هدف سفر فرانسوی ها به سوریه چیست؟

به گزارش بولتن نیوز، روزنامه لبنانی السفیر با انتشار مقاله‌ای در خصوص مواضع و تحولات صورت گرفته توسط دولت فرانسه در قبال دمشق مقاله‌ای را به قلم محمد بلوط به چاپ رسانده که این مقاله با عنوان " درزی در دیوار پاریسی با دمشق بوجود آمده است؛ آیا این مساله مانوری فرانسوی است یا نرمشی سیاسی و امنیتی به شمار می آید؟ " منتشر شده که در آن چنین آمده است:

درزی در دیوار فرانسه با دمشق ایجاد شده است. چهار نماینده پارلمان فرانسه که خود را به دمشق رسانده اند می‌کوشند تا آن چه را که به صورت مجازی روابط بین سوریه و فرانسه تلقی می‌شود زنده کنند، این چهار نماینده پارلمان فرانسه قصد دارند در این راستا با «جهاد‌اللحام» رئیس مجلس الشعب ( پارلمان ) سوریه دیدار کنند.

اگر چه سفر یک هیئت پارلمانی معمولا خبری بزرگ که مستحق پوشش باشد به شمار نمی‌رود، اما ورود این چهار نماینده بعد از گذشت سه سال تقریبا از زمانی که این کشور به سوریه اعلام جنگ کرده بود مهم است، بخصوص اینکه سفارت فرانسه نیز در دمشق تعطیل شده است و «ایریک شوفالییه» آخرین سفیر دولت فرانسه در سوریه هنگام ترک این سفارت شیشه شرابی را به همراه نامه‌ای برای سفیر بعد از خود باقی گذاشته است و ضمن تبریک بازگشایی ساختمان سفارت به وی، پیروزی قریب‌الوقوع برضد نظام سوریه را هم تبریک گفته است و با این ملاحظات باید گفت این مساله بیش از یک خبر به شمار می آید.

شکل و ترکیب هیئت و هویت آن و شرایط سیاسی که باعث شکل‌گیری اندیشه اعزام این هیئت پارلمانی به سوریه شده است آن هم بعد از جنگی گسترده به سرکردگی فرانسه در پایگاه‌های مختلفی همچون پادگان دوستان سوریه و شورای امنیت سازمان ملل و اتاق‌های عملیاتی در امان و انطاکیه  همه و همه حکایت از جابجایی در مواضع گروهی دارد که در وزارت امور خارجه و الیزه مواضعی بر ضد سوریه داشته‌اند.

به نظر می‌رسد بسیار زود باشد که بخواهیم از هم‌اکنون به این نتیجه‌گیری برسیم که فرانسوی‌ها تغییر موضع سریعی داده‌اند، اما این آغازی از جانب دولتی است که همواره در طول این مدت نوک پیکان نبرد با نظام سوریه را تشکیل داده و می‌دهد و پاریس همواره در طول این مدت کوشیده است تا از بوجود آمدن هر درزی در دیوار اتحادیه اروپا برای نرمش در قبال نظام سوریه جلوگیری کند، و حتی حاضر به پذیرش خواسته‌های کشورهایی نظیر ایتالیا و اسپانیا و سوئد و چک برای بازنگری پاریس در این موضع خود نبوده است.

همین فرانسه و انگلیس بودند که طرح اجرای تحریم ها بر ضد سوریه را مطرح کردند و گروهی موسوم به گروه دوستان مخالفان نظام سوریه را تشکیل دادند، و از سه سال قبل این کشورها اداره جنگی دیپلماتیک را بر ضد سوریه ترتیب دادند.

این چهار نماینده پارلمان فرانسه افراد ناشناخته‌ای در عرصه سیاسی و پارلمانی فرانسه به شمار نمی‌آیند، و از مراکز تصمیم‌گیری در این کشور به دور نیستند.

به عنوان نمونه «جیرار بابت» که یک نماینده سوسیالیست است خود پزشک قلب است و جریان و وزنه‌ای پارلمانی در فرانسه به شمار می‌آید، و در بررسی روابط با شرق جهان عرب دستی دراز دارد، و جمعیت دوستی فرانسوی و لبنانی و سوری را در این خصوص به راه انداخته است و وی به شخص فرانسوا اولاند رئیس‌جمهوری فرانسه نزدیک است.

ژاک بیار هم که نماینده ای از اتحاد برای جنبش مردمی است به سارکوزی نزدیک است و در جایگاه مستقلین و ملی گرایان فرانسوی موقعیت مهمی دارد و جزو گروه پارلمانی راست به شمار می آید.

وی یکی از فعال‌ترین نمایندگان جناح راست در پارلمان فرانسه است و بیشترین ناقد دولت‌های راست گرا و چپ گرا در پارلمان است و وی همواره با تن دادن فرانسه به خواسته های اتحادیه اروپا مخالف بوده، و با نئولیبرالی مخالف است.

بیار همچنین یک کرسی در کمیته پارلمانی در مسائل امور خارجی دارد و این کمیته بارها لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه را برای استیضاح فرا خوانده است، و از وی خواسته است تا سیاست‌های دولت فرانسه را در قبال سوریه تغییر دهد.

ایمری دو مونتسکیو هم یکی از نمایندگان در مجلس سنا از طرف کمیته مسائل خارجی و دفاع فرانسه است، و وی ریاست همکارش ژاک بیار را در جمعیت دوستی با سوریه برعهده دارد.

از این رو بسیار غافلگیر کننده نیست که دیروز از وزارت امور خارجه فرانسه درباره سفر این هیئت پارلمانی شنیدیم که این هیئت با وزارت امورخارجه برای این سفر هماهنگ نکرده است، چرا که این خود نشان از جدایی اختیارت دارد، و این هیئت حامل هیچ پیام رسمی از دولت فرانسه برای نظام سوریه نیست.

