اصرارایران برلغو تحریم ها و تلاش1+5 برای جلب اعتماد ایران

گروه بین الملل، درحالی که امروز یکشنبه 29 مارس برابر با 9 فروردین یعنی تنها دو روز مانده به ضرب الاجل ماه مارس درخصوص رسیدن به توافق بر سر برنامه هسته‌ای ایران وزرای خارجه چین، روسیه و انگلیس به جمع دیگر وزرای خارجه 1+5 اضافه شدند، مذاکرات دو و چندجانبه بسیاری انجام گرفت و امروز لوزان یکی از پرکارترین روزها را پشت سر گذاشت. مذاکراتی که البته همچنان ادامه دارد.

به گزارش بولتن نیوز، همزمان با حضور این مقامات ارشد در لوزان اما شنیده نشان از نوعی درگیری داخلی میان اعضای گروه 5+1 می دهد که در یکی از آخرین موارد پس از اوج گیری درگیری میان دیپلمات های فرانسوی و امریکایی، گویا از شب گذشته نشانه هایی از نا آرامی در روابط میان «جان کری» و «سرگئی لاواروف» نیز دیده می شود.

به گزارش خبرنگاران حاضر در جلسه خبری شب گذشته پس از آن که لاوروف در پاسخ به خبرنگاری که راجع به میزان خوش بینی کلی او از مذاکرات، گفته بود، "من حقوق نمی گیرم که خوشبین باشم"، کری که نزدیک وی نشسته بود در واکنش به این صحبت لاوروف، گفت: "تو به اندازه کافی پول نمی گیری تا خوشبین باشی."

سرگی لاوروف امروز پس از نشست عمومی ایران و 1+5 در جمع خبرنگاران روسی اعلام کرد که لوزان را عصر ترک می کند و چنانچه نشانه ملموسی از تفاهم به وجود آید سه شنبه به لوزان باز می گردد.

با این همه به نظر می رسد، ماجرای اصلی در همچنان در بحث های فنی میان ایران و 6 کشور عضو گروه 5+1 در جریان است و عصر امروز نیز نشست فنی-سیاسی ایران و آمریکا ساعت 16 به وقت محلی -18 و 30 به وقت تهران- در بوریواژ آغاز شد و «علی اکبر صالحی» رییس سازمان انرژی اتمی و «ارنست مونیز» وزیر انرژی امریکا و نیز «سیّدعباس عراقچی» و «مجید تخت روانچی» معاونان وزیر امور خارجه، «وندی شرمن» معاون وزیر خارجه آمریکا و «هلگا اشمید» معاون هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در جلسه حاضر شدند.

این درحالی است که پیش از این نیز معاونان وزیران خارجه ایران و امریکا با یکدیگر مذاکره کردند.

با این همه به نظر می رسد، همچنان مهمترین بحث غیرفنّی که به ویژه برای طرف ایرانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و گویا ادامه یافتن این مذاکرات و عدم تحقق تفاهم در مراحل پیشین نیز بیش از هر چیز، به دلیل عدم تحقق این خواست ازسوی ایران بوده است، بحث تحریم ها و لزوم لغو فوری، دفعی و یکجای آن ازسوی طرفین غربی از امریکا تا سازمان ملل و اتحادیه اروپاست.

به این اعتبار درحالی که بی شک لغو یکجای تمامی تحریم های اقتصادی فراوانی که در سال های اخیر علیه کشورمان صادر گردیده، کاری نیست که یک شبه بتوان متحقق ساخت، اما بی شک درصورتی که اراده سیاسی کافی ازسوی طرف غربی وجود داشته باشد، می توان به تفاهم نامه ای درخصوص آن دست یافت و بر اساس جدول زمانی منطقی که نمایان گر تمایل طرف مقابل به رسیدن تفاهم با ایران باشد، می توان با اعتماد بزرگوارانه به طرف مقابل و صرفاً به دلیل نمایش حسن نیت ایران، به آن ها فرصت داد که نهایتاً در یک بازه زمانی منطقی مراحل اداری لغو دفعی تحریم ها را اجرایی کنند.

