشته به خاطر یک سری مشکلات و نبود دلودماغ درست میسر نشد، اما امسال به قولم وفادار بودم. "صدای طهرون 3" را دو روز پیش منتشر کردیم. ما مجوز سه قسمت بعدی "صدای طهرون" را هم گرفتهایم و آن را هرسال طبق قرار قبلیمان منتشر خواهیم کرد. در نبود او بهرنگ بقایی غلطهای آلبوم را گرفت. امیدوارم همانی شده باشد که خودش دلش میخواست.
او ادامه داد: دوست داشتم امروز که همه
مسئولان جمع هستند یک قولی از آنها بگیرم. بیاید و قول بدهیم که "خانه
فرهنگ تهران" را بسازیم. خود من حاضرم نیمی از هزینههای آن را تقبل کنم.
باور کنید دهه 80 ما نمیداند زبان تهرانی، غذای تهرانی، گویشهای تهرانی
و.. چیست. یک متولد دهه جدید بخوبی بریانی اصفهانی را میشناسد اما اشکنه
را نه!
مدیر مرکز موسیقی بتهوون اضافه کرد: نام این مرکز را هم "عزت مرتضی" بگذاریم. تلفیق جالب از دو اسم آدمهای بزرگ این عرصه.
بعد از صحبتهای چمنآرا، قطعهای توسط علی رحیمی و بهرنگ بهایی با صدای خود احمدی اجرا شد.
علیرضا خمسه چهارمین سخنران برنامه هم درباره این هنرمند گفت: ما یکشنبه در اداره راهآهن تهران ساعت 7 شب مراسم مفصلتری برگزار کردیم. از آنجایی که احمدی بچه راهآهن و کارمند آنجا بود ما هم مراسم را در آنجا برگزار کردیم.
خمسه ادامه داد: اگر مرتضی احمدی نبود من نقشهای طنز را انتخاب نمیکردم. من با او بزرگ شدم. افتخار همکاری در فیلمهای زیادی را با هم داشتیم وی سمبل معرفت برای من بود. جای او همیشه خالی است.
تهران ازدسترفته یا تهرانی ازدسترفته؟
سیداحمد محیط طباطبایی مدرس و پژوهشگر صاحبنام حوزه میراث فرهنگی نیز در این مراسم با اشاره به رونمایی از تمبر زندهیاد مرتضی احمدی که در این مراسم انجام گرفت، گفت: تفاوت تمبر با اسکناس و موارد مشابه این است که این عناصر ارزشهای مادی حکومتها هستند اما تمبر، تصویری از هویت فرهنگی و هنری یک سرزمین است که منتشر میشود.
وی گفت: مرتضی احمدی بخشی از هویت ملی و میراث فرهنگی ما بوده که همواره متأثر از طهران قدیم ازدسترفته، ابراز تألم و تأثر میکرد، اما من میخواهم اینجا به نکتهای اشاره کنم؛ اینکه آیا این تهران ازدسترفته، همان اشکنه و مواردی از این دست است یا نه این تهرانی بودن است که از دست رفته؟ ما نبود تهرانی بودن را در فرهنگ خود میبینیم و به همین جهت است که ثبت میراث ملموس این ناحیه جغرافیایی از کشورمان اهمیت زیادی پیدا میکند.
محیط طباطبایی در بخش پایانی صحبتهای خود با اشاره به صحبتهای بابک چمنآرا درباره پیشنهاد تأسیس خانه فرهنگ تهران، توضیح داد: خوشبختانه با اقداماتی که از سوی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی صورت گرفته، خانه اتحادیه خریداری شده و قرار است با عنوان "مکتب طهران" معرفی شود که قرار است در این مکان فعالیتهای فرهنگی و هنری در تمام شاخهها به منظور معرفی فرهنگ تهران ارائه شود.
در انتهای برنامه از تمبر این بازیگر فقید با حضور مهمانان ویژه رونمایی شد.
مهمانان ویژه
دکتر زادمهر، رامین بهنا، سعید پور صمیمی، علی رحیمی، بهرنگ بقایی، جمشید گرگین، کسری ابراهیمی، سولماز غنی، مزدا انصاری، داریوش اسدزاده، غلام علمشاهی، یغما گلرویی، سروش صحت، مانی جعفرزاده، فریبرز گلچین، علیرضا خمسه، نگار خارکن و سیاوش امامی مهمانان ویژه دیشب بودند.
بعد از اتمام برنامه پذیرایی جالبی به سبک تهران قدیم با لبو، باقالی، آش رشته و انار در محوطه کاخ سعدآباد انجام شد.
منبع:هنر آنلاین
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com