قراردادهاي جديد نفتي ايران با كشورها و شركت هاي خارجي كه بر اساس قانون اساسي بايد با تصويب مجلس همراه باشد اكنون در اوج پنهان كاري وزارت نفت بي اذن و اطلاع مجلس نهايي شده و به جاي بحث درباره آنها در بهارستان، سالن هاي مجلل حاشيه رود تيمز محل مذاكره قرار گرفته است.
گروه اقتصادی - در حالي كه مجلس به عنوان نماد قانونگذاري كشور هنوز از جزييات مدل جديد قراردادهاي نفتي ايران بي اطلاع است رفت و آمدها ميان ساختمان طالقاني و هتل پارك پالاز وستمينستر لندن براي اختصاص تعدادي از لوكس ترين سوئيت هاي اين هتل آغاز شده است تا
سياه ترين شهر در حافظه تاريخي صنعت نفت ايران، ميزبان رونمايي از مدل جديد قراردادهاي نفتي شود.
به گزارش بولتن نیوز، در حالي كه بسياري از نمايندگان مجلس از جزييات مدل جديد قراردادهاي نفتي ايران اظهار بي اطلاعي كرده و اين گمان به وجود آمده است كه وزارت نفت قصد دارد بي اذن مجلس ، كشور را در برابر عمل انجام شده قرار دهد رفت و آمدهاي تازه اي براي رزرو تعدادي از اشرافي ترين اتاق هاي هتل بزرگ پارك پالاز وستمينستر در محله اعياني لندن براي اقامت اعضاي ايراني همايش رونمايي از قراردادهاي نفتي آغاز شده است.
بر اساس اطلاعات خبرنگار ما، قرار است تعدادي از لوكس ترين اتاق هاي اين هتل اشرافي در حالي كه نرخ هر شب اقامت در آن حداقل 280 پوند است براي اعضاي ايراني كميته بازنگري قراردادهاي نفتي رزرو شود تا در نهايت " فرصت هاي جديد سرمايه گذاري در نفت ايران" در سياه ترين شهر تاريخ نفتي ايران رونمايي شود.
در همين حال طي ماه هاي گذشته انتقادهايي نسبت به محل برگزاري اين كنفرانس در داخل كشور مطرح شده بود و تقريبا هيچ پاسخ قانع كننده اي از سوي طراحان قراردادهاي جديد نسبت به چرايي انتخاب لندن ابراز نشده است، در همين حال سيد مهدي حسيني مبدع قراردادهاي پرحاشيه باي بك یا بیع متقابل و قراردادهاي جديد در گفت و گو با يك نشريه نفتي با ادبياتي عجيب به ماست مالي كردن دلايل انتخاب لندن به عنوان شهر محل رونمايي از قراردادهاي جديد پرداخته است.
او در اين مصاحبه و در پاسخ به پرسشي در اين زمينه گفته است: "چرا اصلا رفتيم ژنو مذاكره هسته اي كرديم؟ چرا رفتيم وين؟ چرا مي رويم سازمان ملل؟ " فرافكني سيد مهدي حسيني با اين ادبيات عجيب در حالي است كه تقريبا هر كودك دبستاني مي داند شهرهاي وين و ژنو در ادبيات سياسي جهان به عنوان شهرهاي بي طرف و مناسب براي مذاكره طرف هاي داراي اختلاف معروف هستند و سازمان ملل هم كاركردي فرااقتصادي و جهانشمول دارد، ضمنا اصل مقايسه مدل جديد قراردادهاي نفتي ايران كه در آن مي خواهيم فرصت هاي سرمايه گذاري در نفت ايران را معرفي كنيم با مذاكرات هسته اي كه بحث بر سر يك اختلاف فني حساس و معامله با قدرت هاي جهان بر سر تحريم ها است؛ تفاوتي از زمين تا آسمان است .
سيد مهدي حسيني در همين مصاحبه مي گويد: "بسياري از بزرگان نفتي دفترشان در همان لندن است و حضور در كنفرانس برايشان آسان است"!
با تفسير گفته هاي اين طراح قراردادهاي جديد، ايران قرار است به درب دفتر بزرگان نفتي جهان برود و طرح هاي خود را معرفي كند، اما در كجاي دنيا رسم است كه كارفرمايي با دست پر و با داشتن بزرگترين دخاير توامان نفتي و گازي جهان، راهي كوچه به كوچه شهر بدنام لندن در تاریخ نفت شود و قراردادهاي خود را عرضه كند؟
در هيچ كجاي جهان مرسوم نيست كه كارفرما، فهرست فرصت هاي سرمايه گذاري اش را در دست گرفته، در شهر بگردد و فرصت هاي درآمدزايي را براي صاحبان سرمايه و پيمانكاران عرضه كند.
انتحاب لندن به عنوان يك شهر خارجي براي رونمايي از قراردادهاي جديد نفتي در گام نخست يك ننگ براي ديپلماسي انرژي ايران است و اينكه با عدم انتخاب يك شهر ايراني به عنوان محل برگزاري كنفرانس، اولين گام موثر براي رساندن پيام قدرت و استقلال نفتي ايران با ناكامي مواجه شد، با اين وصف فقط مي توان گفت سرنوشت ثروت ملي ايران را در دستان اين بازيگران بخير كند.
اين كه رونمايي از مدل جديد قراردادهاي نفتي ايران را (كه خود محتويات آن هم محل نقد و حاوي خطرات و آسيب هاي زيادي است) در شهر لندن قرار دهيم در حالي كه اين شهر در تاريخ صد و هفت ساله نفت ايران بدنامترين شهر و يادآور سياه ترين دوران استعمار اقتصادي است مي تواند حاوي پيام ختم شدن همه راه ها به لندن در استراتژي جديد ژنرال ها باشد!
هرچند در اين ميان تعداد مديران دوپاسپورتي در نفت ايران كم نيست و بر اساس شنيده ها محل اقامت برخي از بستگان مديران موثر نفتي هم شهر لندن است و اين انتخاب خود مي تواند دست مايه اي براي " تجديد ديدار" باشد!
قراردادهاي جديد نفتي ايران با كشورها و شركت هاي خارجي كه بر اساس قانون اساسي بايد با تصويب مجلس همراه باشد اكنون در اوج پنهان كاري وزارت نفت بي اذن و اطلاع مجلس نهايي شده و به جاي بحث درباره آنها در بهارستان، سالن هاي مجلل حاشيه رود تيمز محل مذاكره قرار گرفته است.
سئوال اينجاست كه آيا اصفهان و شيراز و اهواز و تهران و کیش نمي توانست ميزبان اين كنفرانس باشد؟ آيا در ميان اين همه شهر نفتي و غير نفتي ايران محلي براي رونمايي از اين قراردادها پيدا نشد؟ آيا با آمدن خارجي ها به ايران براي شركت در اين كنفرانس پيام عزت و استقلال نفتي ايران به جهان مخابره نمي شد؟
از اين پس موضوع قراردادهاي نفتي جديد را در قالب يك پرونده خبري ويژه در اين سايت دنبال كنيد هرچند اميدواريم با هوشياري به موقع مسئولان، دام لندن از مسير صنعت نفت ايران برچيده شود.