مدیرعامل خانه تئاتر از احتمال برگزاری مراسم هفته بزرگداشت تئاتر در مکانی به جز خانه هنرمندان ایران خبر داد.
ایرج راد با اشاره به جلسهای که روز گذشته 17 فروردین ماه در هیات مدیره «خانه تئاتر» برای این موضوع برگزار شده است،گفت: بزرگداشت هفته تئاتر را به مناسبت روز جهانی تئاتر همانند گذشته از هفتم تا 14 اردیبهشت ماه با قطعیت برگزار خواهیم کرد اما مکان این بزرگداشت هنوز مشخص نیست.
او در اینباره توضیح داد: هر سال طبق روال گذشته این برنامه در خانه هنرمندان ایران برگزار میشد به طوری که برنامههای هفته بزرگداشت تئاتر که شامل دو بخش بود در فضای بیرونی خانه هنرمندان و سالنها و نمایشگاههای آن برپا میشد.
راد ادامه داد: از دو سال قبل مسائلی پیش آمد که آن هم همزمانی برنامه ما با برنامهی انجمن طراحان گرافیک بود که البته آن را در زمان تصدی آقای ابراهیم حقیقی با هم حل میکردیم. اما از سال گذشته تداخل برنامهها مشکلاتی را به وجود آورد و امسال این مشکل شدیدتر شده است.
مدیرعامل خانه تئاتر با اشاره به اینکه برگزاری مراسم هفته بزرگداشت تئاتر در این تاریخ از سالها قبل در خانه هنرمندان تصویب شده بود، گفت:امسال با توجه به تداخل و همزمانی برنامههای تئاتر و انجمن طراحان گرافیک فضاهای بیرونی را به ما نمیدهند و از فضاهای داخلی هم بخش محدودی را در اختیار خواهیم داشت.
او اظهار کرد: به همین دلیل در حال رایزنی هستیم تا مکان دیگری را برای برگزاری این مراسم در اختیار بگیریم که به زودی اعلام خواهد شد.
راد همچنین در پاسخ به اینکه رویکرد برنامههای هفته بزرگداشت تئاتر چگونه
خواهد بود؟ گفت: مسائل مختلفی را در نظر داریم که در طول این هفته آنها را
بررسی خواهیم کرد، اما طبیعتا یکی از مسائلی که مدنظر است به بیماریهای
خاص هنرمندان مربوط میشود.
این
کارگردان مطرح تئاتر ایران در ادامه سخنان خود تأکید کرد: من برنامههایی
را دارم ولی تا زمانی که قرارداد امضا نشود، نمیتوانم چیزی را به عنوان
برنامه قطعی خود اعلام کنم.
«آشپزخانه» در مولوی و «خاطرات و کابوسهای یک جامهدار از قتل میرزا تقیخان فراهانی» در وحدت
کارگردان
نمایشهای «در مصر برف نمیبارد» و «شکار روباه» با تأکید بر اینکه اگر
قرارداد امضا شود زمانبندی شروع تمرینات و تولید ۲ اثر نمایشی را انجام
خواهد داد، افزود: قصد دارم در صورت امضای قرارداد، نمایش «آشپزخانه» را که
خودم ترجمه کردهام در تالار مولوی روی صحنه ببرم و برای اجرا در تالار
وحدت هم قصد اجرای نمایش «خاطرات و کابوسهای یک جامهدار از قتل میرزا
تقیخان فراهانی» را اجرا کنم.
رفیعی یادآور شد: مذاکرات انجام شده در سال گذشته بسیار موفقیتآمیز و خوب بود و قطعیت پیدا کردن تولید و اجرای این آثار موکول به مذاکراتی در سال جاری شد که امیدوارم به نتیجه مطلوب برسیم.
تمایلی به همکاری با تهیهکنندگان سینما ندارم
این
کارگردان سینما در بخش دیگری از سخنان خود درباره اینکه آیا در سال جاری
اثری سینمایی را کارگردانی خواهد کرد یا نه، تصریح کرد: برای ساخت فیلم
اقدامی نکردهام چون از دست تهیه کنندهها به شدت ناراحت هستم زیرا به زعم
من هیچکدام از تهیه کنندهها به فکر فیلم و سینما نیستند و تنها به منافع
خودشان فکر میکنند. به همین دلیل هیچوقت ماجرای ساخت فیلمی از من با آنها
به جایی نمیرسد.
