با اینکه یکی، دو روزی از انتخاب بهترینهای لیگبرتر در دوره چهاردهم میگذرد اما هنوز بر سر این انتخابها بحثهای داغی صورت میگیرد.
به گزارش بولتن نیوز، هنوز مشخص نيست چطور برخي از انتخابها شكل گرفت و چه كساني و با چه منطقي آراي خود را ارائه دادهاند. يكي از مهمترين مباحث بر سر انتخاب مهدي طارمي به عنوان بهترين مهاجم ليگ چهاردهم است. باور و هضم اين شرايط و اين انتخاب از سوي هر كس باشد، سخت است.
چطور ممكن است يك نفر بين اين همه مهاجم خوبي كه در ليگ كشورمان داشتيم، برود و به مهدي طارمي رأي بدهد. نه اينكه طارمي مهاجم بدي است و كمترين شانس را براي بهدست آوردن اين عنوان نداشت، بلكه شرايط انتخاب او به عنوان بهترين مهاجم ليگ درست نبود. بدون تعارف بايد گفت طارمي از زماني توانست خودش را به اهالي فوتبال ثابت كند كه در هفته پانزدهم و در حالي كه نيمفصل به اتمام رسيده بود، به عنوان يار تعويضي مقابل استقلال به ميدان رفت و توانست روي گل دوم سرخپوشان تأثيرگذار باشد. در نيمفصل دوم نيز در تمام بازيها به ميدان نرفت و نميتوانيم با اين شرايط، بگوييم طارمي بهترين مهاجم ليگ چهاردهم بود. آن هم در شرايطي كه مهاجماني بهتر از او را در ليگ داشتيم.
مثلاً همين ادرلوسيانو ادينهو. اين بازيكن برزيلي براي تراكتورسازي تبريز همه كار انجام داد. او 20 گل زد و آقاي گل ليگ شد، گلزنيهايش تداوم داشت و جدا از گلهايي كه ميزد، در دادن پاس گل و گرفتن پنالتي از حريفان نيز عملكرد بينظيري داشت. همچنين به راحتي ميتوانست داور را مجاب كند تا به بازيكنان تيمهاي مقابل اخطار يا كارت قرمز نشان دهد. ادينهو مهاجمي كامل بود كه سرعت، تكنيك، آمادگي بدني و شم گلزني را با هم به زمين بازي ميبرد و همين كه آقاي گل ليگ شد نيز نشان ميدهد بهترين بازيكن كل فصل بود اما مسئولان سازمان ليگ در اقدامي عجيب، رأي به انتخاب مهدي طارمي جوان دادند.
اين مهاجم بوشهري و جوان، دوست ندارد زياد وارد حاشيه شود اما همين كه با چنين عنواني توانسته يكي از برترينهاي ليگ چهاردهم لقب بگيرد، باعث تعجب شد و اين قضايا ميتواند ناخواسته، طارمي را وارد حواشي كند. حتي بايد اين را نيز باور كرد كه سجاد شهباززاده مهاجم آذريزبان استقلال نيز در طول فصل چهاردهم عملكردي بهتر از طارمي داشت.
شهباززاده در نيمفصل اول وقتي به عنوان مهاجم نوك در استقلال به ميدان رفت، توانست گلهاي حساسي بهثمر برساند و حتي در دربي نيز گلزني كرد اما در نيمفصل دوم، كادرفني آبيپوشان اقدام به خريد يك مهاجم پا به سن گذاشته به نام غلامرضا عنايتي كرد تا شانس بازي را از شهباززاده در پست اصلياش بگيرد. اين شرايط باعث شد مهاجم جوان استقلال يك خط عقبتر رفته و عملكرد درخشانش به خاطر كاهش تعداد گلهاي زده، كمرنگ جلوه داده شود. حداقل اينكه در مقايسه با طارمي، شهباززاده بيشتر و مؤثرتر بازي كرده بود. تعارفهاي معمول و تعصبات رنگي را كنار بگذاريم، طارمي در طول فصل چقدر بهتر از ادينهو يا شهباززاده بود؟
چرا ما حتي مهاجمان تيمهاي ديگر كه انصافاً خوب كار كردند از جمله مهدي شريفي، كاوه رضايي، آلويس نانگ و.... را فراموش كردهايم؟ آنها بهتر بودند يا طارمي؟ اين انتخابهاي غلط است كه زمينهساز مسائل ديگر در فوتبال ما ميشود. طارمي حالا بهترين مهاجم ليگ چهاردهم شده، آيا اگر جنبه اين انتخاب را نداشته باشد، در فوتبالش تأثير بد نميگذارد؟ سازمان ليگ در فصل گذشته نيز به اشتباه، اقدام به انتخاب محمد عباسزاده به عنوان پديده ليگ آن هم با 27 سال سن(!) كرد و ديديم كه عباسزاده ديگر نتوانست خودش را در زمين بازي پيدا كند و به بازيكني «هميشه در حاشيه» بدل شد.