یکسری اتفاقات باعث میشود تا دلمان برای کشور و انقلاب بسوزد و به همین دلیل نمیتوانیم سکوت کنیم. به ما در رژیم گذشته تندرو و افراطی میگفتند، چون با تندوری دنبال خشکاندن ریشه طاغوت بودیم که الحمدالله همینطور هم شد. اما الان اعلام دلواپسی میکنیم، چون واقعاً دلواپسیم و نگران این هستیم که خدای ناکرده ارزشهای انقلاب حاشیهنشین نشوند. به همین دلیل نمیدانم چرا اصرار دارند تا ما را تندرو بنماند.
واقعا دفاع از آرمانهای نظام و انقلاب تندروی است؟ در شرایطی که از در و دیوار ممکلت مشکل میبارد و مردم گرانی را با تمام وجود احساس میکنند، چطور میتوانیم ساکت باشیم و چیزی نگوییم؟ از همینجا اعلام میکنم که هر کاری انجام بدهند و هر اسمی روی ما بگذارند هم ساکت نمینشینیم تا اینکه شرایط بهتر شود. آنهایی که نمیتوانند نظرات ما را تحمل کنند، بهتر است به جای انگِ تندروی زدن، بروند و مشکلات را کم کنند. به عنوان مثال اینکه گرانی است و بیکاری مردم را اذیت میکند، باید دغدغه باشد و چارهاندیشی شود.
اما این دلیل نمیشود نسبت به حضور افرادی که کارنامههای آنچنانی دارند، بیتفاوت بود. ایکاش آقای رئیسجمهور در انتخابهایش بیشتر دقت کند و توصیههای مجلس را جدی بگیرد تا این همه حرف و حدیث درباره دولتیها به وجود نیاید. اصلاً وقتی این همه حرف و حدیث درباره برخی از چهرهها هست، چه اشکالی دارد دولت با چند تغییر، مسأله را حل کند تا بلکه آرامش به جامعه برگردد؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com