کارگردان فیلم سینمایی «ماهیها عاشق میشوند» و
«آقایوسف» ادامه داد: فیلمنامههای من آماده هستند ولی علیرغم تماسهایی که
تهیه کنندگان برای ساخت آنها دارند، هنوز تمایلی به این کار پیدا
نکردهام.
«سالثانیه» همچنان بیجا و مکان است
حمید پورآذری مدتی است که به دنبال یک سوله
است تا آن را برای اجرای نمایش «سالثانیه» آماده کند، اما با وجود پیگیری
زیاد، در مملکتی که به قول خودش پر از سوله است، به نتیجهای نرسیده است.
او با این حال با وجود برنامههای دیگری هم که دارد ترجیح میدهد اجرای این
نمایش را در اولویت داشته باشد.
این کارگردان تئاتر در اینباره بیان کرد: بیش از یک سال است که تلاش میکنم نمایش «سالثانیه» را روی صحنه ببرم،ولی فقط در فستیوال زوریخ موفق به انجام این کار شدم و در ایران شرایط برای به صحنه بردن این نمایش فراهم نشده است.
پورآذری که پیش از این هم تاکید کرده بود برای اجرای نمایش مکان خاصی مثل یک سوله را احتیاج دارد،ادامه داد: چند جا را مثل پارک پردیسان، بوستان ولایت و حتی پارکینگ تالار وحدت دیدهام اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است، چون هر کدام از این مکانها به نهاد یا دستگاه خاصی تعلق دارند که باید پیگیری ویژهای برای آن انجام شود و شاید کسی مرا به عنوان یک شخص حقیقی نشناسد.
سرپرست گروه تئاتر «پاپتیها» افزود: در حال حاضر حداقل چیزی که میخواهم یک حمایت معنوی است،مثلا معاونت هنری معرفینامهای برای پیگیری به من ارائه کند، چرا که به طور مثال برای پارک پردیسان نمیتوانم شخصا خانم ابتکار را ملاقات کنم.
پورآذری در پاسخ به اینکه آیا برنامهای برای اجرای این نمایش در کشورهای دیگر دارد؟ گفت: فعلا برنامهای برای این کار ندارم، چرا که میخواهم بر اجرای نمایش در ایرانمتمرکز باشم. البته دو سال است با تعدادی از بچههای افغانی هم کار میکنم اما اولویتم اجرای «سالثانیه» است.
حمید پورآذری سال گذشته نمایش «سالثانیه» را با حضور تعدادی بازیگر زن جوان در جشنواره تئاتر زوریخ که یکی از معتبرترین جشنوارههای هنری سوییس است، اجرا کرد. او برای اجرای این نمایش نیازمند فضایی بین 30 تا 40 متر است بنابراین یا باید در یک سوله اجرا کند یا سالنی که چهل متر باشد و بیست متر عرض برای چیدمان دو طرفه داشته باشد.
نویسنده نمایشنامه «سالثانیه» نشمینه نوروزی و تم اولیه آن درباره فراموشی
است، این نمایش یک اثر زنانه به حساب میآید و تمام بازیگران آن زن هستند.
وی درباره اجرای این نمایش در خانه موزه انتظامی توضیح داد: متاسفانه نمایش های عروسکی جا و مکان ویژه ای برای اجرا در اختیار ندارند و ما تنها مرکز تئاتر پارک لاله را برای اجرای آثار عروسکی در اختیار داریم. اما من معتقدم که نمایش های عروسکی هم گونه ای محبوب از تئاتر هستند که باید در نقاط مختلف شهر به صحنه بروند تا علاقمندان بتوانند این شاخه مهم تئاتری را هم ببینند. ضمن اینکه سالن تئاتر خانه موزه انتظامی هم مناسب اجرای نمایش های عروسکی است و پیش از این نمایش زنده - عروسکی «ملی» هم در این سالن به صحنه رفته بود.
بازیگر فیلم «کتاب قانون» درباره داستان این نمایش توضیح داد: این نمایش داستانی فولکلور دارد و درباره کدخدایی است که شیشه عمر غولچه ای را می دزدد و از این طریق او را اجیر کرده و مجبور می کند که به نام «اسمشو نبر» بخشی از گندم های کشاورزان را بگیرد و تحویل کدخدا دهد. در این راستا زعفرون باجی و مبارک برای مبارزه و حل کردن این مشکل، پنهانی به خانه او میروند و از اسرار غولچه و کدخدا سردر می آورند.
