تفکرات مسلحانه از یک سو و ناتوانی گروههای چون حزب دمکرات کردستان ایران سبب انزوای آنها شده است؛ این انزوا تا بدانجا پیش رفته است که امروز افرادی معدود در اردوگاهها در حسرت داشتن یک کارت شناسایی باقی بمانند اما رهبران این گروهها به بهانه مبارزه اوقات خود را در سواحل آمریکا پشت سر بگذارند.
گروه بینالملل: نزدیک به دو ماهی است که حزب منحله دمکرات کردستان ایران به رهبری مصطفی هجری تمام تلاش خود را به کار بسته است تا در لوای میارزه با جمهوری اسلامی ایران سیاستهای سرویس های امنیتی برخی از کشورهای همسایه را در مقابل مبلغی اندک پول پیاده کند.
به گزارش بولتن نیوز ، این تحرک حزب دمکرات کردستان ایران با اعزام کردن نیرو به مرزهای غربی کشورمان شروع شد و در اولین حضور این نیروها در مرز در نتیجه درگیری با نیروهای پ.ک.ک یکی از نیروهایش کشته شد و چند تن دیگر مجروح شدند.
سروصدای این گروه بلند شد که داد و بیداد ما می خواهیم مبارزه کنیم نمی گذارند و عوامل ایران اجازه تحرک به ما نمی دهند.
این اقدام حزب هجری به این دلیل بود که کردها در ترکیه سرگرم انتخاباتی جدی برای پایان دادن به سلطه گری اردوغان بودند.
آنها استدلالشان این بود که با این اقدام آرای کردها در ترکیه به صندوق حزب عدالت و توسعه ریخته شود. البته نه این اقدام بلکه دعوت سران عشایر به پیوستن به حزب عدالت و توسعه راه به جایی نبرد و حزب خلقهای دمکراتیک موفق شدند اکثریت آرای مناطق کردنشین ترکیه را بدست بیاورند.
این سرآغاز شکست بزرگی برای گروههایی بود که تمام توپهایشان را در سبد اردوغان گذاشته بودند.
از جمله این گروهها همین هجری و حزبش بود که فکر می کردند می توانند بالانس سیاسی را در ایران و ترکیه به نفع اردوغان تغییر دهند.
در پی این شکست مصطفی هجری راهی آمریکا شد تا به نیروهایش چنین نشان دهد که می خواهد آمریکاییها را متقاعد کند تا با ایران به توافق نرسند چرا که ایران حقوق همه را نقض کرده است و دشمن همه منطقه است.
از سوی دیگر می خواست بگوید که نیروهایش را در مرز مستقر کرده است و اگر کمک کنند می توانند ارتفاعات کیله شین را به کنترل خود در بیاورند.
وقتی این سیاستها ره به جایی نبرد او به کنار دریا رفت تا در کنار سواحل آمریکا به فکر مبارزه با ایران باشد.
در همین حال در پی مذاکرات حزب دمکرات کردستان ایران و پ.ک.ک بعد از 3 دور گفتگو به این نتیجه رسیدند که نیروهای حزب دمکرات اگر می خواهند مبارزه کنند می توانند از مرز ایران استفاده کنند.
حال حزب منحله دمکرات کردستان ایران که می خواست از آرای کردها در ترکیه به نفع حزب خلقهای دمکراتیک بکاهد باید وارد عملیات علیه ایران شود.
اما این بار آنها دست از پا درازتر باید برگردند چون توافقات امنیتی اقلیم با جمهوری اسلامی ایران این اجازه را به آنها نمی دهد حتی اگر هم اجازه دهد با چند ده نفر نیرو شاید تنها بتوانند از ارتفاعات کیله شین مراقبت کنند و بس.
همزمان با ادامه مذاکرات ایران با کشورهای غربی در خصوص مسائل هسته ای بیانیه ای منتشر کرده اند که گویا این توافق بر علیه مردم کرد در ایران است و ایران اگر به توافق برسد حقوق کردها را در ایران نادیده خواهد گرفت.
تفکرات مسلحانه از یک سو و ناتوانی گروههای چون حزب دمکرات کردستان ایران سبب شده است این گروهها امروز به عنوان گروههایی شکست خورده در صحنه باشند.
شنای این گروهها برخلاف واقعیات منطقه سبب شده است تا این گروهها هر روز بیشتر منزوی شوند.
این انزوا تا بدانجا پیش رفته است که امروز افرادی معدود در اردوگاهها در حسرت داشتن یک کارت شناسایی باقی بمانند اما رهبران این گروهها به بهانه مبارزه اوقات خود را در سواحل آمریکا پشت سر بگذارند.
البته طبیعی است هزینه این گشت و گذار هم با خون نیروهایی تامین می شود که برای تامین اهداف سیاستهای امنیتی سرویس های جاسوسی قربانی می شوند.
این گروه که تا دیروز دم از مبارزه می زد حتی یارای مقاومت یک ماهه در بهترین فصل سال در ارتفاعات را ندارد وای به روزی که سوز سرما آنها را قربانی کند.
اردوگاه نشینی و جیره خوری سبب شده است این گروهها دیگر نتوانند امورات روزانه خود را نیز انجام دهند.
انسانهایی بدون هیچ هویت شناسایی، فساد و روابط غیر مشروع در میان خانواده ها، جیره خوری و عامل دست سرویس های جاسوسی سبب شده است شخصیت این گروهها هر روز بشکند.
رهبرانی زیاده خواه که با جان و ناموس نیروهایشان برای ماندن خود بازی می کنند. واقعیت این است که این گروههای تروریستی به پایان راه رسیده اند.
یک کرد غیرتمند هیچ وقت به میهن خود خیانت نمی کند
ایران همانند صخره ای است حتی ارباب آن ها (آمریکا ) اگر با آن برخورد نماید درهم شکسته خواهد شد چه رسد به این چند جوجه مزدور