آیا اعراب نباید از خیانت به سوریه شرمسار باشند؟

فرماندهان بزرگ روزانه وارد نبردهای تحمیلی می شوند ولی حساسیت و پختگی این برهه را می دانند، همانطورکه پیش ازاین برچگونگی و چرایی این بحران واقف شده اند بویژه اینکه پای دشمنی به نام اسراییل و برخی از اعراب درکاراست.

صحنه نبرد نسبت به دیروز تغییر کرده ولی دشمن همان است که بود. گاهی با یک شخص دشمنی می ورزند و گاهی باید طرح و گاهی برای سرنگونی همزمان شخص و طرح تلاش می کنند، اسراییل نیز هنگامی که ازضعف آن ها اطمینان یافت دیگر ترسی به خود راه نمی دهد، اما این برخی ها با تمام کینه ای که دارند، امروز می خواهند از دیروز انتقام بگیرند، می خواهند انتقام حافظ اسد و عبدالناصر را با ترور بشاراسد بگیرند.

بر اساس این گزارش، امروز وارد سال پنجم بحران سوریه می شویم، بحرانی که تمام جوانب و ابعاد آن کاملا روشن و آشکار است، چیزی برای پنهان ماندن و کسی برای پنهان شدن وجود ندارد، یک نبرد علنی و آشکار برضد یک طرح که در بشاراسد تبلور یافته و یک جنگ سازمان یافته برضد یک محور مقاوم و مدافع که نام هایی درآن وجود دارد که برخی ازما عرب ها حتی تحمل شنیدن آن ها را نداریم.

الوطن نوشت:چرا باید پشت کلمات و اصطلاحات پنهان شویم درحالی که توطئه علیه سوریه خود مولد چنین روحیه ای است، ما از آمریکا، اسراییل و غرب انتظار نداریم که برخلاف آنچه هستند و موضعگیری می کنند، عمل کنند، یعنی اینکه بی آزار و خوب باشند، از کشورهای عربی توطئه گر نیز چنین انتظاری نداریم، همان هایی که با مشاهده سلامتی بشاراسد دچار کسالت و یا با بالارفتن انگشت سیدحسن نصرالله دچارخفگی می شوند و هنگامی که از پیروزی های ارتش سوریه چیزی می شنوند احساس درد شدیدی در ستون فقرات خود احساس می کنند.

الوطن نوشت: اسراییل دشمن است و آمریکا از آن دشمن تر، این دو برای بحران سوریه برنامه ریزی و لحظه شلیک نخستین گلوله را مشخص کردند ولی برخی ازعرب ها نیز عامل پشتیبانی و تدارکات این دو شدند.

متاسفانه در پنجمین سال بحران سوریه، این برخی از عرب ها و در کنار آن ها برخی از کشورهای منطقه از ادامه این بازی احساس شرمساری نمی کنند، ... از این هراس دارند که بشاراسد، نظام و فرهنگی که در او تجسم یافته در جای خود باقی بماند، ولی با این حال با شکست های پی درپی خود نیز نمی دانند که به کجا می روند، چنانکه یک روزنامه انگلیسی می نویسد برای آن ها راهی جز ترور بشاراسد باقی نمانده است، اما این چیزی است که مدت ها درپی آنند ولی از انجام آن ناتوانند.

الوطن نوشت:سوری ها هنوز امیدوارند و ترسی ندارند، شارل دوگل روز استعفای عبدالناصر که درپی شکست سال 1967 درجنگ 6 روزه با رژیم صهیونیستی صورت گرفت، به وی گفته بود که باید استعفای خود را پس بگیری زیرا تو شکست نخورده ای بلکه در دوران یک نبرد ناموفق زندگی کرده ای، امروز به یک دوگل دیگر نیازداریم که حساسیت عربی او بیشتر از برخی عرب هایی باشد که تاکنون نفهمیده اند که همه اموال و پول های های آن ها، سوریه را شکست نخواهد داد. آن ها دریک توهم قراردارند و گمان می کنند که اگر در این نبرد پیروزشوند، این پایان کار است، بگذار در این توهم بمانند زیرا این توهم برای آن ها دنیایی مطابق آرزوهای آن هاست.