فتحعلی بیگی عنوان کرد: این نمایش قابلیت این را دارد که با سنین مختلف ارتباط برقرار کند و هرکس به سهم خودش می تواند این کار را درک کند. این اثر نمایشی دو سال قبل در قالب نمایش چهار اپیزودی «مشق لعبتک» در جشنواره تئاتر عروسکی اجرا شد و برای بازآفرینی مجدد آن از حدود ۲۰ روز قبل تمرین هایمان را آغاز کردیم.
این در پایان درباره دیگر فعالیت هایش گفت: طبق صحبت هایی که با تالار سنگلج داشته ام احتمالا شهریور ماه و قبل از آغاز جشنواره آیینی سنتی نمایش «سایه تو سایه» را در این تماشاخانه به صحنه خواهم برد.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از عروسک گردان: ساسان مهرپویان، عروسک ساز: نسیم یاقوتی، روابط عمومی: روشنک کریمی، مرشد: حمیدرضا الهیاری، نام سرپرست: داوود فتحعلی بیگی، نویسنده:مهدی صفاری نژاد، موسیقی: علی جباری، طراح پوستر: علی یدالهی، دستیار کارگردان: مهدی صفاری نژاد.
محل اجرای نمایش خانه موزه استاد عزت اله انتظامی، قیطریه، بلوار اندرزگو، روبروی بلوار کاوه، کوچه احمدی پلاک ۲۸ است.
او افزود: البته این رقم برای گروههایی درنظر گرفته شده که هیچ سابقهای در زمینه هنرهای نمایشی در کارنامه ندارند و هیچ شاخصه بارزی در فعالیتهای هنری آنها دیده نمیشود. اگر گروهی از سابقه خوبی در این زمینه برخوردار باشد بنابه تشخیص 30 تا 50 درصد تخفیف دراختیار متقاضی قرار میگیرد که عملا به رقم 600 هزار تومان برای هر روز اجاره بها میرسیم و این خود؛ حمایت بنیاد رودکی و تالار حافظ محسوب میشود.
سعیدیپور در پاسخ به این سوال که کدام شورا وظیفه انتخاب نمایشهای تالار حافظ را برعهده دارد؛ بیان کرد: بخش عمدهای از نمایشهایی که سال گذشته در تالار حافظ روی صحنه رفتند؛ ادامه نظر شورای هنری سابق متشکل از رحمت امینی، ایوب آقاخانی، حسین مسافر آستانه و دوستان دیگر بود و فعلا در دوره جدید آقای جمالی؛ شورای هنری برای بنیاد رودکی درنظر نگرفتند. از سویی باتوجه به تعداد بسیار زیاد درخواستهای گذشته؛ همچنان میتوانیم براساس تقاضاهای موجود عمل کنیم.
این مدیر هنری با بیان اینکه تلاش میشود گروههای بیشتری در تالار حافظ روی صحنه بروند؛ خاطرنشان کرد: سیاستهای جدید چنین ایجاب میکند تعامل با گروههای نمایشی به گونهای صورت بگیرد که بیشتر از دکورهای پورتابل استفاده کنند تا امکان به صحنه رفتن دو اجرا در روز فراهم شود. به این ترتیب بخشی از هزینههای تالار حافظ جبران خواهد شد.
سعیدیپور ادامه داد: اگر نمایش امکان تغییر دکور بهصورت پورتابل را نداشته باشد؛ چیزی حدود 15 تا 20 اجرا دریافت میکند.
مشاور امور هنری بنیاد رودکی در پاسخ به این سوال که گروه چگونه قادر خواهد بود با پانزده اجرا هزینههای خود را جبران کند؛ توضیح داد: سعی میکنیم این مسئله با دونوبتی شدن اجرای نمایش در روزهای پنجشنبه و جمعه و حتی شنبهها برطرف شود. به هر حال باید درنظر بگیریم اگر قرار باشد غیر از این عمل کنیم در سال تنها امکان اجرای 8 نمایش بوجود میآید اما به این ترتیب تعداد گروههای بیشتری میتوانند اجرا در تالار حافظ را تجربه کنند که ازنظر ما بهتر است.
این مدیر با بیان اینکه هزینههای تالار حافظ به مراتب بیشتر از بعضی سالنهای نمایشی است؛ تصریح کرد: اینطور نیست که ما تمام مبلغ توافق شده از گروهها را دریافت کنیم. گاهی با نمایشهایی مواجه هستیم که تعداد بازیگرانش از تماشاگران بیشتر است. سال گذشته نمایشی داشتیم که تعداد بلیتهای فروخته شده آن به دو رقم نمیرسید و کارگردان و عوامل بیشتر دوستان و آشنایان خود را به سالن دعوت کردند. در چنین مواقعی ما وقتی گیشه نمایش را میبینیم حتی طبق توافق عمل نمیکنیم و اجاره کامل از گروه دریافت نمیشود.
