پرخاشگری کودکان برای خواسته‌هایشان است

وی با بیان این‌که ممکن است گاهی اوقات رفتار پرخاشگرانه با جرأت‎ورزی در کودکان و نوجوانان اشتباه گرفته شود، افزود: جرأت‎ورزی روشی است که کودک بتواند به‌وسیله آن رفتار از حقوق خود دفاع کند و یا آمال و آرزوهای خود را بیان کند که این مهم ناپسند نیست چنانچه به شکل درستی هدایت شود.

نظری گفت: افرادی که در دوران کودکی پرخاشگری زیادی دارند در بزرگسالی هم این حالت را دارند، البته در سنین ابتدایی تفاوتی بین پرخاشگری، میزان شدن و نوع آن در دختران و پسران وجود ندارد اما پس از آن در پسران این مهم بیشتر می‎شود و میزان بروز پرخاشگری در جنس مذکر بیشتر می‎شود.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان ادامه داد: روش و هدف پرخاشگری در کودکان و در سنین پایین‎تر برای رسیدن به خواسته‎هایشان(گرفتن اسباب‎بازی) است اما با افزایش سن ممکن است هدف پرخاشگری آزار و اذیت دیگران باشد.

وی افزود: علل پرخاشگری گوناگون است و به عواملی از جمله تربیت والدین، رفتار والدین با هم، برنامه‎های تلویزیونی و... بستگی دارد و به‌عنوان مثال چنانچه والدین دستورات خود را با تحکم و پرخاشگری اجرا می‎کنند کودک هم برای رسیدن به اهداف خود از این روش استفاده می‌کند.

نظری گفت: خانواده پرتنش پرخاشگری را در فرزندان خود تقویت می‎کند، کودک از صحنه‎های خشن یک برنامه تلویزیونی الگوبرداری می‎کند.

این روانپزشک با اشاره به این‌که ویژگی‎های ذاتی، مغزی و ژنتیکی برخی افراد را در لیست پرخاشگری و خشونت قرار می‎دهد، تصریح کرد: جدایی، بیماری و مرگ والدین، تولد یک خواهر یا برادر در فاصله سنی کم و اذیت و آزار کودک توسط همسالان در مدرسه، جا به جایی منزل و مشکلات اقتصادی می‎تواند عامل پرخاشگری باشد.

وی افزود: حتی کودکی که از لحاظ ظاهری دچار نقص است این نقیصه می‎تواند به پرخاشگری در او منجر شود.

این دانشیار روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان خاطرنشان کرد: مشاهده رفتارهای پرخاشگرانه در والدین، همسالان و رسانه‎ها روی رفتار کودکان اثر می‎گذارد.

نظری یادآور شد: استفاده از بازی‎های خشن کامپیوتری رفتارهای پرخاشگرانه را تشدید می‎کند، برخی اوقات کودک برای رسیدن به اهداف و آرزوها شرطی می‎شود.