اعتقاد به هویت مشترک عربی به سرانجام می رسد؟
دولت - ملت سازی در جهان عرب
در این یادداشت که به قلم سلیمان تنهادخت نگاشته شده است، نگارنده معتقد است: اشتراکات هویتی منطقه عربی بیشتر از آن است که بتوانند دست به تشکیل واحدهای مستقل بزنند و در عین حال اختلافات هویتی و تضاد منافع آنها نیز به قدری زیاد است که مانع از تشکیل یک حکومت مرکزی با تعریف مدرن در بسیاری از این قلمروها می شود.
گروه بین الملل: در یادداشتی تحت عنوان «دولت - ملت سازی در جهان عرب» که به قلم سلیمان تنهادخت نگاشته شده است، نگارنده معتقد است: اشتراکات هویتی منطقه عربی بیشتر از آن است که بتوانند دست به تشکیل واحدهای مستقل بزنند و در عین حال اختلافات هویتی و تضاد منافع آنها نیز به قدری زیاد است که مانع از تشکیل یک حکومت مرکزی با تعریف مدرن در بسیاری از این قلمروها می شود.
به گزارش بولتن نیوز متن این یادداشت به شرح زیر است:
یکی از مشکلات اساسی جهان عرب، تکمیل نشدن فرایند دولت-ملت سازی در بیشتر این کشورها در قرن اخیر هست. از یک نگاه منظور از دولت-ملت شدن این است که مهم ترین سطح تحلیل آن جامعه برای سنجش افعالَ، منافع ملی باشد. و مردم آن کشور احساس هویت واحد در مقابل مردمان دیگر کشورها بکنند. به نظر می آید این پدیده به دو علت رخ داده است:
1- دلایل زیرملی (Sub national)
2- دلایل فوق ملی (Super national)
------------
از جمله دلایل زیر ملی می توان به ارجحیت وفادارای ها محلی، قبیله ای، نژادی، مذهبی(در کشورهایی که اختلاف مذهب وجود دارد)، زبانی( در کشورهایی که اختلاف زبان وجود دارد) بر وفاداری به ملت است. در این حالت هر واحدی بیش از هر چیز به فکر خود است و برای خود حاضر به آسیب زدن به دیگران است و به غیر خودی ها اعتمادی ندارد. در چنین حالتی دولت مرکزی قوی قادر به شکل گیری نخواهد بود و هرج و مرج بر کشور غلبه خواهد کرد.
از جمله دلایل فوق ملی، می توان به این قضیه اشاره کرد که شاید منطقه عربی تنها پدیده در نوع خود در جهان باشد که با این که به یک زبان صحبت میکنند اما به 22 کشور تقسیم شده اند.(خلاف این موضوع وجود دارد. مثلا در کشور هند به بیش از 122 زبان بزرگ و 1500 زبان کوچک صحبت می شود) به نظر می آید هنوز در ضمیر مردم عرب فرو نرفته است که اینها کشورهایی جدا از هم هستند. یعنی در عین این که تعصبات شدیدی نسبت به هویت های جزئی خود دارند اما در عین حال هنوز به هویت مشترک عربی اعتقاد داشته و تعاملاتی بر این اساس با هم دارند. تصنعی و غیر اصیل بودن مرزهای بین این کشورها نیز خود نمکی بر این زخم است.
در واقع باید گفت که اشتراکات هویتی منطقه عربی بیشتر از آن است که بتوانند دست به تشکیل واحدهای مستقل بزنند و در عین حال اختلافات هویتی و تضاد منافع آنها نیز به قدری زیاد است که مانع از تشکیل یک حکومت مرکزی با تعریف مدرن در بسیاری از این قلمروها می شود.
هنوز در اصل این موضوع که دولت-ملت سازی به سبک وستفالی، لباس مناسبی بر قامت کشورهای عربی است جای شک است و الزما چنین چیزی بهترین راه نیست. اما معلق بودن در فضایی مبهم به مراتب منجر به وخیم تر شدن اوضاع میگردد.
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
