موضوع مهمی که آندو باید به همه ثابت کند

به گزارش بولتن نیوز؛ کارلوس کروش سرمربی تیم ملی برای ساختن تیمی که به جام جهانی رفت، نزدیک به سه سال زحمت کشید. او شب ها و روزهایش را در کنار کمک هایش در کمپ تیم های ملی سپری کرد تا تیمی پخته به جام جهانی بفرستد. نتیجه تلاش های او با صعود به جام جهانی مشخص شد، همینطور تساوی مقابل نیجریه و بازی خوب مقابل آرژانتین. کروش حالا تیم جدیدی ساخته است؛ تیمی که خوب می داند دوباره باید روزهایش را صرف آن کند. بازی خوب ایران مقابل گوام و هند، ملاک خوبی برای قضاوت نبود. همه منتظر بودند تا عیار تیم کروش را در بازی عمان ببینند. بازیکنان جوان ایران تصور می کردند تیم قدرتمندی ساخته اند اما تازه در بازی روز پنجشنبه گذشته بود که معلوم شد آنها نباید چندان مغرور باشند. اما ظاهرا کروش باید مشکلاتی را در تیمش حل کند، مشکلاتی که اگر حل نشود، می تواند نظم و انضباط را از تیم ملی بگیرد.

اول

اعتراض بیش بازیکنان به هم در بازی عمان، در تیم ملی بی سابقه بود. حداقل به یاد نداریم که در این چند سال، اینقدر بازیکنان به هم اعتراض کرده باشند. تا قبل از خداحافظی نکونام از تیم ملی، معمولا او بود که نکات را به بازیکنان منتقل می کرد و در زمین دستورات تاکتیکی می داد اما قاعدتا این وظیفه حالا به دوش تیموریان افتاده است. اما در بازی عمان معلوم بود که قرار نیست تیموریان این کار را انجام دهد. اعتراض بیش از حد بازیکنان به هم روی هر موقعیت عمان به خوبی نشان می داد که هرکس دوست دارد مشکل را به گردن دیگری بیاندازد. اعتراض ها چنین چیزی را نشان می داد. بی شک بحث زیاد در زمین تنها تمرکز بازیکنان را به هم می ریزد و گاهی به رابطه آنها هم در زمین و خارج از زمین ضربه می زند. این یکی از مشکلاتی است که کروش باید حتما آن را حل کند.

دوم

تیموریان کاپیتان است و باید به بازیکنان دستورات تاکتیکی را منتقل کند و هر جا لازم باشد تیم را رهبری کند. آندو اما هنوز بی تجربه است و نتوانسته به اندازه ای که کروش می خواهد، تیم را رهبری کند. در بازی عمان حتی بازیکنانی چون سید جلال و منتظری به آندو اعتراض هم می کردند. این زیاد اتفاق جالبی نیست.

سوم

وقتی سید جلال حسینی و پژمان منتظری اینقدر در زمین به هم اعتراض می کنند، از بازیکنان جوان چه توقعی می رود؟ آنها الگوی بازیکنان هستند و باید به تیم آرامش منتقل کنند. کروش از بازیکنان با تجربه تیم ملی راضی نیست. او می گوید جوان ها تازه آمده اند و بی تجربه هستند اما در مقابل توقع زیادی از با تجربه ها دارد.

چهارم

رهبری کردن بازیکنان در زمین نکته مهمی است که تیموریان باید یاد بگیرد. او شاید به دلیل دوستی بیش از حد و شوخی هایی که با بازیکنان دارد، هنوز در این امر موفق نبوده است. اما بازیکنی مثل اشکان دژاگه هم اگر کنترل شود، در زمین برای خود بازی می کند. وقتی تیم در شرایط بدی است، حتی با تجربه ترین بازیکنان احساسی می کنند باید خودشان تیم را نجات دهند. دژاگه هم بابت این تکروی ها کمی بازیکنان کناری اش را ناراحت کرد.