انفجارهای ترکیه و خواب سنگین اردوغان

گروه بین الملل-نیازی نیست کسی آنقدرها هم دقیق شود تا ببیند کسانی که مورد هدف قرار گزفتند چه کسانی بودند چون تصاویر گویاست، عده ای در حال رقص کردی هستند، این شیوه مرسوم کردها در ترکیه است که از این رقص برای تبلیغات بسیار بهره می برند چرا که رقص کردی نمادی از وحدت و همبستگی است، حتی شرایط به گونه ای است که فیلم تبلیغاتی حزب خلقهای دمکراتیک (hdp) نیز با همین رقص شروع می شود.

به گزارش بولتن نیوز،این دقت کوچک این را نشان می دهد که هدف از این انفجار، کردهای ترکیه بوده اند تا در آستانه انتخابات این پیام به آنها داده شود که کماکان در تیررس هستند.

از سوی دیگر نوع مواد منفجره بکار رفته در این انفجار هم براساس اخبار منتشر شده همان موادی است که گروه تروریستی و تکفیری داعش در شهر سوروچ ترکیه برای حمله به کارگرانی که قصد کمک به عمران شهر کوبانی را داشتند استفاده کرد.

از این رو می توان گفت که انجام عملیات توسط گروه تروریستی و تکفیری داعش انجام شده است چون بعید است حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان پشت این اقدام باشد چرا که در شرایط انتخاباتی اینگونه اقدامات قبل از اینکه منجر به کنار نهادن رقیب در انتخابات شود سبب قدرت گرفتن گروه مخالف می گردد.از سوی دیگر اردوغان و آک پارتی نیز نیاز به کسب آرای بیشتر در این انتخابات دارند و نتیجه نهایی اینگونه اقدامات هم بالارفتن آرای مخالفین خواهد شد کما اینکه در چند ماه پیش این اتفاق در ترکیه روی داد.

مواد کار گذشته شده در شهر آمد یا دیاربکر ترکیه که هنگام سخنرانی صلاح الدین دمیرتاش منفجر شد و منجر به کشته شدن دهها نفر گردید سرانجام موجب پیروزی گسترده حزب خلقهای دمکراتیک در انتخابات شد و این حزب توانست با کسب آرای 13 درصدی وارد پارلمان ترکیه شود.
اصولا عموم مردم از جنگ و خشونت بیزار بوده و قربانیانی از این دست اقدامات تروریستی به عنوان سمبل های صلح و آشتی بیشتر محبوبیت پیدا می کنند و قطع به یقین نتیجه این اقدام در نتایج آرای احزاب ترکیه ای بی تاثیر نخواهد بود.

لذا این امری طبیعی است که کسی که در پی حکمرانی است قبل از انتخابات از هرگونه خشونت از این نوع پرهیز نماید، حال سوال  مهم این است که پیام این نوع اقدامات تروریستی بخصوص در شرایط کنونی ترکیه چیست؟


ترکیه که از دیدگاهش در موضوع سوریه هنوز مرغ یک پا دارد به این معنا کا کماکان بر سیاستهای غلط گذشته خود تکیه می کند هر روز که می گذرد بیشتر تاوان اشتباهات استراتژیک خود را می دهد به این معنا که ترکیه دارد چوب بی تدبیری خود را در بازگذاشتن مرزهایش به روی تروریستهایی می خورد که امروز در بدنه کشور ترکیه رخنه کرده اند.

اصولا گروهی تروریستی و تکفیری چون داعش خوب می داند که هسته های پنهان در اقدامات تروریستی چه معنا و مفهومی دارد به این معنا که در امر سازماندهی این هسته ها بسیار موفق عمل می کند،، چون تاکتیک اصلی این گروه حتی در میدان نبرد بهره گیری از عملیاتهای تروریستی و انتحاری است  و طبیعی است که این نوع اقدامات نیازمند رخنه در بدنه اجتماعی یک کشور است.

ترکیه از وقتی که پذیرفت در کنار قطر و عربستان سعودی کانال تردد تروریستها به سوریه باشد پذیزفت که هسته های پنهان تروریستهای داعش و جبهه النصره و امثالهم در ترکیه ریشه دوانیده و ساختارهای اجتماعی این کشور بشدت تهدید شود.

کسانی که از نزدیک دستی بر آتش دارند خوب می دانند که گروهی چون داعش امروز در هر منطقه ای از ترکیه دارای تشکیلاتی پنهان می باشد و این هسته ها اگر روی به اقدامات انتحاری در داخل ترکیه بیاورند می توانند حکم زمین لرزه ای 10 ریشتری برای ترکیه را داشته باشند.

در طول 3 سال گذشته تقویت این هسته های پنهان در ترکیه سبب شده است که خشونت و تندروی در این کشور به اوج برسد و این پیام بسیار ترسناکی است چون ما در خصوص گروهی صحبت می کنیم که پایه اقداماتش بر خشونت و تندروی و سر بریدن و مثله انسانها قرار دارد.

فارغ از اینکه این اقدامات چقدر پایه شرعی و دینی دارند که نیاز است کارشناسان دینی در این خصوص بیشتر سخن بگویند، اما روح خشونت در این گروه به میزانی است که می تواند سبب رادیکالیزه شدن کل جامعه شود.

پس قابل درک است که این اقدامات در داخل ترکیه به راحتی امکان پذیر شود و امروز دولت ترکیه نیز پذیرفته است که این نوع اقدامات توسط داعش انجام شده است اما آیا این فریادرسی برای دولت ترکیه خواهد بود؟

قطعا نه؛ این بار هم ترکیه بسان سوریه و دوره قبل انتخابات باج سنگینی بابت کاهش آرایش خواهد داد و این رازی است که هنوز سردمدآران ترکیه را بیدار نکرده است، آنها با میدان دادن به تروریستها در سرزمینشان این تفکر را داشتند که می توانند سوریه را در دستان خویش ببینند اما امروز نه تنها سوریه را از دست داده اند بلکه می روند ترکیه را نیز از دست بدهند، گروههای تروریستی ماهیتی دارند که نمی توانند از اصل خویش دور شوند و این ماهیت هرازچندگاهی در ترکیه نمایان می شود.
دولت ترکیه و یا بهتر است گفته شود اردوغان با آتشی بازی کرد که نه تنها امروز دامن او را می سوزاند بلکه می رود بنیانهای اجتماعی این کشور را نیز بسوزاند ولی خواب اردوغان آنقدر عمیق و آمیخته به رویاهای سلطانی است که بعید است اینگونه کشتارها تغییری در روند سیاسیش ایجاد کند.