او افزود: البته باید به این نکته اشاره کنم که ما با 64 تقاضا مواجه هستیم که به هر شکل قصد سرویس دادن به آنها را داشته باشیم به هر حال تعدادی از گروهها معترض میشوند.
سعیدیپور ادمه داد: بازیگر خوب، متن خوب و سابقه اجراهای موفق توسط کارگردان در این زمینه بسیار موثر است و گروهها و کارگردانهایی که توانایی خود را به اثبات رساندهاند؛ اصلا نباید درباره پرداخت اجاره بهای 1 میلیون و 200 هزار تومانی نگران باشند. باتوجه به حمایت بنیاد رودکی این هنرمندان میتوانند به راحتی گام در میدان مبارزه بگذارند. اما افرادی که قصد جمعآوری رزومه دارند و ادعایی مبنی بر کارگردانی در سر میپرورانند؛ ابتدا باید توانایی خود را روی صحنه نشان دهند و درصورت تجربه موفق در تجربههای بعد از حمایت سالن حافظ استفاده کنند.
تغییر سیاستها و افزایش اجاره
دریافتی از گروههای نمایشی طبق نظر هیات امنای بنیاد رودکی درحالی رخ
داده است که احتمال انتقال مدیریت مجموعه تئاتر شهر زیرنظر بنیاد رودکی در
واپسین ماههای سال گذشته افزایش نگرانی خانواده هنرهای نمایشی را به همراه
داشت.
وی اضافه کرد: این نمایش درباره هنرپیشه زنی است که ناگهان در هنگام اجرای نقش «الکترا» روی صحنه سکوت می کند و تصمیم می گیرد دیگر حرف نزند. این اتفاق به دلیل وابستگی بیش از حد فرزند این زن نسبت به او و فشارهای روحی ناشی از این وابستگی برایش رخ داده و به پیشنهاد پزشک معالجش قرار می شود این زن در ویلای دکتر از طریق سایکو درام معالجه شود و پرستاری به صورت تمام وقت نیز از او مراقبت کند اما در طول این ارتباط حقایق دیگری برملا می شود...
وی ادامه داد: این نمایش چهار بازیگر دارد که دو بازیگر مرد آن روی صحنه حضور ندارند بلکه مخاطب از طریق ویدئو پروجکشن آنها را می بیند. حدود ۷۰ درصد طراحی و فضاسازی نمایش نیز از طریق چراغ قوه هایی که در دست بازیگران قرار دارد و نور آن را روی هم می اندازند، انجام می شود.
این کارگردان در پایان درباره طراحی صحنه نمایش توضیح داد: تلاش کردم از دکوری کاربردی و ساده برای اجرای نمایش بهره ببرم تا بازیگران با آزادی عمل بیشتری بتوانند در صحنه حرکت کنند. در این نمایش تاکید بر بازی بازیگران و شخصیت پردازی آنها قرار دارد و همه چیز در خدمت شکل گیری این امر است.
نمایش «پرسونا» از ۱۶ فروردین تا ۴ اردیبشت هر روز ساعت ۱۹:۱۵در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه می رود.
صفورا کاظم پور، پژند سلیمانی، سعید لیل آبادی با حضور هوشمند هنرکار بازیگران این اثر نمایشی هستند. موسیقی ابتدای نمایش: ابراهیم اثباتی، مشاور کارگردان: صفورا کاظمی پور، طراح صحنه و لباس: ملیکا رضی دیگر عوامل این نمایش هستند.
فیلم سینمایی «پرسونا» محصول به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۶۶ و یکی از مطرحترین آثار هنری از نقطه نظر منتقدان و فیلمسازان است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: الیزابت ووگلر بازیگری است که ناگهان و بعد از یکی از اجراهایش تصمیم میگیرد سکوت اختیار کند تا ظاهرا مجبور نباشد در زندگی نقش بازی کند و دروغ بگوید. او بیمار نیست اما تصمیم گرفته است تا زندگی کاملا بدون کلامی داشته باشد و همراه با پرستارش «آلما» به جزیرهای میروند و در ویلایی ساحلی مستقر میشوند. دو زن با هم در موقعیتهایی متفاوت برخورد میکنند. کنش متقابل آنها، به بازی تشخیص هویت تبدیل میشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com