راز و رمزهایی در خرید اسباب بازی کودک که باید بدانید

به گزارش بولتن نیوز،همان طور که از کلمه «اسباب بازی» مشخص است، اسباب بازی وسیله ای برای بازی کودکان است، اما سوال اینجاست که آیا اسباب بازی مفهوم و کاربرد واقعی اش را برای کودکان دارد یا تنها نوعی وقت کشی و برای سرگرم کردن کودکان محسوب می شود؟

کودک از 6 ماهگی مفهوم اسباب بازی را می فهمد

از لحاظ علمی ثابت شده ست که حتی قبل از سن یک سالگی باید برای کودکان اساب بازی تهیه کرد. کودکان بین سن 9 تا 12 ماهگی به اسباب بازی علاقه مند هستند و حتی قبل از 6 ماهگی اگر اسباب بازی را در دست کودک بدهید او بی تفاوت به آن نگاه نخواهدکرد و آن را به سمت چشم هایش می برد و بعد با دستش تکان می دهد. در این سن او وارد مرحله حسی حرکتی می شود که آغاز آن از سن یک سالگی است.

یعنی کودک اشیای پیرامون خود را حس می کند و با حرکت به آن پاسخ می دهد. در عصر حاضر تنوع اسباب بازی ها بسیار زیاد است و گاهی والدین تصور می کنند اگر نتوانستند اسباب بازی خاصی را برای فرزندشان تهیه کنند در حق کودک کوتاهی کرده اند و گاهی این تصور غلط در والدین وجود دارد که نخریدن اسباب بازی گران برای فرزندشان نوعی قصور محسوب می شود در حالی که اصلا این طور نیست. والدین باید توجه کنند که گران بودن اسباب بازی به معنای بهتر بودن آن نیست.

انتخاب اسباب بازی به تناسب سن کودک

بین 1 تا 2.5 سالگی باید دنبال خرید اسباب بازی هایی بود که یکپارچه و منفعل باشند یعنی خودحرکتی نباشند (مانند اتومبیل هایی که با باتری کار می کنند یا اسباب بازی های کوکی) تا کودک بتواند خودش باعث حرکت اسباب بازی اش شود. حتی استفاده از اسباب بازی هایی که خودحرکتی است مانند آدم آهنی یا اتومبیل های خودکار ممکن است در سن پایین باعث وحشت کودکان شود.

دهان کودک آزمایشگاه او است

اغلب این سوال برای والدین پیش می آید که اگر کودک اسباب بازی اش را به دهان ببرد کار غیرمعقولی است یا خیر؟ پاسخ منفی است. کودکان تا اواخر یک سالگی هر وسیله اسباب بازی مانندی را به دهان می برند. ضرب المثلی هم وجود دارد که می گوید: «دهان کودک آزمایشگاه او است» که اشاره به همین موضوع دارد.

به همین دلیل باید روی نظافت و پاکیزگی اسباب بازی کودکان قدری احتیاط کرد البته نه آنقدر وسواس به خرج دهیم که هر لحظه دنبال شستشوی اسباب بازی های کودکمان باشیم. چون تنها کودک شما به صورت اختصاصی از اسباب بازی ها استفاده می کند و طبیعتا اتاق کودک هم مکان تمیزی است و احتمال آلودگی اسباب بازی ها کمتر است. با این وجود باید حد اعتدال را در پاکیزگی اسباب بازی های کودک نگه داشت.

اسباب بازی نباید تولید خطر کند

تا سن 2.5 سلاگی اسباب بازی ها نباید قطعات کوچک جداشونده داشته باشند چون احتمال ورود قطعات آن به داخل دهان کودک زیاد است چون همان طور که گفتیم کودک در این سن میل اسباب بازی را به دهانش ببرد. ممکن است با یک سرفه کودک، قطعه کوچکی از اسباب بازی به داخل ریه اش برود که این خطر اسپیراسیون نام دارد. متخصصان اطفال و گوش و حلق و بینی بیشتر با این اتفاق سروکار دارند.

