حسین قندی روزنامه نگار، استاد رشته علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس روزنامه نگاری، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از آمریکا در رشته مدیریت بین الملل، متولد اسفند 1330 در سبزوار و بزرگ شده تهران بود.
گروه اجتماعی -حسین قندی مرد تیترهای مطبوعات ایران در گذشت.
به گزارش بولتن نیوز، مهارت قندی، استادی در انتخاب تیتر در روزنامه های کشور بود.
مرد تیترهای ایران حدود ساعت ٤ بعدازظهر امروز ٣ اردیبهشت ٩٤ فوت کرد.
اين استاد ارتباطات و روزنامه نگاري كه به آلزايمر مبتلا شده بود، از مدتي پيش بر اثر سكته مغزي به كما رفته بود.
حسین قندی روزنامهنگار، استاد رشته علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس روزنامهنگاری، فارغالتحصیل کارشناسی ارشد از آمریکا در رشته مدیریت بینالملل، متولد اسفند ۱۳۳۰ در سبزوار و بزرگ شده تهران است. ویژهترین مهارت استاد حسین قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی میدانند. او از جمله روزنامهنگارانی است که بسیار بر اخلاق روزنامهنگاری تاکید میکرد.
او از اوایل دهه ۵۰ تا اوایل دهه ۹۰ نزدیک به ۴۰ سال فعالیت و تدریس روزنامهنگاری را در کارنامه خود دارد.
استاد قندی علاوه بر سالها تدریس علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی و آموزش صدها خبرنگار و روزنامهنگار شاغل در روابط عمومیها و رسانههای کشور، در حوزه خبر روزنامه هایی همچون کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب و جام جم مسئولیت فعالیت می کرد و به خاطر تسلط و نوآوریهای ویژه در این زمینه به «سلطان تیتر» شهرت پیدا کرد.
مرحوم قندی به همراه فریدون صدیقی در دورههای مختلف کارگاههای مختلفی در کشور ازجمله در اهواز، برای آموزش روزنامه نگاری راه اندازی میکردند. او در گفتگویی با روزنامه شرق در رابطه با تحریریه های استانها بیان کرده بود که به واسطه او و دو نفر از دوستانش در خوزستان یک تحریریه تربیت شد و روزنامه همسایهها را حرفهای ترین نشریه در سطح شهرستانها معرفی کرد.
از استاد حسین قندی تألیفات متعددی چاپ و منتشر شده که کتب تخصصی «روزنامه نگاری نوین»، «مقاله نویسی در مطبوعات» «روزنامه نگاری تخصصی» و «تخیل در روزنامهنگاری» از مهم ترین آنهاست. کتاب روزنامه نگاری نوین، مقاله نویسی در مطبوعات میتوان اشاره کرد، کتاب روزنامه نگاری تخصصی هم حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفه ای او است که گام موثری در درک پایهای و مقدماتی از مطبوعات تخصصی، نحوه انتشار و فعالیت ثمربخش برای دانش پژوهان ارتباطات و به ویژه روزنامه نگاران است.