وی افزود: امسال مسئولان باشگاه برای جوانگرایی به من اختیار تام دادند تا کاری که در باشگاه صبا کردم، دوباره اینجا تکرار کنم. ما بازیکنان اسم و رسم‌دار نگرفتیم و برای پیدا کردن بازیکنان جویای نام سراغ لیگ دسته اول، دسته دوم و لیگ استان رفتم. خدا را شکر که تیم ما امسال جواب داد و کار بزرگی انجام دادیم.
سرمربی تیم استقلال خوزستان با بیان اینکه انتظار نداشته است در پایان نیم فصل تیمش در صدر جدول قرار بگیرد، تصریح کرد: هدفمان این بود که در نیمه بالای جدول باشیم. از هفته اول مصمم بودیم که اتفاقات خوبی رخ بدهد. حتی وقتی هفته اول مقابل سپاهان شکست خوردیم، حسین فرکی به من گفت که تیم خوبی دارم و مجید بصیرت هم گفت که تیم استقلال خوزستان آسیایی می‌شود.
ویسی با بیان اینکه سقف قرارداد بازیکنان تیمش ۲۸۰ میلیون تومان است، گفت: الان چند تیم تماس گرفته‌اند و بازیکنان ما را می‌خواهند ولی باید بگویم که بازیکنانم را به هیچ تیمی نمی‌دهم.
وی در ادامه درباره اینکه ممکن است بازیکنان جوان تیمش مغرور شوند، تصریح کرد: غرور واقعا خطرناک است و ما این موضوع را حس می‌کنیم اما تجربه داریم و نمی‌گذاریم این اتفاق رخ بدهد. هنوز کار خاصی نکرده‌ایم که مغرور بشویم. درست است قهرمانی نیم فصل افتخار بزرگی است ولی کار ما با گرفتن جام یا کسب سهمیه کامل می‌شود.
سرمربی استقلال خوزستان با اشاره به بازیکنان خارجی تیمش، تاکید کرد: من صد درصد از بازیکنان خارجی‌ام راضی هستم. برای جذب موسی کولی‌بالی خودم به مالی رفتم و خیلی اذیت شدم! برای پیدان کردن بازیکن حتی به برزیل هم رفتم و خسوس و ادواردو را هم از لیگ‌های دسته اول و دوم برزیل پیدا کردم. خوشحالم که خسوس را درون دروازه داریم. شاید ۵۰ درصد موفقیتمان را مدیون خسوس هستیم.
ویسی درباره مشخصات اصلی لیگ امسال، گفت: هرچند تعطیلات لیگ اذیت می‌کند ولی کیفیت مسابقات بالاتر از سال‌های قبل است و مسابقات پویاتر است.
وی در پایان با بیان اینکه در ۳۱ سالگی به مربیگری روی آورده بود، به رادیو ورزش گفت: برای موفقیت خیلی راه‌ها را رفته‌ام و در تمرینات تیم‌های نوجوانان و جوانان هم حضور می‌یافتم. هر موقع تیم ملی تمرین داشت، مرتب تمرینات کی‌روش را نگاه می‌کردم. حتی وقتی تیم‌های اروپایی به کشورهای آسیایی می‌آیند، اگر بتوانم می‌روم و تمریناتشان را نگاه می‌کنم. همیشه در حال یادگیری هستم و داشتن مدرک مربیگری A آسیا و اروپا به این معنا نیست که کار تمام شده است. من سر تمرین تیم‌های معمولی هم می‌روم و سقف آرزوها و یادگیری‌ام کوتاه نیست و مغرور نمی‌شوم.