این نوع اسباب بازی های جداشونده گاهی خطرات جدی ای برای کودکان به وجود می آورند اما از سن 3 سالگی به بعد این خطرات کم می شود. در این سن می توان اسباب بازی هایی برای کودک تهیه کرد که اتوماتیک باشند. صدای اسباب بازی باید به گونه ای باشد که باعث ایجاد حرکات حسی مناسب در کودک شود. صداها نباید ناهنجار و خیلی بلند باشد چون هم باعث ایجاد خشونت در کودک می شود و هم در سنین بالا دچار ضعف شنوایی خواهدشد. والدین باید مراقبت باشند که سراغ اسباب بازی هایی نروند که باعث ایجاد خطر می شود. یعنی ابزاری نباشد که کودک به واسطه آن بتواند به همسالان خود آسیب برساند و ایجاد خطر کند مانند شمشیرهای تیز یا هفت تیرهایی که دارای گلوله های پران است.

جنسیت و اسباب بازی

در خرید اسباب بازی باید به جنسیت کودکان نیز توجه و متناسب با جنسیت آنها اسباب بازی مناسب را تهیه کرد. انتخاب اسباب بازی به دلیل فرهنگ خاص هر کشور و جنسیت متفاوت است و کودکان اغلب خود به خود اسباب بازی ها را انتخاب می کنند. برای مثال دختران بیشتر از عروسک های دخترانه استقبال می کنند و پسرها به اتومبیل، شمشیر و اسباب بازی هایی که نماد یک قهرمان برایشان است بیشتر تمایل دارند.

گاهی اوقات نوعی اسباب بازی به عنوان مدروز مطرح و در بازار اسباب بازی بسیار رایج می شود. توجه به این الگوهای روز هم چندان اشکالی ندارد و خوب است به آن توجه کرد. چون بعضی از قهرمان های انیمیشن های کودکان در تلویزیون زیاد نشان داده می شود و براساس آن اسباب بازی آن هم ساخته می شود، کودکان دوست دارند مانند آن را داشته باشند. آنها با داشتن این اسباب بازی ها توجه همسالان خود را جلب و در اصطلاح با داشتن آن احساس غرور می کنند.

دخترانی که شمشیربازی دوست دارند

ممکن است در یک خانواده فرزند دختر دنبال اسباب بازی های پسرانه باشد. ممکن است علت این باشد که در خانواده به جنسبت مردانه ارزش بیشتری داده می شود یا شاید خود کودک به این نوع اسباب بازی ها علاقه داشته باشد. اگر خانواده ها با چنین موضوعاتی روبرو شدند بهتر است آن را با یک مشاور مطرح کنند اما نباید چندان حساسیت به خرج دهند. هرچقدر سن کودک بالاتر برود و به پیش دبستانی نزدیک شود تمایل بیشتری به اسباب بازی هایی از نوع رایانه نشان خواهدداد.

فرزندان باید معنای محرومیت را حس کنند

عده ای از والدین گویی وظیفه خود می دانند که هر زمان از کنار یک فروشگاه اسباب بازی رد شدند یک اسباب بازی برای فرزندشان بخرند و این را افتخار خود می دانند که اتاقی پر از اسباب بازی برای فرزندشان تهیه کرده اند. این رفتار درست نیست چون فرزند شما باید معنای محرومیت از اسباب بازی را نیز تجربه کند. او باید درک کند که هر زمان از یک فروشگاه اسباب بازی رد شد نباید اسباب بازی خاصی را از والدینش بخواهد و والدین خوب به این معنا نیست که به محض نیاز به یک اسباب بازی خاص، آن را برای فرزندشان تهیه کند.

سیستم ستاره طلایی

از اسباب بازی می توان به عنوان جایزه استفاده کرد. برای مثال به فرزندمان قول بدهیم که هر زمان نمره 5 درسش از 18 بالاتر بود، یک ستاره طلایی به او بدهیم و وقتی تعداد این ستاره ها به 5 رسید اسباب بازی موردعلاقه اش را برایش تهیه کنیم. یادمان باشد هرچقدر سن فرزندمان بالاتر رفت اسباب بازی باید پیچیدگی بیشتری داشته باشد و نحوه دادن آن به فرزند نیز پیچیده تر است چون سطح انتظارات فرزندان با بالاتر رفتن سن بیشتر خواهد شد.

 
منبع : zendegimosbat.ir