معاون ادارهکل شیلات لرستان گفت: آهن در اکثر آبهای شیرین وجود دارد و میتواند روی تخم نشست کند و سبب خفگی آن شود.
به گزارش بولتن نیوز، مهندس «مهرداد مرادی» اظهار کرد: جریان دائمی آب، اکسیژن مورد نیاز ماهی قزلآلا را تأمین کرده و مواد حاصل از سوخت و ساز فضولات و بقایای مواد غذایی را با خود میبرد.
وی با بیان اینکه بهطور نرمال سرعت جریان آب در کانالها نباید بیشتر از 5 - 2 سانتیمتر در ثانیه باشد، خاطرنشان کرد: قزلآلای بزرگ تا 20 سانتیمتر در ثانیه را نیز تحمل میکند.
مرادی ادامه داد: سرعت بالای جریان آب سبب صرف انرژی ماهیان برای مقابله با شدت جریان و حفظ تعادل و شناوری در آب میشود. همچنین کاهش بیش از حد جریان آب، ماهیها را با کمبود اکسیژن مواجه میکند و مواد دفعی و سمی موجود در استخر بهخوبی شسته نمیشوند. بهعبارت دیگر تهویه بهخوبی صورت نمیگیرد.
این کارشناس آبزیپروری با اشاره به تأثیر نور بر ماهی قزلآلا اظهار کرد: تابش مستقیم نور خورشید میتواند سبب خسارتهای ناشی از آفتاب سوختگی را بهدنبال داشته باشد و به همین جهت باید در پرورش متراکم در کارگاههایی که در ارتفاعات قرار گرفتهاند و آب آنها از نظر املاح فقیر هستند از تابش مستقیم نور جلوگیری کرد.
وی با بیان اینکه آبهای کدر از جنبههای مختلف نامناسب هستند و باید شفافیت تا کف استخر تأمین شده باشد، ادامه داد: افزایش کدورت آب در گرفتن غذا توسط ماهی، نقش منفی دارد.
مرادی یادآور شد: در برخی مزارع پرورش ماهی قزلآلا که محل تأمین آب آنها رودخانه است گل و لای و ذرات رس وارد شده به استخرهای پرورشی قابل مشاهده است. ذرات رس خیلی دیر در آب تهنشین شده و در مقدار بالای 20 گرم در لیتر برای ماهی خطرناک است.
این محقق افزود: ممکن است در دورهی زمانی کوتاه، ماهی آن را تحمل کند اما در دراز مدت باعث آسیب به آبششها شده که بر اثر تخریب آنها زمینه برای بروز بیماریهای ثانویه و رشد قارچ و باکتریها فراهم میشود.
وی خاطرنشان کرد: مواد معلق موجود در آب که عمدتاً شامل مدفوع و باقیمانده غذایی است ممکن است در کف استخر ته نشین شده و یا شکسته و در آب غوطهور شوند، این نوع بار آلودگی در سیستمهای مدار بسته به شدت حائز اهمیت است.
مرادی خاطرنشان کرد: برای ماهی قزلآلا، غلظت 20 - 25 گرم در لیتر مواد معلق در کوتاهمدت بیخطر بوده که غلظت 80 گرم در لیتر حداکثر توصیه شده مواد دفعی است.
معاون ادارهکل شیلات لرستان تصریح کرد: زی شناوران گیاهی و جانوری نیز از عوامل ایجاد کدورت در آب هستند که در آبهای رودخانهای بهعلت جریان آب اهمیت کمتری داشته و در استخرهایی با جریان کم مشکلآفرین هستند. سرب، جیوه، مس، روی، آهن و سایر یونهای فلزات حتی در غلظتهای خیلی کم برای ماهی مسمومکننده خواهند بود بهخصوص در آبهایی با سختی کم و هدایت الکتریکی پائین، سمیتر است.
به گفتهی وی، آهن در اکثر آبهای شیرین وجود دارد و میتواند روی تخم نشست کند و سبب خفگی آن شود.