گروه سینِما و تلویزیون - شب اول ربیع. حلول ماه ربیع که اعلام میشود همه منتظر پخش برنامههای شاد از رسانه ملی هستند. اما … گفتیم شاید یکی دو ساعت دیگر شروع شود، اما … شب به اواخرش و فرارسیدن زمان خواب نزدیک شد اما هیچ برنامه طنز یا شادی از رسانه ملی پخش نشد. در حالی که پیش از آن صحبت از پخش سری دوم سریال طنز «در حاشیه» بود. همچنین مدیران رسانه ملی از آغاز پخش برنامه ترکیبی و کمدی «سه شو» گفته بودند و حتی صحبتهایی از آغاز سری سوم «خندوانه» شده بود. اما …
به گزارش بولتن نیوز، و الان که نزدیک به یک هفته از دو ماه عزاداری مردم مؤمن ایران اسلامی گذشته است، هنوز خبر خاصی در رسانه ملی نیست. هنوز هیچ مجموعه طنزی که بتواند فراگیر باشد و شادی را به خانههای مردم بیاورد پخش نشده است. و از آن بدتر اینکه هیچ چشم اندازی دقیقی نیز در این رابطه وجود ندارد. گفتند 26 آذر مجموعه «سه شو» از شبکه سوم پخش میشود. ای کاش این وعده را نداده بودند، چون بعد از پخش نشدن این مجموعه در زمان مقرر، این شائبه را در مخاطبین ایجاد کرده است که احتمالاً زمان پخش سایر برنامههای طنز رسانه ملی نیز چندان معین نبوده و فعلاً باید صبر کرد.
نمیدانیم مسئولین رسانه ملی دچار خود کم بینی هستند یا تعهد لازم نسبت به ساخت و پخش برنامههای طنز را ندارد که اینطور به تولید و نمایش برنامههای طنز اهمیت کمی قائل می شوند؟ این درست که بخش قابل توجهی از مردم مخاطب برنامههای ماهواره شدهاند اما این بی انصافی است که تصور کنیم جمعیت اندکی پای تلویزیون وطنی می نشینند. چه اینکه وقتی برنامه درست و حسابی ساخته و پخش شده، همان اهالی ماهواره نیز به خانه برگشته و کنار ما، مناظره گر برنامههای رسانه ملی شدهاند. حال، آیا نباید برای این افراد که حتماً از نظر روحی و فرهنگی تحت تأثیر تلویزیون هستند، ارزش قائل شد و فکری هم به حال فرح روح شان کرد؟
شاید هم برایشان مهم نیست که مردم نیاز به خندیدن دارند؟ صرف اینکه یکسری اخبار پخش کنند و از لیگ قهرمانی اروپا تا جام محلات لتونی فوتبال پخش کنند بس است. احتمالاً پیش خودشان میگویند برای مردمی که به هر چیزی نمی خندند، همان بهتر که برنامه طنز نسازیم. حالا در این بین تکلیف مخاطبینی که در کنار همه برنامههای مورد نیاز، به برنامههای طنز هم احتیاج دارند چه میشود؟ یک عده برمیگردند به همان ماهواره، یک عده قابل توجهی هم سرخورده میشوند و عصبی.
اینها را بگذارید کنار تلاش شیرازیها و یک مشت مثلاً مذهبی کاسه داغ تر از آش که فکر میکنند از همه آدمهای روی زمین به اهل بیت (علیهم السلام) نزدیکتر هستند و تا میتوانند باید برای ائمه هدی عزاداری کنند. از دهه محسنیه ساختن که معلوم نیست چقدر از منظر دینی مورد تأیید باشد تا طولانی کردن این دهه به چندین دهه و تزریق اندوه غیرطبیعی به جامعه. اندوهی که برخلاف گریه های ریشهدار محرم و صفر، بیریشه هستند و تنها باعث کدورت روح میشوند و افسردگی جامعه.
در حالی که ما باید از همه ظرفیتها و در زمان مناسبش برای شاد کردن جامعه بهره ببریم و قطعاً در این بین، نقش رسانه ملی، نقشی بی بدیل است. همان نقشی که سالها پیش حجت الاسلام قرائتی به آن اشاره کردند: «همان طور که با ساخت حسینیه و تربیت نیرو برای عزاداری برنامه ریزی میشود، برای خنده و خندیدن حلال نیز برنامهریزی صورت گیرد، ما می توانیم با راه اندازی سایت خنده، خندیدن و خنداندن حلال را به مردم بیاموزیم.» گرچه شکبه نسیم جوابی به این خواسته بود اما بین شبکه سازی با برنامه سازی تفاوت کاربردی وجود دارد و تا وقتی برنامه طنز مناسبی برای مخاطبین درست نکنیم، صدها شکبه نسیم که تنها به بازپخش برنامههای قبلی می پردازند کارایی لازم را نخواهند داشت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
منظور چیست؟
افترا نزنید.