همه پیش‌بینی‌های "بامزه" نتانیاهو

در جولای ۱۹۹۶، نتانیاهو که تازه به نخست وزیری رسیده بود، در نشستی در کنگره آمریکا نسبت به بمب هسته‌ای ایران اخطار داد و گفت که این رژیم با سرعت زیادی به سمت این هدف (ساختن بمب) در حرکت است. در سپتامبر ۲۰۰۲، نتانیاهو که "شهروند نگران" اسرائیل بود، بار دیگر در کنگره حضور یافت و اعضای کنگره را تشویق کرد تا به جنگ عراق بروند؛ چرا که "شکی نیست" که صدام حسین در آستانه دسترسی به بمب هسته‌ای بود و برنامه هسته‌ای او به حدی پیشرفت کرده بود که سانتریفیوژ‌هایی در حد و اندازه "ماشین لباسشویی" در اختیار دارد.

در آن زمان نتانیاهو ادعا کرد که صدام حسین سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی در اختیار دارد و اخطار داد که وقتی آمریکا به عراق حمله کند، صدام نیز از این سلاح‌ها علیه اسراییل استفاده می‌کند و جالب‌تر از همه، پیش بینی کرد که سقوط صدام، تاثیرات مثبتی بر کل منطقه دارد و می‌تواند به سقوط رژیم ایران و لیبی بیانجامد.

در نوامبر ۲۰۱۳، نتانیاهو مدعی شد که توافق موقت ایران، توافق قرن است. او پیش بینی کرد که تحریم‌ها فرو می‌پاشند (حتی اسرائیل هم امروز تصدیق می‌کند که تحریم‌ها فرو نپاشید) و ایران به این توافق پایبند نخواهد بود (در حالی که پایبند بود.)

موضوعی نمانده است که نتانیاهو بیش از پیش بینی‌هایش درباره یک آینده سیاه، دوست داشته باشد درباره‌اش صحبت کند. نگاهی به سوابق سخنان نتانیاهو نشان می‌دهد که او درباره همه چیز اخطار داده است. در محیطی مثل خاورمیانه، مخصوصا وقتی ۹ سال از ۱۹ سال گذشته را نخست وزیر بوده باشید، احتمال اینکه حرفتان درست باشد زیاد است اما مردم اخطارهایی را که محقق نمی‌شود، فراموش می‌کنند.

در نوامبر ۲۰۰۴، پس از بستری شدن یاسر عرفات، نتانیاهو در گفتگو با خبرنگاران پیش‌بینی کرد که رئیس جمهور بعدی تشکیلات خودگران از رهبران سر‌شناس فلسطینی نخواهد بود. اواخر ۲۰۰۴، نتانیاهو ادعا کرد اگر از غزه بدون رفراندوم عقب نشینی کنند، جنگ داخلی سر می‌گیرد. در اکتبر ۲۰۱۱، در میان اعتراضات مدنی، او به خبرنگاران گفت که اقتصاد جهانی تا ۲۰ سال در رکود خواهد بود و بر همه سایه خواهد افکند و اینکه ما با بحران‌های بزرگی مواجه می‌شویم و طی چند ماه آینده همه درباره این مساله صحبت می‌کنند.

تا جایی که به خاطر داریم، نتانیاهو با حافظ اسد درباره عقب نشینی از بلندی‌های جولان مذاکره کرد. وقتی نتانیاهو رهبر مخالفان بود گفت که اگر به قدرت برسم، با اسد جوان مذاکره خواهم کرد. پیام‌های امنیتی-دیپلماتیک نتانیاهو به طور عمده حول "هشدار‌هایش" می‌چرخد که مدعیست ما به خاطر کوته‌بینی‌مان، متوجه آن نبوده‌ایم. ادعای بزرگ‌تر او این است که هر سانتی‌متری که از لبنان و غزه عقب نشینی کنیم را به نمایندگان ایران واگذار کرده‌ایم. نتیجه این است که ما نباید عقب‌نشینی کنیم.

در فوریه ۲۰۰۰، نتانیاهو گفت: مسائل امنیتی به من اجازه نمی‌دهد یک جانبه از لبنان عقب نشین کنم. در اکتبر ۲۰۰۴، نتانیاهو در کنست به عقب نشینی رای داد و از تریبون کنست گفت که این برنامه به موفقیت می‌انجامد اما این احتمال نیز وجود دارد که نتیجه این کار، بمباران اشکلون باشد. سرانجام به نفع این عقب نشینی رای داد و یک هفته قبل از خروج نیرو‌ها، از پست خود استعفا داد.