نوحه هیأت میثاق با شهدا

برای دانلود اینجا کلیک کنید

لبَّیک یا حسین، یعنی در معرکه،
تا پای جان بمان، بگذر از سر

لبَّیک یا حسین، یعنی نعش پسر،
یعنی در این وداع، صبر مادر

یعنی باور کنی کربلا را
یعنی تاب آوری طعنه ها را
یعنی بیعت کنی با شهادت
یعنی صبر جمیل بر مصیبت

بشنو ای دل، هل من معین،
می آید از، کرب و بلا
لک لبَّیک یابن الزهرا،
عاشورایی ست لبَّیک ما

(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)

 
هم‌عهدی با شهید، عهد ما با خداست،
«مِنْهُمْ مَنْ‏ يَنْتَظِر [۱]»، تقدیر ماست

می‌خوانیم: «ربَّنا ثَبِّتْ‏ أَقْدامَنا [۲]»،
تقدیر دشمنان، شمشیر ماست

لبَّیک یا حسین حسرت ما
لبَّیک یا حسین حجت ماست
از پیکار مدام، ترس مان نیست
تا « إِحْدَى‏ الْحُسْنَيَيْن [۳]»، قسمت ماست

با نغمه ی «وَ الْعادِيات [۴]»
جان می‌گیریم در میدان ها
لک لبَّیک یابن الزهرا،
عاشورایی ست لبَّیک ما

(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)

 
دلتنگم یا حسین، دلتنگ کربلا،
می گردم در پی ات، در هر رؤیا

محتاجم چون زهیر، محتاج یک نگاه،
کی پاکم می کنی؟ یا ثارالله

می بوسم عاقبت دستانت را
می‌گیری عاقبت دستانم را
تا کی بی تو چنین زنده ماندن
کشته ما را غم روضه خواندن

قرار ما هیئتی‌ها
این اربعین کرب و بلا
لک لبَّیک یابن الزهرا،
عاشورایی ست لبَّیک ما

(لبَّیک یا حسین یا ثارالله)

 

با اذن رهبرم، از جانم بگذرم،
در راه این حرم، در راه یار

یا حیدر گویم و شمشیری جویم و
اندازم لرزه بر جان کفار

هم پیمان گشته‌اند کفر و تکفیر
شیطان است و زر و زور و تزویر
اما از وعد حق دل آگاه است
پیروز این نبرد حزب الله است

نماز صبح در کربلا،
نماز ظهر در سامرا
نماز عصر إن‌شاء‌الله،
بقیع و مسجد الاقصی

(لبَّیک یا علی یا مرتضی)

 
شاعر:

میلاد عرفان پور (بند۱ تا ۳)

محمد مهدی سیار (بند آخر)

 ............................................

منابع:

[۱] . مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا
اللَّهَ عَلَيْـهِ فَمِنْهُمْ مَـنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ
مَنْ‏ يَنْتَظِر ُوَ ما بَدَّلُوا تَبْديلا (احزاب، ۲۳)

ترجمه: در ميـان مؤمنان مردانـى هستنـد
كه بر سر عهدى كه با خدا‌بستند صادقانه
ايستاده‌‏اند؛ بعضى‌پيمان‌خود‌را به‌آخر بردند
(و در راه او شربـت شهادت نوشيدند)،و
بعضى ديگـر در انتظـارند؛ وهرگز تغيير و
تبديلى در عهد و پيمان خود ندادند.
 

[۲] . رَبَّنا أَفْرِغْ‌عَلَيْنا صَبْراً وَثَبِّتْ‏ أَقْدامَنا وَ
انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرين‏ (بقره، ۲۵۰)

ترجمه: پروردگارا!پيمانه‌شكيبايى‌و‌استقامت
را بر ما بريز! و قدمهاى ما را ثابت بدار!و
ما را بر جمعيّت كافران، پيروز بگردان!


[۳] . قُلْ‌هَلْ‌تَرَبَّصُونَ‌بِنا‌إِلاَّ إِحْدَى‏‌الْحُسْنَيَيْنِ‏
وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِـكُمْ أَنْ يُصيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ
مِنْ‌عِنْدِهِ‌أَوْ بِأَيْدينا‌ فَتَرَبَّصُوا‌إِنَّا‌مَعَكُمْ‌مُتَرَبِّصُون‏
(توبه، ۵۲)

ترجمه: بگو: «آيا درباره ما، جز يكى‌از دو
نيكى را انتظـار داريـد؟! (: يا پيروزى يا
شهادت) ولى ما انتظار داريم كه‌خداوند،
عذابى از سوى خودش (در آن جهان) بـه
شما برساند، يا (در اين جهان) به دست
ما‌ (مجازات شويد) اكنون‌كه چنين است،
شما انتظار بكشيد، ما‌هم با شما انتظار
می‌‏كشيم!»


[۴] . وَ الْعادِياتِ‏ ضَبْحا (عادیات، ۱)

ترجمه: سوگند به اسبان دونده (مجاهدان)
در حالى كه نفس‏زنان به پيش می‌‏رفتند.