گروه اجتماعی، نظام های تربیت کنونی ما تبدیل به نظام تربیتی علم گرا شده اند و توجهی به عمل گرایی ندارند که این موضوع به دور از آموزه های اسلامی است.
به گزارش بولتن نیوز، «دکتر مجید طرقی»، در نشست علمی «بررسی بایسته های اسلامی-سازی تعلیم و
تربیت»، که به همت معاونت پژوهش و همکاری گروه فقه تربیتی مجتمع آموزش عالی
فقه(حجتیه) در مسجد این مجتمع برگزار گردید، با اشاره به سبقه تاریخی بحث
تربیت و تعلیم در خلقت انسان، اظهار کرد: یکی از نخستین فعالیت های بشر،
تعلیم و تربیت بوده است. این واقعیت از زمان حضرت آدم(ع) وجود داشته است و
بحث ازدواج و مقدمات آن و تولید مثل را نیز می توان از نخستین موضوعات
تعلیم و تربیت عالم دانست.
وی افزود: در نخستین لحظات به دنیا آمدن یک
نوزاد انسان، آن اندازه ضعیف است که بدون تربیت و مراقبت از بین رود. هر
انسانی با مراقبت و تربیت به تکامل می سد.
این کارشناس مباحث تربیتی، با
اشاره به ویژگی تکامل انسان، اذعان نمود: ماهیت تکامل و شیوه تکامل سازی،
نخستین پرسش هایی بود که برای انسان به وجود آمد و ادیان الهی نیز برای
برطرف ساختن این شبهات از ذهن انسان¬ها به میان مردم آمدند.
دکتر طرقی
خاتمیت دین اسلام را مورد توجه قرار داد و اضافه نمود: تکاملی که این دین
به انسان می دهد، متمایز از دیگر ادیان است و از این روست که این دین را
خاتم و متمم دیگر ادیان می¬دانیم. اسلام، انسان را موجودی ذوابعاد و دارای
گستره روحی و وجودی متنوع می¬داند که تنها با علم و عمل می تواند بر نفس
خود چیره گردد.
وی با ابراز این که تمدن غرب به ساحت علم و عملی که به
طبیعت چیره گردد، توجه دارد، تأکید کرد: مهم ترین پیام اسلام آن است که
کمال را در توانمندی عملی و عامل شدن بدانیم، هرچند این مهم احتیاج به
مقدمه¬ای به نام عالم شدن دارد.
دکتر طرقی علم به عالم غیب را یکی از
ضرورت های تربیت اسلامی دانست و خاطرنشان کرد: انسان عالم عامل، باید در
کنار شناخت آیات الله، خود خدا را نیز بشناسد و عامل قرب او را درک کند و
تلاش در رسیدن به آن داشته باشد.
این پژوهشگر حوزه تربیتی با بیان این که اعمال صالح و شایسته آن است که در تحقق هدف خلقت تأثیری داشته باشد،
عنوان
نمود: والدین، نخستین مربیان تربیت فرزندان هستند و برای تربیت نونهالان
خود، باید هم و تلاش خود را به کار گیرند تا ثمره سالمی را به اجتماع تحویل
دهند.
وی مجموعه عملی که والدین در پرورش نوزاد خود برای رسیدن او به
کمال انجام می¬دهند را تربیت دانست و افزود: جای تأسف است که نظام های
تربیتی کنونی ما تبدیل به نظام تربیتی علم گرا شده اند و توجهی به
عمل¬گرایی ندارند که این موضوع به دور از آموزه های اسلامی است.
دکتر
طرقی، با اشاره به ریشه¬های تحقق تربیت و تعلیم اسلامی، اذعان نمود: هر
انسانی برای عالمیت خود، تنها نیاز به آموختن علم ندارد، بلکه نوع علمی که
می¬آموزد، دارای اهمیت بیشتر است. والدین دقت کنند که به چه علتی از آموزش
آموزه های دینی و مفاهیم الهی به فرزندان خود غافلند و رو به تزریق دیگر
علوم به فرزندان می¬آوردند.
وی، در پایان، عالم شدن برای عامل شدن را
کافی در تکامل ندانست و اضافه نمود: باید مقدماتی فراهم گردد تا علم تبدیل
به عمل گردد و این همان مفهوم واژه تزکیه است که کمتر در بین ما مورد توجه
قرار می¬گیرد. این همان واژه "یزکیهم" در شأن نبی مکرم اسلام(ص) است که روی
به مسجد سازی، انفاق و جهاد آوردند تا نفس و جامعه خود را تزکیه سازند.