« تعبیر وارونه یک رویا » یا تصویر وارونه یک حقیقت؟!

گروه سینما و تلویزیون: «تعبیر وارونه یک رویا یا تصویر وارونه یک حقیقت؟!» عنوان یادداشتی است که رضا سیف پور،‌ مدرس دانشگاه نگاشته و در آن با بیان اینکه امروزه تولید سریال های جذاب یکی از شیوه های مهم و مورد توجه در انتقال پیام در عصر رسانه ها است،‌ معتقد است: در « تعبیر وارونه یک رویا » بیش از هرچیز ضعف متن خودنمایی می کرد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر است:

به تازگی پخش سریال « تعبیر وارونه یک رویا » به کارگردانی فریدون جیرانی از شبکه اول سیما پایان یافت. سریالی که اگرچه توانست مخاطبین بسیاری را با خود همراه سازد اما بعید به نظر می رسد در دست یابی به اهداف خود و یا حتی تامین مقاصد سفارش دهندگان احتمالی چندان موفق بوده باشد . امروزه تولید سریال های جذاب با فضای ملودرام که مخاطبین بیشتری را با خود همراه می کند یکی از شیوه های مهم و مورد توجه در انتقال پیام در « عصر رسانه ها » محسوب می شود . سریال ها با توجه به گسترش روز افزون مخاطبین تلویزیون و بدلیل امکان حضور مستمر در سبد رسانه ای خانواده ها که همراهی بیشتر مخاطب را به همراه دارد ، می تواند ابزار مناسبی برای انتقال و یا تثبیت « پیام » در جامعه باشد به شرط آنکه این « پیام » به درستی هدف گذاری شده و از ابزار مناسبی برای به تصویر کشیدن آن استفاده شده باشد. متاسفانه باید بگوییم « تعبیر وارونه یک رویا » علی رغم برخورداری از تیم قوی بخصوص کارگردانی نام آشنا نتوانست آنگونه که باید از این مهم بهره گیرد.

در « تعبیر وارونه یک رویا » بیش از هرچیز ضعف متن خودنمایی می کرد. منطق داستانی در فیلمنامه به شدت مغشوش و ضعیف بود بطوریکه در نهایت نه تنها عوامل جاسوسی بیگانه در پروژه ای بسیار مهم و پیچیده یعنی آسیب رسانی به فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی، بسیار ساده لوح جلوه داده شدند بلکه توانایی نظام اطلاعاتی و ضد جاسوسی کشور نیز آنگونه که باید به تصویر کشیده نشد. واقعیت امر این است که سربازان گمنام امام زمان (عج) سالهاست که عاشقانه از این مرز و بوم دفاع نموده اند و صدها پروژه خرابکارانه را آنگونه در نطفه خفه کرده اند که علی رغم حضور ایران اسلامی در بحرانی ترین منطقه جهان ، همچنان خاک ایران به امن ترین منطقه در خاورمیانه تبدیل شده است. هنوز هیچکس پروژه دقیق اطلاعاتی را که باعث شد فردی مثل «ریگی» دستگیر شود فراموش نکرده است و واقعیت این است که فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشور ما نیز به مدد اینگونه افراد جان برکف بود که توانست به بالاترین موفقیت ها دست یابد و اگرچه حوادث تلخی را هم به خود دید اما در مقابل آن همه هجمه این کمترین آسیب ها بود. با این وجود «تعبیر وارونه یک رویا» نتوانست این «حقیقت» را آنگونه که باید برای مخاطبین «تعبیر» کند تا آنجا که بخصوص در قسمت پایانی، فیلمنامه به فیلم های دسته دوم دزد و پلیس غربی پهلو می زند و پرونده ای با آن درجه حساسیت به یک موضوع فردی تقلیل می یابد که نهایتا با شلیک چند گلوله پایان می یابد! و بدون شک این تامین کننده هدف اصلی سریال یعنی ارتقای حس امنیت و عزت در مخاطبین نبود.

اگر چه به نظر می رسد صدا و سیما در این سریال به لحاظ جذب مخاطب تا حد زیادی موفق بود اما وجود آن همه نام های آشنا و در راس همه آنها جیرانی توقعات مخاطبین را بالا برده بود. به نظر می رسد در اینگونه برنامه ها نقش « مشاورین رسانه ای » بسیار حائز اهمیت است. پیشنهاد می شود در تولید سریال هایی از این دست حضور مشاورین جدی تر تلقی شود و این افراد از میان کسانی برگزیده شوند که علاوه بر تسلط کامل بر وجوه مختلف سوژه از آشنایی کامل به رسانه نیز برخوردار باشند. امروز رسانه عهده دار انتقال مفاهیم و پیام هاست و هر گونه خدشه در فرآیند انتقال پیام اثرات بلند مدتی در ذهن مخاطبین برجای میگذارد و متاسفانه به نظر می رسد « تعبیر وارونه یک رویا » در این حوزه چندان موفق ظاهر نشد. البته در باب این سریال خیلی بیش از این میتوان صحبت کرد. از جمله شخصیت پردازی های نه چندان قوی و بخصوص شخصیت هایی که در نیمه راه رها شدند و بودن یا نبودنشان کمکی در اصل داستان نکرد با این وجود به نظر می رسد در این سریال خاص بیش از همه باید بر هدفگذاری و ناکامی خالقان اثر در دست یابی به اهداف ، به جهت عدم توجه کافی به « متن » تاکید نمود.

انتهای پیام/