البته باید گفت این هیئت که قرار است در سوریه دیدارهایی داشته باشد، و قرار است این دیدارها به صورت سربسته صورت گیرند، اگر موافقت الیزه را در این باره نگرفته بودند چنین سفری را نمی توانستند انجام دهند، زیرا الیزه تنها متولی و تصمیم گیرنده نهایی در خصوص پرونده سوریه است.

وزارت امور خارجه فرانسه به اعضای این هیئت مشروط کرده اند که در زمان حضورشان در سوریه با شخص بشار اسد رئیس جمهوری این کشور دیداری نداشته باشند، و در این سفر به دمشق برنارد سکاوارسینی رئیس سابق اطلاعات فرانسه همراه این هیئت نباشد، و با علی مملوک رئیس شورای امنیت ملی دیدار نداشته باشد.

گفتنی است سکاوارسینی یکی از شدید ترین منتقدان در  سرویس‌های امنیتی فرانسوی از مواضع برنارد باژولیه رئیس سرویس اطلاعات خارجی فرانسه است، چرا که باژولیه هنوز هم حاضر نیست در مواضع خود در قبال سوریه تغییراتی را ایجاد کند، و حاضر نیست همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی سوریه از سر گرفته شود، تا با تروریسم مبارزه شود و کمک‌هایی را با هدف جبران اشتباه ها در خصوص عزیمت و مشارکت صدها نیروی جهادی فرانسوی بازگشته از سوریه به فرانسه با سرویس امنیتی سوریه دریافت کند.

مساله سخن گفتن علنی فرانسه در این باره از طریق اعزام نمایندگانی به دمشق با تلاش‌های صورت گرفته برای بازنگری در سیاست خارجی فرانسه در قبال سوریه و تغییر رویه با روسیه و مساله قطر و عربستان سعودی در باره نقش هرکدام در حمایت از تروریسم و داعش و  القاعده پر رنگ جلوه می کند، بخصوص بعد از روی دادن یک سری حملات تروریستی که فرانسه شاهد وقوع آنها در خیابان‌های خود بوده و بخصوص به ماجرای قتلگاه شارلی ایبدو این مساله بیشتر نمود می‌یابد.

این مساله با شکل‌گیری جریانی که خواستار اعمال نرمشی قوی در قبال این سه پرونده است همزمان شده، یعنی در سایه فشارها از تهدیدهای تروریستی و احساس نیاز برای همکاری با سوریه و حمایت سنتی روسیه از جناح راست دیگولی در فرانسه و نگرانی بزرگ از تبلیغ وهابیت در مساجد فرانسه که از طرف قطر و پادشاهی عربستان سعودی صورت می‌گیرد همه باعث تشدید ‌نگرانی‌های مقامات فرانسوی شده است.

همچنین این مساله با موضوع کم کاری‌ها از سوی دولت ترکیه برای حل مشکلات امنیتی در فرانسه و عدم همکاری این کشور با پاریس در این رابطه همزمان شده است چرا که دولت ترکیه حاضر نیست در رابطه با موجی از نیروهای بازگشته از سوریه به فرانسه کمک و همکاری امنیتی داشته باشد، این درحالی است که تاکنون دهها تروریست هنوز هم از طریق مرز ترکیه وارد سوریه و از آن به سادگی خارج می‌شوند، و نیروهای امنیتی ترکیه حتی حاضر نیستند در این خصوص اطلاع رسانی کنند چه رسد به این که دستگیرشان کنند.

مساله عبور خانم حیات بومدین از مرزهای ترکیه به سوریه و پیوستن وی به نیروهای داعش در داخل خاک سوریه باعث شد تا فرانسه به این مساله بیشتر یقین کند که دولت ترکیه حاضر به همکاری در این زمینه نیست.

خانم بومدین همسر احمد کولیبالی است وی همان شخصی است که عملیات حمله به فروشگاه یهودیان در پاریس را اجرا کرد.

همچنین این جریان اعضای راست‌گرای مطرحی را همراهی می‌کند، بخصوص نخست‌وزیران سابقی همچون فرانسوا فییون و جان پیر رافاران و دومینیک دوویلپن از اعضای این جریان به شمار می آیند.

پیشتر ۷۰ نفر از نمایندگان نامه‌ای را خطاب به دولت فرانسه در هفته قبل ارسال کردند، که در این نامه از دولت فرانسه خواسته شده بود تا از کشورهای جزیره عربی خواسته شود، جویای این مساله گردند که داعش و القاعده چگونه حمایت مالی می شوند.

هم‌اکنون گفته می‌شود تصمیم برای سفر به دمشق آن هم به صورت علنی خواه در لباس سیاسی باشد یا پارلمانی به دلیل فشارهای بسیار زیاد فرانسوی و سوری شکل گرفته است.

چرا که در طول دوسال گذشته سوری‌ها دیگر به فرانسوی‌ها اطلاعاتی را که در خصوص فعالیت گروه‌های تروریستی و جهادی اروپایی در سوریه داشتند به آنها نمی‌دادند.

سرلشگر علی مملوک رئیس شورای امنیت ملی سوریه آخرین فرستادگان سرویس اطلاعات فرانسه را با میانجیگری امنیتی لبنانی در سال ۲۰۱۳ ملاقات کرده بود.

این فرستادگان فرانسوی خواستار تجدید همکاری اطلاعاتی با پاریس شده بودند، که این پاسخ را از طرف سوری خود شنیدند که همکاری ممکن است اما بعد از بازگشایی سفارتخانه‌ها!