مورینیو، ظالم یا مظلوم؟

به گزارش بولتن نیوز؛ عصر پنج شنبه فوتبال دوستان با خبر اخراج مورینیو شوکه شدند. سرمربی پرتغالی چلسی که سه عنوان قهرمانی را با این تیم در رقابت های لیگ برتر انگلیس به دست آورد و پرافتخارترین سرمربی تاریخ این باشگاه انگلیسی به شمار می آید از 48 امتیاز ممکن در فصل جاری تنها 15 امتیاز را به دست آورد.

مورینیو فصل قبل از همان هفته نخست تا هفته پایانی چلسی را در صدر جدول رقابت های لیگ جزیره قرار داد و با اقتدار جام قهرمانی را بالای سر برد اما در فصل جاری تیمش از 16 بازی خود 9 بار متحمل شکست شد و با 15 امتیاز در رده نازل شانزدهم جدول رده بندی قرار گرفت و در نهایت هم سران این باشگاه لندنی چاره ای جز اخراج پرافتخارترین سرمربی تاریخ خود نداشتند و آقای خاص از کار برکنار شد.

آنچه که چلسی در فصل جاری رقابت های لیگ برتر انگلیس پشت سر می گذارد بسیار نادر  و استثنایی است. هر تیمی ممکن است که افت کند و از روزهای اوج خود فاصله گیرد اما نه مانند چلسی که به کلی نابوده شده و از عرش به فرش سقوط کرده است. بدون شک دلایلی استثنایی برای این افت محسوس چلسی وجود داشت است که بعضی از آنها به مورینیو ربط دارد و بعضی هم به بازیکنان و نخست از خود مورینیو شروع می کنیم.

آقای خاص

گذشته از سخنان ابهام آمیز دیدیه دروگبا درباره اینکه بازیکنان چلسی بعد از سه فصل هنوز نمی دانند که مورینیو چه می خواهد و گذشته از درگیری این مربی پرتغالی با داوران و مربیان؛ تنها می خواهیم به آخرین واکنش آقای خاص توجه کنیم. مورینیو بعد از شکست برابر لسترسیتی در اظهار نظری عجیب و بی سابقه گفت: احساس می کنم که بازیکنان به من خیانت کردند. آنها نتیجه تلاش من را برباد دادند و می توانم بگویم که خوارم کردند. به نظر می رسد که عملکرد خیره کننده بازیکنان چلسی در فصل قبل تنها به خاطر تلاش استثنایی من بود و نه برعکس”

وقتی مورینیو چنین سخنان توهین آمیزی را درباره شاگردانش جلوی رسانه ها و دوربین های زیاد بر زبان می آورد پس بدون شک جلوی خود آنها بدتر از این را هم گفته است. کاملا روشن است که سرمربی پرتغالی چلسی غرور ستاره های تیمش را جریحه دار کرده است. بازیکنان چلسی فصل قبل با اقتدار جام قهرمانی را بالای سر برده بودند و بیشترین نماینده را در ترکیب بهترین های فصل داشتند و طبیعی بود که آنها به خود ببالند اما مورینیو این کبریایی آنها را جریحه دار کرده بود.

این برای نخستین بار نیست که مورینیو غرور ستاره های تیمش را جریحه دار می کند. او در فصل سوم حضورش در رئال مادرید نیز چنین مشکلی داشت و با بازیکنانی چون ایکر کاسیاس، سرخیو راموس، پپه، کریستیانو رونالدو و حتی مسوت اوزیل درگیر شد و غرور و کبریایی آنها را زیر سوال برد.این مربی پرتغالی نتوانست مشکلات فنی بازیکنانش را به خوبی به آنها منتقل کند بلکه با سخنان نیش دار آن هم در نهان و آشکار آنها را تحقیر و به دشمن خود تبدیل کرد.

انتقاد علنی

مورینیو از مربیانی است که ترس و دلهره ای از جنجال و حاشیه سازی ندارد. او مقابل دوربین ها به انتقاد از مربیان حریف، داوران، زمین بازی، فدارسیون فوتبال رسانه ها و حتی بازیکنان حریف می پردازد اما کمتر اتفاق می افتد که انتقاد از بازیکنان خود را رسانه ای کند. او حتی چند روز پیش که کاستا رفتار بدی نسبت به او داشته بود ترجیح داد تا جلوی رسانه ها از این بازیکن انتقاد نکند.