گفتنی است، ایران پیوسته به طور علنی اعلام کرده است که همه تحریم های آمریکا، اتحادیه اروپا و شورای امنیت سازمان ملل متحد باید لغو شود.

این همه درحالی روی می دهد که از آغاز کار دولت «تدبیر و امید» در خرداد سال 92 آنچه در تمام این مدت به عنوان «پیام انتخابات 92» از آن یاد گردیده، نشان از روحیه ای عمومی در میان مردم ایران دارد که بخشی از آن را می توان در حمایت افکار عمومی از پافشاری ایران برحقوق هسته ای در مذاکرات با پنج بعلاوه یک ارزیابی نمود و از دیگر سو اهمیت این مذاکرات برای تک تک مردم، بیش از آن که دلایل اقتصادی و احیاناً مادی داشته باشد، به نوعی نمایانگر همان «همدلی و همزبانی» مدنظر رهبری است که ایرانیان همواره آن را به اثبات رسانده اند.

تاکید رهبر انقلاب بر عنوان متفاوت سال (از جهتی) که همان سال «دولت و ملت؛ همدلی و همزبانی» باشد نیز به نوعی تاکید بر حمایتی است که به ویژه با روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید» همواره از سوی مردم ایران به عنوان مهمترین سرمایه دولت، به چشم آمده و می آید و این درحالی است که با روی کار آمدن همین دولت بود که بار دیگر نوید و امید تغییر و حرکت به سوی عقلانیت و اعتلای نام ایران و ایرانی در جامعه دمید و بر این اساس، صحبت از مبحثی در مباحث خبری و سیاسی به میان آمد که به زودی تحت عنوان «پیام انتخابات» مورد اشاره بزرگان نیز قرار گرفت و حال به نظر می رسد، تعبیر همدلی و همزبانی مورد اشاره رهبر انقلاب میان آحاد ملت و دولت و بلعکس نیز به نوعی اشارتی بر همان روحیه امیدوار و نیرومند و روبه پیشرفت که در میان تمامی ایرانیان از شخص رئیس جمهور تا تک تک شهروندان نمایان است و همگی گویا به هیچ نمی اندیشند مگر اعتلای نام بزرگ «ایران اسلامی»!

با این همه به نظر می رسد، بی اعتمادی ایران به طرف مقابل باتوجه به انجام اقداماتی ازسوی طرف مقابل و به ویژه ازسوی آمریکا که برخلاف حسن نیتی که در توافقنامه ژنو مورد تاکید قرار گرفته، در این موقعیت و برهه حساس زمانی اندک اندک به مسئله ای اساسی تبدیل می شود و که درصورتی که شاهد تغییری اساسی و علنی از طرف مقابل و درجهت جلب اعتماد بیش از پیش از دست رفته ایران نباشیم، دستیابی به توافقی نهایی میان دو طرف تاحدودی ناممکن باشد و بر این اساس، بی شک طرف مقابل می بایست با بهره بردن از این فرصت تاریخی، با انجام اقدامات عملی راه را برای رسیدن به توافق با ایران هموار ساخته و اعتماد ایران را با این اقدامات عملی خود جلب نماید.

به هر تفسیر آنچنان که در خبرها نیز آمده بود، ظهر امروز وزرای خارجه کشورهای گروه 1+5 در لوزان سوئیس نشستی بدون حضور طرف ایرانی برگزارنمودند که به نظر می رسد در این جلسه سعی شده با حل نمودن مشکلات داخلی میان اعضای گروه 1+5 مسیر را برای این مهم هموار ساخته باشند.

این درحالی است که حتی قرار بود که بعد از ظهر امروز نیز دومین نشست جامع وزاری خارجه حاضر در نشست لوزان برگزار شود، اما به دلایلی نامعلوم به تعویق افتاد.

این مذاکرات در شرایطی جریان دارد که ساعتی پیش سخنگوی کرملین با اشاره به مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 گفت که برخی نشانه‌های مثبت از لوزان نمایان شده است.