طبیعی است که هر مربی می تواند به انتقاد از بازیکنان خود بپردازد اما نه جلوی رسانه ها و دوربین های تلویزیونی بلکه در خفا و به صورت رودرو اما سرمربی پرتغالی چلسی آنقدر خشمگین شده بود که این بار عنان از کف داد و جلوی صدها دوربین به انتقاد از ستاره های تیمش پرداخت و آنها را متهم به خیانت کرد. این مربی پرتغالی انتظار داشت که بازیکنان تیمش که سهم بسزایی در قهرمان و درخشش آنها در فصل قبل داشت کمی به سخنان انتقاد آمیز او در جلسه های خصوصی توجه کنند و نهایت تلاش خود را در میدان به کار گیرند اما این انتظار مورینیو برآورده نشد و این باعث شد تا او از کوره در رود و در نهایت آنچه را که در دل دارد بر زبان آورد.

مورینیو در رئال مادرید هم برای مدتی به پدر روحی بازیکنان تبدیل شد. او توانست به سلطه کاتالان ها پایان دهد و کهکشانیها را با اقتدار به قهرمانی در رقابت های لیگا برساند. این مربی پرتغالی در فصل دوم حضورش در رئال بسیار محبوب شده بود و همه او را دوست داشتند اما وقتی تیم افت کرد مورینیو شروع با تحقیر بازیکنان کرد. او ایکر کاسیاس را نیمکت نشین کرد و با رونالدو و راموس وارد جنگ علنی شد و حتی هواداران رئال را هم دعوت به مبارزه  و چالش کرد.

 بازیکنان چلسی و قدرناشنانسی، توطئه علیه مورینیو

ادن هازارد، ویلیان، اوسکار و آزپلکوتا بازیکنانی بودند که مورینیو نقش بسیار زیادی در درخشش آنها داشت. او هازارد را با کریستیانو رونالدو و مسی مقایسه کرد تا همه نگاه ها را معطوف به این بازیکن کند. مورینیو جان تری و سسک فابرگاس را احیا کرد و آنها را به روزهای اوج خود برگرداند. او ماتیچ را به بهشت استمفوردبریج برگرداند و او را به یک هیولا در میانه میدان تبدیل کرد. طبیعی است که او از این بازیکنان انتظارات زیادی داشته باشد. او انتظار داشت که این بازیکنان از او حرف شنوی داشته باشند و انتقاداتش را با جان و دل قبول کنند. او از آنها انتظار داشت که دستورات تاکتیکی اش را به خوبی در میدان اجرا کنند و نه اینکه تماشاگر واردی و ریاض محرز باشند تا آنها دروازه چلسی را به راحتی باز کنند.بازیکنان چلسی علیه مربی که همه چیز به آنها داده بود توطئه و به قول خود مورینیو او را خوار کردند.

چلسی الان در شرایط بسیار بدی قرار گرفته است. این تیم از صدر جدول رده بندی 20 امتیاز اختلاف دارد و در بهترین حالت می تواند سهمیه لیگ اروپا را به دست آورد. بازیکن بزرگی مانند ادن هازارد که 25 سال سن دارد بسیار بعید است که قبول کند در لیگ قهرمانان اروپا بازی نکند. او به احتمال زیاد با وجود پیشنهادهای زیادی که دارد از چلسی جدا خواهد شد.

بازیکنان چلسی در شرایط روحی خوبی قرار ندارند و اخراج مورینیو به نظر می رسد که تصمیم درستی از سوی رومن آبراموویچ بود اما آیا تنها مشکل چلسی مورینیو بود؟ جواب منفی است. مورینیو چلسی را وارد مسیر نادرستی کرد اما او تنها دلیل نتایج بد این تیم لندنی نبود. آبی پوشان لندنی نتوانستند در فصل جابجایی تابستانی بازیکنان مورد نظر خود را جذب کنند. آنتونی گریزمن و جان استیونس دو بازیکنی بودند که مورینیو به جذب آنها علاقه زیادی داشت اما در نهایت سران چلسی نتوانستند که این دو بازیکن را جذب کنند تا چلسی در دو پستی که به بازیکن جدید نیاز داشت به مشکل خورد.

اگر این تیم لندنی می خواهد به روزهای اوج خود برگردد باید در فصل جابجایی زمستانی در خط دفاعی و حمله بازیکن جذب کند.

منبع: شفقنا